CHAPTER 60

212 2 0
                                    

  REIGAN POV

"Lord reigan, pinapatawg mo raw po ako"

sylvestre said at yumuko muna ito,tumango ako at pinasadahan ito ng tingin,

hindi na ito ang sylvestre na dati kong nakita ang dating tauhan ng yumaong ama at ina..

"Nagagalak akong makita kang muli,sylvestre"

bigkas ko at ngumiti ng seryuso dito,

"Ako din po Lord reigan,,dalawampot limang taon na din na hindi kita nakita at karangalan ko na muli mo akong ipinatawag"

bigkas nito,suminyas ako na umupo ito sa kaharap na upuan ko,

"Alam kong alam mo kong bakit kita ipinatawag dito"

seryuso kong bigkas,at tumitig dito,tumango tango ito at iginala ang paningin sa buong paligid,

"kakailanganin ko ang lakas mo Sylvestre,tauhan mo at ikaw ang alam kong makakatulong para madagdagan pa ang lakas ng grupo ko,"

sabi ko na ikinatango muli nito

,,"Ganun po ba lord reigan,!!makaka asa po kayo sa akin,,at inaasahan ko po talagang hihingin nyo ang tulong nyo"

bigkas nito ulit,at muling tumingin sakin

,"Alam ko ang lahat ng nangyayari sa pamilya nyo lord Reigan,saksi ako sa lahat lahat ng nangyari,mula pagkabata mo at hanggang mag asawa kayo ay nandito ako at naglilingkod sa pamilya mo at napakalaki ang utang na loob ko sa ama mong si lord Reinggan"

sabi nito na ikinatango ko muli,

"alam ko ang lahat ng ginagawa ni Lord roegan sa pamilya mo,at pag ubos sa lahat ng mga tauhan mo"

muli nitong bigkas,,

"at alam ko rin ang nangyayari sa anak nito"

bigkas muli nito at iginala ang tingin sa paligid hanggang mapako ang tingin nito sa malaking larawan na nakasabit sa dingding nagtaka ako ng tumayo ito at lumapit sa mga nakahilirang mga larawan mula sa ina at ama ng mga magulang ko ay naroroon hanggang sa pamilya ni roegan at pamolya ko,

napabuntong hininga ako at isinandal ang ulo sa upuan ko,

"anong pangalan ng anak ni lord roegan?"

seryusong bigkas nito at ramdam ko ang lamig ng boses

"ART OZAWA sya ang pinakamatanda sa apat na anak ni roegan,"

sabi ko at mariong pumikit,

"Art,totoo ngang malakas dahil pangalan pa lang nito ay kakaiba na,ang dating"

bigkas nito,

"yeah,isa na syang malakas na demonyo at alam kong lumagpas pa ang kakayahan nito sa ama nya,kaya nitong patayin ang lahat ng mga tauhan ko kahit mag isa lang sya,mas malakas ito sa inaasahan namin at nakalatakot kong lalabanan,alam kong mas malakas Ang grupo nila kaysa samin,dahil sa dalawa pa nitong kapatid na pambihira ang kakayahan,peru ang mas nakakatakot sa lahat ang kanyang ina..dahil alam kong kakaiba ang taglay nitong lakas kahit diko pa nakikitang lumaban"

sabi ko at nahilot ang sentido

"at natatakot ako na pag dumating ang oras namagkaharap harap kaming lahat,ay ang pamilya ko unti unting mapahamak,demonyo sila at mas demonyo pa sa demonyo Sylvestre"

muling bigkas ko at iminulat ang mga mata kunot noo akong napatingin dito,napakaseryuso ang mukha nito at ramdam ko ang paglamig ng paligid,nakatitig lang ito sa larawang hawak nya na diko makita kong sino

"Peru,Wag kayong pakasiguro sa lahat lord reigan,"sabi nito na ikinakunot noo ko

,"Hindi tayo nakakasiguro kong sila talaga ang totoong kalaban,"

sabi nito na nagpakabog ng dibdib ko sa di malamang kadahilanan

,"anong ibig mong sabihin"

seryuso kong wika naglakad ito papunta sa gawi ko habang hawak parin ang larawan na diko alam kong sino

"Maaaring Hindi sila ang totoong kalaban lord reigan,maaaring nasa tabi lang pala natin ito at sya sya yung taong dapat pala nating katakutan,dahil sya ang totoong taong papatay satin at totoong kalaban ng lahat"

bigkas nito na ikinakalabog muli ng dibdib ko

.."Hindi ko gusto ang mga sinasabi nyo,sino ang totoong kalaban na sinasabi mo,sino?"

bigkas ko at napatayo dahil sa pagkalito,ibinagsak nito ang larawan sa lamesa habang nakataob,yumuko ito sakin at humakbang patalikod,

"Alam kong alam nyo kong sino ang tinutukoy ko lord reigan,kaya mag iingat po kayo dahil malakas ang hinala ko na ito ang totoong kalaban na tatapos sa buong pamilya at tauhan mo maging saakin din,"

bigkas nito hanggang sa narinig ko na lang ang pagsara ng pinto,nanhihina ang katawan kong napaupo at inisip lAhat ng sinabi nya,

,'fuck,sino tinutukoy nya'

sabi ko sa isip ko dahil hindi ako sigurado sa naiisip ko,nanginig ang mga kamay kong dahan dahan inabot ang larawang nakataob na hawak kanina ni sylvestre

,pumikit muna ako at huminga ng malalim bago dahan dahang iikot ang larawang hawak ko,muntik na akong matumba sa kinauupuan ko ng makilala ito,napakalakas ng tibok ng puso ko at naiiling iling habang nakatitig sa larawan,

,"Hindi ako naniniwalang kayang gawin mo ang sinasabi ni sylvestre,isa kang napakabait na bata,peru bakit ganon?sana sana hindi ikaw ang dahilan ng kamatayan namin,SANA,,"

bigkas ko at mariing napapikit  

I'M THE REAL QUEEN [COMPLETE]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon