Κεφάλαιο 43

5.3K 525 16
                                    


Η Ιφιγένεια απολαμβάνοντας τον αδύναμο χειμωνιάτικο ήλιο κούμπωσε την ζακέτα της και ακούμπησε πίσω στην ξαπλώστρα του μπαλκονιού του δωματίου της. Κοίταξε την θέα της καλντέρας που απλωνόταν μπροστά της. Η μία εβδομάδα που ήταν εκεί δεν την είχε βοηθήσει να ηρεμήσει. Ίσα ίσα η αναστάτωσή της μεγάλωνε όσο καταλάβαινε οτι της έλειπε ο Νικόλας. 'Ολες τις προηγούμενες μέρες δεν είχε μιλήσει με κανέναν. Άνοιγε το τηλέφωνό της μόνο για λίγη ώρα κάθε μέρα, ίσα για να ακούσει τα μηνύματά της. Η Έλενα και ο αδερφός της της άφηναν συνέχεια μηνύματα να επικοινωνήσει μαζί τους αλλά εκείνη δεν ήθελε ακόμη να μιλήσει σε κανέναν, έτσι το μόνο που έκανε ήταν να τους στέλνει μήνυμα κάπου κάπου οτι ήταν καλά και οτι θα μιλούσε κάποια άλλη στιγμή μαζί τους.

Έβαλε τα ακουστικά του τηλεφώνου της στα αυτιά της και έβαλε στο τηλέφωνό της την αγαπημένη της λίστα με τα instrumental. Μετά ακούμπησε το κεφάλι της πίσω και έκλεισε τα μάτια της κάτω από τα γυαλιά ηλίου που φορούσε.  Όλες αυτές τις μέρες σκεφτόταν ποια θα έπρεπε να είναι τα επόμενα βήματά της και είχε καταλήξει οτι θα έπρεπε να φύγει και πάλι στο εξωτερικό. Ο αδερφός της της είχε πει οτι θα αναλάβει τελικά εκείνος την εταιρία οπότε δεν υπήρχε πια για την ίδια ανάγκη να μείνει. Αν θα έμενε και μαθευόταν το διαζύγιό της με τον Νικόλα σίγουρα τα μέσα θα την κυνηγούσαν και πάλι, οπότε αυτός ήταν άλλο ένα κίνητρο για εκείνη να φύγει.  Και τέλος το σημαντικότερο ήταν οτι αν έφευγε δεν θα χρειαζόταν να συναντήσει εκείνον.


Ξαφνικά αισθάνθηκε μια σκιά να πέφτει επάνω της και άνοιξε ξαφνιασμένη τα μάτια της. Από πάνω της στεκόταν ένας χαμογελαστός μελαχρινός άντρας γύρω στα σαράντα. Είχε εντυπωσιακά μεγάλα καστανά μάτια και λίγο γαμψή μύτη και με τα χέρια του έδειξε τα αυτιά της. Εκείνη κατάλαβε και έβγαλε τα ακουστικά της.

"Καλημέρα." της είπε ο άντρας. Φαινόταν να είναι γύρω στα σαράντα και παρότι χαμογελούσε στα μάτια του η Ιφιγένεια διέκρινε μια μελαγχολία. Σηκώθηκε και κάθισε:

"Καλημέρα."

"Σου φώναξα προηγουμένως αλλά επειδή δεν απάντησες και ήσουν ακίνητη είπα να έρθω από κοντά να δω αν όλα είναι καλά. Συγνώμη αν σε τρόμαξα."

Η Ιφιγένεια του χαμογέλασε ευγενικά : " Σε ευχαριστώ. Είμαι μια χαρά. Απολάμβανα το όμορφο τοπίο και την μουσική μου." Έδειξε τα ακουστικά της.

ΦΗΜΕΣDonde viven las historias. Descúbrelo ahora