ΦΗΜΕΣ

Κεφάλαιο 63

Ο Νικόλας έφυγε από το νοσοκομείο με την Αλεξία. Η σκοτεινή έκφραση του προσώπου του τρόμαξε την αδερφή του που δεν τον είχε ξαναδεί σε αυτή την κατάσταση.

"Νικόλα είσαι καλά;" Τον ρώτησε καθώς πήγαιναν στο αυτοκίνητο.

Εκείνος γύρισε και την κοίταξε με μάτια που γυάλιζαν σα να είχε πυρετό: " Πως μπορώ να είμαι καλά; Το παιδί μου χάθηκε και η γυναίκα που αγαπώ δεν θέλει να με δει ξανά. Όλα έγιναν εξαιτίας της Χαράς. Αν δεν χωνόταν τόσο πολύ στην ζωή μας τώρα θα ζούσαμε ευτυχισμένοι με την Ιφιγένει και το μωρό μας δεν θα χανόταν τόσο άδικα."

Η Αλεξία τον κοίταξε λυπημένα και άπλωσε τα χέρια της για να τον αγκαλιάσει αλλά εκείνος γύρισε και έφυγε. Αισθανόταν τόσο άσχημα που ακόμη και τα λόγια και οι πράξεις παρηγοριάς τον έκαναν να ασφυκτιά. Τό μόνο που ήθελε ήταν να μείνει μόνος του. Όταν έφτασαν στο αυτοκίνητο γύρισε στην αδερφή του: " Αλεξία σε πειράζει να πάρεις ταξί; Θέλω να μείνω για λίγο μόνος μου."

Η Αλεξία τον κοίταξε ανήσυχη: " Που θα πας; Να έρθω και εγώ μαζί σου;"

Εκείνος κούνησε το κεφάλι του αρνητικά: " Μπες να σε πάω στην πιάτσα των ταξί."

Η Αλεξία μπήκε και εκείνος οδήγησε σιωπηλός μέχρι το σημείο που βρισκόταν μια ουρά από ταξί. Σταμάτησε μπροστά τους και εκείνη γύρισε και τον κοίταξε αλλά πριν μιλήσει εκείνη της είπε: " Μην ανησυχείς είμαι εντάξει."

Μόλις η Αλεξία βγήκε από το αυτοκίνητο ο Νικόλας έφυγε πατώντας το γκάζι. Στο πρώτο κόκκινο φανάρι έπιασε το κινητό του και πάτησε το όνομα της Χαράς. Η ενθουσιασμένη φωνή της τον έκανε να σφίξει τα δόντια του.

"Νικόλα, πως και αυτό το ξαφνικό; Σπάνια με παίρνεις τηλέφωνο."

Εκείνος πήρε αθόρυβα μια βαθιά ανάσα απομακρύνοντας λίγο το τηλέφωνο από κοντά του: " Έψαχνα παρέα για ποτό. Τι λες;"

"Φυσικά. Που είσαι; Θα έρθω να σε βρω."

Ο Νικόλας της είπε το όνομα του μπαρ που θα συναντιόταν και έκλεισε το τηλέφωνο. Στο μυαλό του εμφανίστηκε το θλιμμένο πρόσωπο της Ιφιγένειας όλες εκείνες τις φορές που είχαν έρθει σε σύγκρουση. Ίσως τελικά να μην ήταν γραφτό τους να είναι μαζί. 

Όταν η Χαρά μπήκε στο χώρο του μαγαζιού που της είπε ο Νικόλας τον έψαξε με το βλέμμα της στον χώρο. Τον εντόπισε να κάθεται στο μπαρ. Σε όλο το δρόμο σκεφτόταν πόσο τυχερή ήταν που ο Μιχάλης δεν είχε ανοίξει το στόμα του στον Νικόλα για το παρελθόν. Όταν τον είχε δει είχε φοβηθεί οτι όλα είχαν τελειώσει για εκείνη. Ο Νικόλας έδειχνε απελπισμένος. Πάλι κάτι θα είχε γίνει με την Ιφιγένεια. Όπως είχε διαπιστώσει μόνο εκείνη μπορούσε να τον φέρει σε αυτή την κατάσταση.

Δεν την πείραζε όμως οτιδήποτε μπορούσε να τον φέρει πιο κοντά της ήταν καλοδεχούμενο. Αυτή θα ήταν που θα τον παρηγορούσε ώστε στο τέλος να τον κάνει να την χρειάζεται. Πλησίασε και είδε ικανοποιημένη το σκοτεινό του ύφος να αλλάζει όταν την αναγνώρισε: " Χαρά, ήρθες;"

Εκείνη χαμογέλασε : " Ναι. Πάντα θα τρέχω κοντά σου όταν με χρειάζεσαι."

 Ο Νικόλας κούνησε το κεφάλι του χαμογελώντας πικρά και έσκυψε πάνω από το ποτό του.

"Πως και μου τηλεφώνησες; Συνήθως εγώ είμαι αυτή που επικοινωνώ με εσένα. Το ύφος του Νικόλα άλλαξε. Ένα σκληρό βλέμμα εμφανίστηκε στιγμιαία και αμέσως μετά χάθηκε για να δώσει την θέση του σε μια πιο ευγενική έκφραση: " Σήμερα πήρα απόφαση οτι δεν χρειάζεται να το παλεύω άλλο με την Ιφιγένεια. Ο χωρισμός μας είναι οριστικός. Δεν ήταν γραφτό να είμαστε μαζί." Αναστέναξε: " Γι αυτό σου τηλεφώνησα. Χρειαζόμουν  μια παρέα που να με καταλαβαίνει και εσύ ξέρεις τα πάντα για εμάς, έτσι δεν είναι;"

Η Χαρά αισθάνθηκε ενθουσιασμό με τα λόγια του. Επιτέλους θα είχε την ευκαιρία της για να κατακτήσει τον Νικόλα. Άπλωσε το χέρι της και έπιασε το δικό του πάνω στο μπαρ: " Μην ανησυχείς, εδώ είμαι εγώ για εσένα."

Ο Νικόλας ήπιε μια μεγάλη γουλιά από το ποτό του αλλά άφησε το άλλο του χέρι κάτω από το δικό της. Η δυνατή μουσική δεν τους επέτρεπε να μιλήσουν και πολύ αλλά η Χαρά ενθαρρυμένη από την παθητικότητα του Νικόλα στις εκδηλώσεις οικειότητάς της  άρχισε να τον αγκαλιάζει όλο και περισσότερο.

Ο Νικόλας παρατήρησε στην άκρη του μπαρ έναν άντρα που παρίστανε οτι έπαιρνε φωτογραφίες από τον χώρο, στην πραγματικότητα όμως ήταν επικεντρωμένος σε εκείνους. Η υποψία του έβγαινε αληθινή. Η Χαρά συνεργαζόταν με τα μέσα και εκείνη ήταν που διέρεε τα νέα σε εκείνους  σπέρνοντας φήμες. Ήταν σχεδόν σίγουρος οτι την επόμενη μέρα  όλοι θα διάβαζαν για την έξοδό τους και τις τρυφερές ερωτικές περιπτύξεις τους. Αυτή την φορά θα χρησιμοποιούσε εκείνος τις φήμες προς όφελός του.