I'M THE REAL QUEEN [COMPLETE]

CHAPTER 41

  EYAH POV

nagising ako na mabigat ang pakiramdam sa diko malamang kadahilanan,..naaAlala ko bigla kong anong nangyari at muntik na akong mapamura ng maalala si roegan,

'damn that man,pari pariho lang silang lahat'

bigkas ko sa isip at napakuyom ng kamao,nanatili parin Akong nakapikit at pinapakiramdaman ang paligid

hanggang sa may mga yapak na papunta sa gawi ko..alam kong di lang nag iisa ito dahil ramdam ko ang presensya nila.

.walang nagsasalita at alam kong nakatitig sila sakin at patungo sa kinaroroonan ko..

diko alam kong bakit biglang bumilis ng malakas ang pintig ng puso. rinig ko ang pagbuntong hininga ng mga ito

..hanggang sa isang kamay ang naramdaman ko sa pisngi ko..mabilis kong hinawakan ito ng mahigpit,

"Sino kayo at anong kailangan nyo?"

malamig na sabi ko na alam kong nagpagulat sa kanila,dahan dahan kong iminulat ang mga mata ko..

at parang tinusok ng karayom ang dibdib ko ng tumambad ang apat na lalaking kay tagal kong di nakita,mga lalaking tinakwil ako at naniwala sa iba.

.napakuyom ang kamao ko at mabilis na tumayo..isa isa ko silang tiningnan at lahat malamig ang ipinukol ko dito.

."Umalis na kayo"

sabi ko ng walang kaimo emosyon at ikinuyom ang mga kamao..para mapigilan ang galit ko na unti unting nabubuhay..

wala sa kanilang kumilos o nagsalita na naging dahilan ng pagkagalit ko..mabilis kong sinipa ang kamang hinihigaan ko at tumilapon ito sa pinakagilid ng kwarto gulat ang mukha ng apat sa nakita..

"Aalis kayo o ako ang aalis dito,peru bago ako umalis ay may iiwan ako sainyo"

ngisi kong sabi sa mga ito.,hanggang nagsalita si kuya Aaroon,na ikinatawa ko

"P-princess"

garalgal nitong sabi habang ang tatlo kong kapatid ay nakayuko lang

'sayang nga wala si kuya art dito,nakita nya sana kong panu ko pahirapan ang mga walang kwenta kong kapatid

"WAG NA Wag mo akong tatawaging princess dahil matagal ng nakabaon sa lupa ang taong tinarawag nyong ganyan"

nakangisi kong wika at naglakAd palapit kay kuya aaroon kitang kita ko ang lungkot sa mga mata nito peru wala akong pakialam,

mabilis kong hinawakan ito sa kwelyo at ngumisi habang nakatingin ng diritso sa mga mata

,"Ano,masakit ba?masakit ba mawala ang minamahal nyo?ang taong ipinagpalit nyo sakin ang taong pinili nyo kaysa sakin?"

matigas na pagkakabigkas ko at galit na galit na isinandig ito sa pader,

"sorry,pr-rincess,im-verry sorry"

sabi nito sa garalgal na tono habang naglalandasan ang mga luha sa mga mata

,"HAHAHAHA"

Tawa ko habang mas diniinan ang hawak ko sa kwelyo nito..

"Sorry,haha tingin mo maibabalik ng lahat ng sorry nyo,ang masasakit na ginawa nyo,mabubura ba lahat ng yan dito,dito sa puso ko ang mga sakit at galit na nabuo dahil sainyo hindi,"

bigkas ko at naramdaman kong may pumatak na isang butil ng luha sa mga mata ko,

"Hindi sapat ang sorry nyo para kalimutan ko lahat ng ginawa nyo"

nakangisi kong sabi dito at inilabas ang kutsilyong nasa bulsa ko,

"Alam mo kong anong makakawala ng galit ko ang makita ko kayong nalilogo ng sarili nyong dugo sa harapan ko"