KATIL!

273 26 15
                                    

Tinus
-Y/N sakin ol!
-OLAMAM TİNUS GİT BURDAN!
-Lütfen aç kapıyı.
-GİİİT!
-Biraz daha açmazsan kapıyı kırmak zorunda kalıcam
-İçeri girersen atlarım!
-Ahhh yeter artık....

Bu sabah

Yavaşça yataktan kalktım. Neden bu kadar ağrım olduğunu bilmiyordum. Neden alarm çalmadı? Kitty beni neden uyandırmadı? Neden okula gitmedim? Neden bu kadar sessiz?

Telefonu elime aldığımda şok geçirdim. Ben iki gündür uyuyor muyum? Yataktan kalkarken üstümde beyaz giysiler olduğunu fark ettim. Oysa gri-siyah eşofmanımla yattığıma yemin edebilirim. Koluma baktım ve biraz kan sızmış bir sargı vardı. Aynı şekilde ağrıyan belime baktım. Elim titreyerek tişörtümü kaldırdım ve sargı burda da var. Tepkisizce bakıyorum sadece.

Telefonu tekrar elime alıp Tinus'a mesaj attım.

"Neler oluyor?"
"Bekle"

Bekle mi? Ne demek bekle? Kendimle tartışırken Tinus odaya girdi. Ruhum emilmiş gibi tepkisizdim. Gülemiyorum ve ağlayamıyorum. Tinus yanıma oturup elimi tuttu.

-Neler oldu?
-Hatırlamıyor musun?
-Neyi?
-Sanırım çok kötü oldun.
-Tinus ne oluy-

Birden jeton düştü. Hafızamı tekrar kazanmış gibiydim. Tinus'u kendime çekip ağlamaya başladım.

-Neredeler?
-Oslo'da
-Hala mı?
-Maalesef
-Yapamam Martinus...
-Hayır tekrar olmaz

Kedi gibi yataktan fırladım ve odama girip kapıyı kilitledim. Bağırarak ağlıyorum.

-Benim yüzümden hepsi her şey benim yüzümden.

Elime aldığım kar küresini odamdaki tabloya doğru fırlattım. Tablo paramparça olarak yere düştü. Kırık camı elime aldım ve hızlıca bacağıma sapladım. Elimi çekmeden camı var gücümle sıktım. Hala acımla aynı değildi. Sol yanım hepsinden daha çok acıyordu. O sabah Jane bana Kitty'yi öldür dedi ve ben... Hayır yapmadım bıçak şah damarını 3 cm ile solladı. Ama ölebilirdi ben katilim. Mac ve Tinus öğrendi hem de her şeyi. O gün Mac yüzüme öyle sert vurmuştu ki sendeleyip elimdeki bıçağı düşürdüm ve bıçağın üstüne düştüm. Hem kolumu hem karnımı böyle kestim. Onlar Jane'i öğrendi. Mac sevgilisinin yanına gitti. Oslo'da tedavi olan sevgilisi. Bayıldığım an ise çok net aklımda doktorun o cümleleri "ulaşılamaz raddeye geldi" sanırım bayıldıktan sonra sakinleştirici ile uyuttular. Şuan odada var gücümle bağırıyorum.

Şimdi

-TİNUS GİİİT!
Kapıyı tekmelediğini duyuyordum. En sonunda kilidi kırdı ve.....

Selam canlarım özlediniz mi beni? Şifremi unuttum açınca hemen bölüm attım. Bu arada 2 bin olmuşuz hepinize çok teşekkür ederim yarın yeni bölüm geliyor

Bayan Gunnarsen Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin