The Heiress Gangster 2 [COMPLETED]

T H G 2 : C h a p t e r E l e v e n

B l a k e

      "Choi? Who's your parents?"

      "Dead. Obviously." She said, emotionless. Bigla naman akong nakaramdam ng konsensya at awa sa batang ito.

      "Sorry 'bout that kid." Tumango lang ito.

      "Sorry din, kasi naitanong ko kung ikaw ba ang asawa ni ate Xylean. Sabi kasi niya sa susunod na bisita niya ay kasama na raw niya ang asawa niya." She said, explaining herself.

      "Yeah, make sense to me." Nasabi ko na lamang.

      "You're not going inside?" She asked, confused. Umiling lang ako bilang sagot.

      "Nah, I'm fine here. Maybe later." I smiled at her. Sinuklian din ako ng ngisi nito at nilahad ang kamay.

      'Tss! Asking for a handshake, eh?'

       Natawa muna ako panandali at nakipagkamay rin naman dito. "Nice to meet you Mister Blake." Tatango-tango nitong sabi animo'y isang negosyante.

      'Napakamatured ng utak. Grabe.'

      "You too, Kid." Tugon ko na agad naman nitong ikinakunot ng noo. Mukhang hindi nasiyahan sinabi ko.

      "Hey, youre not supposed to say the 'kid', it should be Miss Choi to make it more formal. Tch!" She said, annoyed by me.

      'If i will have a daughter in the future, I'll choose this one.'

      I chuckled, "Alright, Miss Choi. Let's go inside." hawak ko sa maliit nitong kamay at hinatid sa loob kung nasaan ang mga kasamahan niyang bata.

      Napahinto naman kaming dalawa at pinagmasdan si Xylean na namimigay ng mga eco bags na may mga lamang pagkain sa mga batang nakapila. Diretso lang ang tingin nito at wala sa mga bata dahil hindi niya naman ito makita. Nahalata ko namang hirap na itong magpamigay dahil sa nagkakagulong bata at idagdag pang hindi niya naman ito nakikita.

      "Ate! Ate ako din po!"

      "Wala pa po ako!"

  
      "Kami din po!"

      "Hey.." Tawag sa'kin ni Xierra. Nilingon ko naman ito na nasa gilid ko habang nakahawak parin kamay ko. Para kaming mag-ama.

      "What?" Sinenyasan naman akong bumaba dahil may gusto itong sabihin. Pumantay naman ako sa kanya at inilapit ang tainga ko saka ito bumulong.

      "Are you secretly loving her?" She teasingly asked, making my forehead creased.

      "Where did you learned that?" I asked, confused. Tila parang pinapagalitan ko ito kaya naman napapakamot ito sa ulo, hindi alam kung anong isasagot.

      "Nah. Some disney stories, eh?" Hindi siguradong sagot nito.

      "Tss! But yeah, I love her. But it's complicated." Sagot ko naman rito.

      "Why? Because she already have a husband?" She asked again, making her confused even more.

      "Yep." Sagot ko rito. Napahawak naman ito sa baba niya tila nagiisip ng solusyon.

      "Then win her? She can break up with her husband anytime, right?" Natutuwang pagbibigay ng naisip nito na agad ko namang kinatawa.

       "Marriage is not a joke kiddo. It has a long process if you want to divorce someone." Sagot ko rito. Lalo naman ito nagulahan sa sinagot ko tila di nagets.

      'Tsk! Nakalimutan kong bata pala 'tong kadaldalan ko.'

     "Don't worry, someday you'll get it." sabi ko sabay gulo nito sa mahaba niyang buhok.

     "Kuya Blake need to go. I'll going to help her." Paalam ko rito. Ngumisi naman siya agad at tumango.

      "How old are you again?"

      "9."

      Bigla akong natigilan. 9? If we already have a kid, it should be a nine year old kid. Napatitig ako. Pero hindi. 'Di porke nakikita ko ang dalawa naming personalidad dito ay pagkakamalan ko nang anak ko ito. Nabanggit niyang namatay na ang mga magulang niya.

      'Tama, hindi ko siya anak.'

      Ngumiti ako dito, "See you around kid." Iyon na lamang ang sinabi ko at nilapitan na si Xylean na hirap na hirap pa din sa pamimigay.

      "Tsk! Ganyan ba mamigay?" Sarkastikong tanong ko rito na agad naman niyang nilingon ang direksyon ko at napangiti.

      "Blake! Buti bumalik kana." Natutuwang sabi nito. Parang natunaw naman ang namuong sama ng loob sa bungad niya kaya't napangiti na din ako.

      "Tsk! Where are the others?" Salubong na kilay na tanong ko rito nang mapansin nagiisa lamang siya sa pagdidistribute.

      "Ah.. Inutusan ko na kumuha pa dahil kulang ang nandito." She explained.

      Bigla akong nakonsensya at nagsisi. Sana hindi na lamang ako umalis at iniwan itong nagiisa. Kinuha kona ang mga natitira pang nandito at pinamigay na sa mga batang nakapila na ng maayos. Nang matapos ako rito ay lumingon akong muli kay Xylean para humingi ng paumanhin.

      "Sorry for leaving you behind." Bahagya itong natigilan sa sinabi ko at napatitig sa kung saan at dahan dahang lumingon. Sumalubong ang mga mata niyang may lungkot.

      "Why? Why did you leave me behind?" Malungkot nitong tanong na agad kong kinatigil.

      Malakas ang kabog ng dibdib kong tinignan ito. Habang tumatagal ay mas lalo akong kinakabahan. Ayokong magassume. Pero hindi ko mapigilang mapaisip.

      'Xylean?'

      Magsasalita na sana ako nang bigla niya na akong inunahan. Bumalik ang normal at inosenteng mukha nito.

      "A-Ah.. S-Sorry, nagbibiro lang ako. Hehe." Pagbawi nito sa sinabi.

      "I don't buying it. Who are you?" Mabilis kong tanong rito na agad naman nitong kinagulat. Hinawakan ko ito sa magkabilang balikat.

      "B-Blake.. Nagbibiro l-lang ako.."

      "Tell me, Sino ka ba? Bakit ka biglang pumasok sa buhay ko? Ikaw ba si Xylean? O impostora ka lang? Bakit mo ginaya ang pangalan nito? Bakit magkamukha kayo?! Ano? Sagutin mo'ko!"

      Nagaapoy ang galit sa dibdib ko. Hindi kona natiis kaya't sumabog na lamang ako ng basta basta. Tinitigan ko ito habang salubong ang kilay ko. Katakang-taka na kalmado lamang itong nakatingin sa'kin at dahan dahang umusbong ang inis sa mukha nito dahil sa inasta ko.

      "Bakit Blake? Ano bang ginawa mo kay Xylean para magkaganyan ka? Siguro dahil naging wala kang kwentang tao noong nabubuhay pa lamang siya." Inis at sunod sunod na sabi nito na agad nagbigay sa'kin ng kirot. Sobrang tinamaan ako sa sinabi niya. Masyado palang masakit pag sa mismong kamukha at kapangalan niya pa ang nanggaling. Kusa ko itong binitawan.

      "Hindi mo alam kung anong pinagdaanan ko kaya wag kang umasta na para bang ikaw si Xylean." I sarcastically said as I left her for the second time.

t o  b e  c o n t i n u e d . . .

v o t e  a n d  c o m m e n t ๏╭╮๏