Bayan Gunnarsen

Her Şey Tamam

Tinus odaya girdi ve bacağıma sapladığım cam parçasını dikkatle çıkardı. Eline bir sargı bezi alıp sapladığım yeri sardı.

-Y/N iyi misin? Bu kadar acı sana yetmedi mi?

Ağlamaya başladım
-İstemiyorum Tinus can dostum hayat mücadelesi verirken iyi olmak istemiyorum.

Tinus bana sıkıca sarıldı. Kolumdan tutup yatağa oturmamı sağladı.
Tinus
-Biraz konuşalım
-Her şey çok bulanık
-Anlatacağım

Martinus'un ağzından

Daha okul başlamadan gelen bir telefonla uyandım. Ev telefonunun varlığını bile unutmuşken kim aradı ki. Mac benden önce kalktı ve telefona baktı. Bayan Perry aramıştı sesinden belliydi. Tam aşağı inerken Mac sinirle telefonu kapattı.
-Mac! Ne oldu?
-Ne mi oldu?
Sesi ağlayacak gibi çıkmıştı.
-Sana ne olduğunu anlatayım. Psikopat sevgilin Kitty'yi öldürmeye çalışmış.
-Ne? Mac saki-
-Kapa çeneni!

Mac hızla evden çıkıp karşımızdaki ambulansın olduğu eve girdi. Peşinden gittim. Mac Y/N'i görür görmez suratına hızla vurdu. Sevgilim sarılarak yere düştü ve elinde bıçak kolunu keserek karnına saplandı.
-Mac ne yapıyorsun!
Başını eğdi ve sevgilisine baktı.
-Ben...
-Sen ne? Kendi üzüntünü bana mı yaşatmak istedin? Ona vurunca sevgilin iyileşti mi?
-Tinus ben...
-Kes sesini!
-Üzgünüm
Ona cevap vermedim ve sevgilimin yanına gittim. Yarı baygın yatıyordu. Hafif acı inlemeleri içimi yakıyordu. Bir anda bir ambulans daha geldi. Ambulanstan inen bir görevli konuşmaya başladı.
-Bayan Kitty için Oslo'ya gitmeliyiz onu ilk ambulansla götürün. Refakatçi biri lazım.
Mac
-Ben gelirim
-Tamamdır. Bayan Y/N onu ise en yakın acil servise sevk edelim. Siz bayım onun yakını mısınız?

Beni işaret etmişti.

-Evet sevgilisiyim.
-Siz de bizimle acil servise gelin polis ifadeleri alacak.

Başımı tamam anlamında salladım. İstemeseler bile gelirdim zaten.

Birkaç dakika içinde ikisi de ambulansa taşınmıştı. Sevgilimin yanına geçtim. Sessizce müdahaleleri izliyordum. Bir görevli yanıma geldi.

-Yaşadıklarınız için üzgünüm.
Cevap vermedim.
-Sizi tanıyorum. Sevgilin gerçekten güzel bir kız. Her ne kadar küçük olsanızda çok yakışıyorsunuz.
Hafifçe güldüm.
-Merak etme iyi olacak.

Ambulans durdu. Sevgilimi aceleyle acil servise kaldırdılar. Beni zar zor taşıyan bacaklarımla hastaneye girdim. Tedavi olduğu odanın karşısına oturdum. İnce bir aralıktan yüzü biraz görünüyordu. Hala yarı baygın acı çekiyordu. Gözümden bir damla yaş geldi. Ne kadar süre geçti bilmiyorum ama polisler yanıma geldi.
-Geçmiş olsun Bay Gunnarsen.
Bay Gunnarsen lafı içimi parçalamıştı. Daha bir gün önce okulda "Bayan Gunnarsen" yanımdaydı.
-Size olayla ilgili birkaç sorum olacak. Öncelikle olayı bildiğiniz kadar anlatır mısınız?
Bildiğim kadarıyla olayı anlattım.
-Peki Bayan Y/N'in herhangi bir sorunu var mıydı?
-Başlangıç derecesinde kanseri var ve bize söylemediği ufak psikolojik sorunları.
-Anlıyorum. Tekrardan geçmiş olsun.
Polisler odaya girip doktorla konuştular ardından doktor yanıma geldi. Gelir gelmez ayağa fırladım.
-Durumu nedir?
-Şuan ciddi bir yaralanma yok fakat...
-Fakat?
-Geçmiş kayıtlarına baktığımızda şizofreni tedavisi görmüş ama tam iyilelememiş.
-Ne?
Olamaz. O ani tepkiler. Kaçıp odaya gitmeler. Sinir krizleri. Şizofreni mi?

Doktor geçmiş kayıtlardan her şeyi anlattı. Jane dahil.
-Lütfen bitti mi? Bu kadar mı?
Sesim ağlamaklı çıkmıştı.
-Maalesef kanseri ulaşılamaz raddeye geldi.

İçeriden hemşire seslendi.

-Hasta bayıldı!

Doktor gidecekken durdurdum.
-Peki sonuç ne?
-Sonuç olarak ameliyat şart.

Doktor koşarak içeri girdi. Uyanmaması iyi olacak dediler. İki gün uyku ilacı ile hastanede yattı. Ardından kendi odasında yatırmamak şartıyla eve geldi. Uyanması biraz daha sürermiş. Bayan Perry boş bir odayı ona hazırlamış. Hastanede giydirdikleri beyaz kıyafetlerle yatırdım onu. Doktor geçici hafıza kaybı olabilir dedi. Sadece bekliyorum.

Y/N ağzından

-Demek hepsi böyle oldu. Peki Mac onunla konuştunuz mu?
-Çok az. O sana ben ona kırıldım.
Sevgilime sarıldım.
-Tamam Y/N her şey iyi olacak.

Selaaam! Bölümü atmayı unuttum affedin. Neyse çok hızlı okunuyoruz. Şimdiden 3bin oldu. Sizi yerim. Yeni bölüm için ne istersiniz bakalım