I'M THE REAL QUEEN [COMPLETE]

CHAPTER 29

AAROON POV

"what do you want Roegan?"

seryusong tanong ko dito.
.naupo muna ito at saka tinitigan akong mabuti..saka bumuntong hininga

,,"Di ba dapat ako ang nagtanong nyan sayo,sa pagkakaalam ko ikaw ang may kailangan sakin"

sabi nito sa malamig na boses,ramdam ko ang lakas nito at ibang awra ang bumabalot peru wala akong nararamdaman na panganib galing sa kanya

..inilinga ko ang tingin sa buong paligid..hanggang sa mahagip ng mga mata ko ang isang larawan..

kunot noo ko itong tintigang mabuti
..nagtaka ako ng mapansing si roegan ang nasa gitna at sa kaliwa nito ay.

.."What the?"

bulalas ko ng makilala kong sino ang babaeng nakangiti hindi ako pwedeng magkamali ang matagal ko ng di nakikita ang mukha ay nasa larawan..

"Mom"

bigkas kong muli..gusto kong magwala sobrang gulo na ng isip ko nanatili akong nakatitig sa mukha ni mom,habang wala parin akong narinig na ingay galing kay roegan na alam kong nakatingin sakin kahit nakatalikod ako..

bumaba ang tingin ko sa baba ng picture kong saan nakaupo at nakangiti ang limang bata,isang babae at apat na lalaki at masayang masaya ang mga mukha

,kumalabog ng malakas ang dibdib ko at nanghina sa mga nakita ko napuno ng katanungan ang isip ko..
habang naiiling iling

"No,this cant be,tell me di totoo ang lahat ng to..di ikaw ang ama namin"

sigaw ko at mabilis na hinarap si roegan peru gulat ang mukha ko ng mukha nito ang tumambad sakin at mabilis na itinulak ako at napaupo sa kaharap na upuan nya.. naglakad ito patungo sa picture at kinuha..

walang salitang lumabas sa bibig ko hanggang sa maramdaman ko na lang ang kamay nito na nakahawak sa braso ko habang ang isang kamay nya ay iniaabot sakin ang picture..

nanginginig ang kamay kong inabot ito kung kayat kitang kita ko ng malinaw ang limang batang masayang masaya sa larawan..

"Sa maniwala ka sa hindi..ako ang totoo nyong ama.."

rinig kong sabi nito peru tutok na tutok ang tingin ko sa larawan.
.kilalang kilala ko ang mga bata sa larawan,..Ako si arthu,andrei,arione at si assialheya

,"Fuck.."

bigkas ko at naramdamang may pumatak na malamig na bagay sa braso ko habang nakatingin sa mukha ng batang babae..

umusbong ang galit sa dibdib ko hindi galit kay assialheya kundi galit sa sarili ko.

.'Damn,all these year,naniwala ako sa kasinungalingan..pinaniwalaan ko ang mali..Damn'

Bigkas ko sa isip ko at tuluyang umagos ang mga luha sa mga mata ko..ng hina ang buo kong katawan at napasandig sa upuan.

."So-S-ino k-a,talag-a?"

nahihirapang tanong ko at napatingin kay roegan..

"Ako ang totoong Reigan Ozawa,at hindi si Roegan Ozawa..nilinlang nya kayo matagal na"
bigkas nito napakuyom ang kamao ko habang bumubuhos ang luha

.."Ba-bakit dika nagpakita ka-agad?at bakit hinayaan mong linlangin kami ng taong yun,,kong nagpakita ka sana,di mangyayari ang lahat..di sana namin nasaktan ang totoong kapatid ko,at di sana nangyaring napatay sya ni Roegan napakapabaya mong ama"

bulyaw ko at napatayo habang umiiyak.

."A-alam mo ba ang sinapit nya sa mga kamay ni Roegan,hah?alam mo ba?lahat ng pasakit ginawa nya kay assialheya..at ang mas masakit pa,alam mo kong ano pati kami naniwala kay roegan,at pati kami ay pinasakitan ang totoo naming kadugo.."