left behind • wonwoo

letters to jww ; 02

Hi, Jeon.

It's not the usual pseudo I used to call you, siguro dahil na rin baka 'pag nabasa mo 'to ay galit ka pa rin sa akin. But before anything else, I would like to explain everything to you.

I am not regretting everything. Hindi ko pagsisisihan kailanman ang nangyari. Dahil kasi sa ginawa ko, nandiyan ka ngayon. I succeeded. I made you reach your dream. That's really an accomplishment.

Hindi ko pagsisisihan ang nangyari sa'tin nung gabing 'yon. You gave me such angels that made me work hard more, and to fight against all odds.

Naalala niya ang gabing 'yon. 'Yung gabing nagawa nilang maging isa. 'Yung gabing naging umpisa ng problema.

"Wonu, sinasabi ko sa'yo. Iiwanan kita dito."

"As if you can—hoy Ji! Teka lang naman! Hear me out!"

"Kinginamo. Ano ba 'yon?"

"I love you."

"Bwisit ka Wonu, lasing ka na talaga."

"Don't you love m—"

"You love me? Then prove it,"

Sinabi sa'kin ng mama mo lahat. It was a total mess, when I found out that she wants to leave your house, without telling your dad, nasaktan ako. Nakakatakot ang araw na 'yon, Wonu. Nung araw na 'yon, nalaman kong buntis ako. Hindi ko masabi kay Mama, alam kong magagalit siya. Besides, nagkaroon ng problema sa pagitan nila ni Papa. Turns out, there's someone na gusto daw makita si Papa para makuha 'yung anak niya, sa iba. Natatakot akong marinig lahat ng isusumbat niya sa'kin. Natatakot ako sa pwedeng mangyari. But I never thought of killing my child...our child.

Pero nalaman ng Mama mo.

She confronted me. Alam niyang ako ang sisira sa pangarap mo. Alam kong palihim kang sinusulsulan ng papa mo na sumali sa Pledis. Alam kong gusto mo na...payag ka na...kaya itinago ko muna sa'yo. Binigyan niya 'ko ng pera, pati ng plane ticket papuntang America. Hindi ko alam kung paano kami mabubuhay doon, at kung kailan ko masasabi ang lahat kay Mama.

Nakakapanghina.

Pero sabi nga nila, walang secrets na di nabubunyag, di'ba? Mom saw me vomiting, siguro dahil na rin sa morning sickness. I expected a hard slap on my face pero, wala akong natanggap ni isang sigaw mula sa kaniya.

She accepted your mom's offer.

Nung araw ding 'yon, aalis na kami. Wala na akong oras para sabihin sa'yo. Wala na akong lakas ng loob para harapin ka. I failed as your best friend, Wonu.

Nang makarating kami doon ay sibrang bigat ng loob ko. Knowing that I saw you before we go, lalo pa't sinigawan mo ako dahil sa gagawin kong pang-iiwan sa'yo. Nagalit si Mama, oo. Nagalit siya kasi nagpadalos-dalos ka. I understand, nadala ka ng galit mo. There we met my half-sister, Stacey. Hindi ko alam pero hindi talaga maganda ang tingin ko sa kaniya, siguro na rin ay dahil anak siya sa iba ni Papa, at hindi ko pa rin tanggap ang bagay na 'yon.

Wonu, sana sa paglayo ko noon, mapatawad mo ako. I hope you're really happy doing your dream, I hope many people loved the way you are as much as I am. Sana maintindihan mo.

I will be a distraction between you and your dream.

But always remember, I always, always, love you.