Pentagram

Hoofdstuk 19

Mijn vader knuffelt me voorzichtig. Zijn armen zijn sterk en voelen zacht om me heen. Hij heeft iets vertrouwd, ook al heeft hij me nog nooit aangeraakt.

Zijn wijsvinger tekent iets op mijn voorhoofd. Het heeft de vorm van een vlieger. Dan drukt hij op het midden van mijn voorhoofd.

Hij tilt me op en draagt me het huis in.

~

Ik zit op Bertrams bed. Tranen wellen op en glijden over mijn wangen. Ik heb weer ruzie met mijn moeder gehad.

'Het komt wel goed,' moedigt Bertram me aan en hij slaat zijn armen om me heen. Zijn shirt ruikt naar wasmiddel. 'Je zult zien dat je moeder inziet dat jij het beste bent wat haar is overkomen. Dat heb ik ook gedaan en kijk hoe ik er nu bij zit.'

Ik lach zwak. Ik haal een hand door zijn bruine krullen en kus hem op zijn wang.

'Kan het echt niet beter?' vraagt hij arrogant en ik geef hem een klap op zijn achterhoofd. 'Sorry.'

'Wat bedoel je met "beter"?' vraag ik verward.

Bertram grinnikt en pakt me bij mijn middel. Hij zoent mijn schouder, mijn keel en fluistert: 'Dit misschien?'

~

Het vuur zorgt voor een warme gloed. De jongens praten door elkaar en ik probeer flarden van de gesprekken op te vangen.

'Jongens praat,' fluistert Pascal in mijn oor en ik schrik op. 'Snap je toch niets van.'

'Wijven?' vraag ik en hij knikt grinnikend. Ik rol met mijn ogen. 'Er zit alleen een meisje bij, waarom zouden we ze met iets meer respect behandelen?'

De jongen lacht en zijn blonde haar gaat heen en weer. 'Tja, we blijven wel jongens, hè?'

'Ja, en ik blijf wel een meisje. Ik ga dan wel veel met jullie om, ik blijf een "wijf".'

De roedel grinnikt en ik schud mijn hoofd.

~

Ik val van mijn kleine, roze fietsje en begin te huilen. Ik heb een snee in mijn rechterarm.

Mijn moeder rent naar me toe en slaat haar armen om mijn kleine lichaam. Ze haakt haar hand in mijn blonde krulletjes en fluistert dingen als 'ik had beter moeten opletten' en 'het spijt me zo'.

Ik verberg mijn gezicht in haar donkerblonde krullen en huil harder. Mijn elleboog prikt.

Mijn moeder tilt me op. 'Lieve schat toch,' zegt ze, 'we gaan naar binnen. Dan plakken we een mooie pleister op je sneetje en gaan we een filmpje kijken, oké?'

Ik knikt en hou me vast aan haar schouders, terwijl mijn moeder mij en mijn fietsje naar binnen dragen.

~

Ik lig met mijn hoofd op Jordans schoot en kijk naar hem terwijl hij lacht door de domme film die we aan het kijken zijn. Hij krijgt die kuiltjes weer in zijn wangen.

Ik glimlach. Mijn hand gaat automatisch naar zijn haar en woelt er doorheen.

'Wat doe je?' vraagt Jordan verbaasd en kijkt lachend naar beneden. 'Is mijn haar zo mooi? Ik bedoel, ik ben goddelijk, maar we waren film aan het kijken. Ben ik zo moeilijk te weerstaan?'

Ik rol met mijn ogen en sta op. Ik loop naar de muur met het grote raam en staar naar de grote tuin.

'Wat is er nou?' Jordan komt achter me staan en slaat zijn armen om me heen. Hij legt zijn kin op mijn schouder en geeft me een kus op mijn nek.