I'M THE REAL QUEEN [COMPLETE]

CHAPTER 47

  EYAH POV

Napabalikwas ako sa pagkakatulog ng may maramdaman akong humahaplos sa buhok ko,dahan dahan kong iminulat ang mga mata ko at tumambad ang mukha ng taong gustong gusto kong mayakap,

"Mommy"

sabi ko at mabilis na niyakap ito,diko na napigilan ang pagdaloy ng mga luha ko habang mahigpit ang yakap dito

.."Ssshh,its ok princess,nandito na si mommy,at hindi na kita iiwan pa ok"

sabi nito at kumalas sa yakap ko at pinahid ang mga luha ko,kitang kita ko ang pagsunod sunod ng daloy ng luha nya sa pisngi nya kaya napahikbi ako

,hinawakan ko ang pisngi nito at marahang hinaplos haplos,

'napakasaya ko kasi nagkatotoo ang hinahangad ko ang muling masilayan ang mukha nito at malapitan ng tuluyan

,"Tha-nk you,m-om bu-malik ka"

garalgal na wika ko,napatango tango ito habang umiiyak at mabilis na dinampian ng halik ang mga kamay ko

,"im sor-ry sa lahat ng pag-kukulang ng mommy,sayo Princess,pina pangako ko na hinding hindi na tayo magkakahiwa hiwalay pa,"

sabi nito at muling niyakap ako,nasa ganoong posisyon kami ng bumukas ang pintuan kitang kita ko ang pagpasok ng apat kong mga kapatid

,napangiti ako ng malungkot ng maalala si kuya art,,

'sana maging ok ka kahit saan ka man naroroon,babawiin kita kuya wag kang mag alala'

may diin na pagkakasabi ko sa isipan ko..tumingin muli ako sa apat na mga kapatid kong di makatingin sakin ng diritso

,,kasama sila nila ate demi ng gabing nagkaharap harap kami nila roegan ang totoong roegan..at ang mga tauhan nila ang nagpatumba sa ibang tauhan ni roegan ng gabing yun,napabuntong hininga ako ng malalim at isa isang tiningnan ang mga mukha nito na nakatingin sa ibat ibang diriksyon.

.'hmm time na din siguro para magpatawad ako,aalam kong walang magagawa ang galit ko at kapag pinairal ko to para ko na ring ginaya si Roegan na makasarili,at galit ang pina pairal sa puso na pati mga anak nya dinadamay para makuha lang ang gusto'

nApakuyom ang kamao ko ng maalala ang gabing yun,alam kong buhay pa si Roegan peru may slmalubhang sugat ito dahil sa kagagawan ko,napangisi ako ng lihim dahil sa mga naisip ko,

'Pagsisihan nyong di nyo pa pinatay ang tulad ko at tiyak na pagbabayarin ko ang mga anak mo sa ginawa nila sakin,gusto nyo ng madugong laban,pwes ibibigay ko sainyo ang hinihingi nyo at sisiguraduhin kong bibigyan kita roegan ng kamatayang hindi mo malilimutan'

sabi ko sa isipan ko,'muling bumukas ang pintuan at iniluwa roon si amara na may hawak na pusang puti habang kumakanta kanta pa muntik na akong matawa ng mapatigil ito at naglalakihan ang mga matang palipat lipat ng tingin sa apat kong kuya na nakatingin din sa kanya,

"Hehe,sorry!!"

bigkas nito at nag peace sign at dahan dahang umatras at parang timang na ngumingiti.

.hanggang sa bigla itong humarap sa pintuan at sakto sa mukha nya ang pader

"BLAGG"

"Pffttt,hahaha"

bigla kong tawa ng bumagsak ito sa sahig at dahan dahang tumayo habang inaalog alog ang ulo,

'damn it shes a totally crazy girl that i meet'

bulong ko sa isip ko at nagpipigil ng tawa habang ang apat kong kapatid ay parang nakakita ng isang alien dahil nag halo halong emisyon ang nakuta ko sa mga mukha nila,na ngayon ko lang nakitang nagkaroon ng mga emosyon