ℳℯ𝓁𝓁𝒾𝒻𝓁𝓊ℴ𝓊𝓈 | 𝒵𝓎𝓁𝒾ℯ

0.2

Kylie: Kim olduğunuzu bilmiyorum ve babamı nereden tanıdığınızı

Kylie: Tek bildiğim mesajlarınızın beni aşırı derecede rahatsız ettiği

Kylie: Lütfen böyle şeyler yazmayı keser misiniz?

Kylie: Bunlar beni korkutuyor ve hiç hoş değiller

Bilinmeyen numara: Beni tanıyorsun, Kylie

Bilinmeyen numara: Yani en azından beni bir kez bile olsa gördün

Kylie: Yinede bu mesajlarınızın ürkütücü olduğu gerçeğini değiştirmez

Bilinmeyen numara: Seni korkutmak istemem küçük bebeğim

Kylie: Ama bunu yazarken bile beni ürkütüyorsunuz

Kylie: Babamı nereden tanıyorsunuz?

Bilinmeyen numara: Ama sen çok fazla soru soruyorsun, küçüğüm

Bilinmeyen numara: Güzel zihninden geçen karmaşık sorulara bir son vermelisin

Kylie: Çünki olay yeterince karmaşık ve ben rahatsız oluyorum

Bilinmeyen numara: Her şeyi zamanla öğreneceksin, benim gibi sabırlı olman gerek

Bilinmeyen numara: Ben senin büyümen için bir yıl bekledim, ama artık yoğun hisslerime karşı çıkamıyorum

Bilinmeyen numara: Kısa elbiselerin içerisinde kusursuz görünüyorsun

Bilinmeyen numara: Yüzündeki etrafa ışık saçan gülümsemenle yavaşça babanın odasına süzülüyorsun

Bilinmeyen numara: Sonra o içten kahkahalarını duyuyorum

Bilinmeyen numara: Gözlerimi kapayıp hepsini dinlemek istiyorum

Bilinmeyen numara: Seni ağlatana kadar güldürmek istiyorum ve sonrada karşına geçip seni saatlerce seyretmek

Bilinmeyen numara: Ve ardından büyük bir gerçek ile yüzleşiyorum

Bilinmeyen numara: Bana asırlar gibi gelen bir yıl ile sen sadece on yedi yaşındasın

Bilinmeyen numara: Sen ne kadar büyürsen büyü benim için her zaman küçük olacaksın

Bilinmeyen numara: Bu yüzden sadece benim küçük kızım olmalısın

♥♥♥

Lütfen satır arası yorum yapmayı unutmayın♥

İyi okumalar. Sizleri seviyorum, tavşancıklarım