His Badass Love (COMPLETE) ✔

CHAPTER 7

Get Along

  Nagpaalam si Donna kay Andrea na magbibihis muna siya para sabay na silang umuwi.

Pagkapasok niya sa loob ng staff room ay gayon din ang pagtunog ng kaniyang cellphone.

Binasa ni Donna ang isang text na nanggaling sa isang unregistered number. Buburahin niya sana ngunit may nag-uudyok sa kaniya na basahin ang text at iyon nga ang ginawa niya.

~
I'm waiting outside. I'll send you home.

Your handsome friend.
~

Kumunot ang noo ni Donna sa nabasa.

Ang hangin naman ng taong ito. Napaisip si Donna kung sino ba ang taong ito. At bigla nalang pumasok sa isip niya lalaking baliw.

Sa isiping ito nga ang nagtext ay nagmadali siyang nagbihis at agad na pinuntahan ito sa labas.

"Gwapo pala ha?" Malokong ngumiti si Donna. Babatukan niya ang lalaki mamaya. Humanda ito sa kaniya.

Biglang nawala sa isip niya si Andrea na naghihintay sa kaniya. Tsaka niya lang naalala ng nasa labas na siya.

Pahamak talaga tong lalaking to. Inis na saad ni Donna sa sarili niya.

Pagkakita ni Donna sa pamilyar na sasakyan ay kinatok niya ito. Lumabas naman doon ang baliw na lalaki.

"Anong trip mo?" Blanko ang mukha ni Donna na nagtanong.

"Ihahatid lang kita. Bakit ba galit kana naman dyan?" Naguguluhan nitong tanong sa kaniya.

Pumasok na si Donna sa loob ng sasakyan. Hindi na niya sinagot ang lalaki. Baka masapak na niya talaga ito.

Kinuha ni Donna ang cellphone sa loob ng bag at tinext ang kaibigan.

~
To: Andeng

Andeng, nauna na ako sayo. Umuwi kana.
~

At ibinalik na ni Donna ang cellphone sa kaniyang bag.

"Sino tinext mo?" Usisa ng binata sa kaniya. Tiningnan niya ito ng masama. "Oo na. Tatahimik na. Nagtatanong lang eh." Maktol nito.

Namutawi ang katahimikan sa loob ng sasakyan. Kaya naisipian ni Donna na kuhanin muli ang cellphone sa bag niya at nagpatugtog.

~
Bright cold silver moon
Tonight alone in my room
You were here just yesterday
Slight turn of the head
Eyes down when you said
I guess I need my life to change
Seems like something's just aren't the same
What could I say?
~

"Mahilig ka pala sa faber drive na mga kanta." Ash said. Hindi nalang pinansin ni Donna ang binata at nagpatuloy sa pakikinig.

~
I need a little more luck than a little bit
Cause every time I get stuck the words won't fit
And every time that I try I get tongue tied
I'll need a little good luck to get me by

I need a little more help than a little bit
Like the perfect one word no one's heard yet
Cause every time that I try I get tongue tied
I need a little good luck to get me by this time
~

Biglang sumabay si Ash sa kanta na ikinalingon ni Donna sa katabi.

~
I stare up at the stars
I wonder just where you are
You feel a million miles away
(I wonder just where you are)
Was it something I said?
Or something I never did?
Or was I always in the way?
Could someone tell me what to say to just make you stay?
~

"Come on Donna. Sing with me." Ani nito ng nakangiti. Napakanta na rin tuloy si Donna.

~
I need a little more luck than a little bit
Cause every time I get stuck the words won't fit
And every time that I try I get tongue tied
I need a little good luck to get me by

I need a little more help than a little bit
Like the perfect one word no one's heard yet
Cause every time that I try I get tongue tied
I need a little good luck to get me by this time
~

Patuloy lang sila sa pagkanta at ramdam na ramdam nilang dalawa ang pagkanta.

Hindi mapigilan ni Donna na mapatingin sa katabi. Maaliwalas ang mukha nito habang kumakanta. Minsan ay napapapikit din ito.

Biglang napahawak si Donna sa dibdib ng pumintig ito. Mas lalong dumagundong ang dibdib niya ng lumingon sa kaniya ang binata at kumindat tsaka ito nagpatuloy sa pagkanta.

~
I know it feels like the end
Don't want to be here again
And we could help each other off the ground so we never fall down again
What it takes I don't care
We're gonna make it I swear
And we could help each other off the ground so we never fall down again
Again

I need a little more luck than a little bit
Cause every time I get stuck the words won't fit
But every time that I try I get tongue tied
I need a little good luck to get me by

I need a little more help than a little bit
Like the perfect one word no one's heard yet
Cause every time that I try I get tongue tied
I need a little good luck to get me by this time

I know it feels like the end
Don't want to be here again
And we could help each other off the ground so we never fall down again
What it takes I don't care
We're gonna make it I swear
And we could help each other off the ground so we never fall down again
~

Nang matapos ang kanta ay doon na umiwas ng tingin si Donna. Nagiging abnormal na ang puso niya. Hindi niya alam kung bakit. Bago lang sa kaniya ang pakiramdam na iyon.

"Ang ganda ng boses ko diba?" Dahil sa sinabing iyon ng binata ay lahat ng paghanga at adorasyon ni Donna para rito ay nawala.

"Suntok gusto mo? Yabang mo ah." Ani ni Donna na nagpatahimik sa binata.

Pinakiramdaman ni Donna ang sarili. Mabilis pa rin ang pintig ng puso niya.

Hindi na tama to.

"Ang sungit mo talaga Donna." Ani nito.

Nagulat si Donna ng sambitin nito ang pangalan niya. Paano nito nalaman ang pangalan niya? Sa pagkakatanda niya ay hindi naman siya nagpakilala o kung ano rito.

--

Kinabukasan ay nagising si Donna sa hindi pamilyar na silid. Kaba ang una niyang naramdaman.

Nasaan ako? Sa isip ni Donna at inilibot ang paningin sa kabuuhan ng silid.

"Buti gising kana Donna. Dito na kita dinala sa bahay. Hindi ko kasi alam kung nasaan bahay niyo. Nakatulog kana kasi kagabi." Napabuga ng hangin si Donna dahil doon.

Ngunit umusbong ang inis niya sa lalaki.

"Bakit hindi mo man lang ako ginising?! May binabalak ka pang iba no?!" Singhal ni Donna sa lalaki.

"Asa! Hindi kita type tol." Anito na may kasama pang pag-iling. Nagmumukha tuloy itong sira-ulo.

"Tss. Uuwi na ako. Ihatid moko." Malamig na saad ni Donna.

"Grabe ka talagang babae ka." Maktol ng huli at nauna ng lumabas sa kaniya.

Lihim naman na napangiti si Donna.

Asar kaagad ang gago. Bulong ni Donna sa sarili at sumunod na sa binata.