"Yani açık değil miydi zaten her şey en başından? Veli toplantısına geldiğinde bana attığı bakışlar bile bir şeyleri gösteriyordu, sonrada zaten gözümdeki morluk bağırdı bunu." Ethan gülerek hamburgerinden bir ısırık aldığında mahçup bir şekilde ona katılarak gülmüştüm.
Benim aksime tüm olayı bu kadar iyi karşılaması, üstelik gözündeki hala solmaya devam eden morluk ile dalga geçmesi çok iyi bir arkadaş olduğunu bir daha bana gösteriyordu.
"Yani şimdi evleniyor musun?" Sorusu ile gülümsemem yavaşça yok olurken araba camından dışarı bakarak ardından yüzüne baktım. Hamburgeri dudaklarıma yaklaştırarak sadece omuz silktim.
Buna verecek bir cevabım yoktu.
Öncelikle hala yaptığı dengesiz haraketlerini ve suçlayışlarını sindirmeye çalışıyordum, sonrasında ise bu büyük yükü düşünüyordum. Daha on sekiz yaşındaydım ve bir evliliğe hazır olduğumdan emin değildim. Zayn muhtemelen hazırdı otuz yaşındaydı artık ve bir aile kurması gerekiyordu.
Öte yandan benimle evlenmek istemesi gururumu okşamıştı. Bana aşık olduğunu en başından biliyordum ama birisi seninle değerli hayatını paylaşmak istedığınde bu oldukça önemli hissettiriyor.
"Onunla muhtemelen birkaç güne barışacaksın ve sonra da evlilik hakkında konuşma açılacak. O zaman ne söylemeyi planlıyorsun?" Ethan adeta kafamı daha çok karıştırırken yorgun bir şekilde inledim. "Bilmiyorum."
"O zaman sana yardımcı olmak ihtiyaç meselesine dönüştü..." Koltukta bana doğru dönerek oturduğunda yüzündeki ciddiyet beni şaşırtmıştı. "Öncelikle seni oldukça iyi tanıyan birisi olarak ona aşık olduğunu büyük bir eminlikle söyleyebilirim."
Kafam olumlu anlamda salladığında pipet ile oynayarak konuştum. "Onunla barışmak çok ağır geliyor, evliliği bir kenara itiyorum. Ne kadar aşık olsam bile hala sindiremiyorum yaşananları."
"Ama aşk her şeye çözüm değil midir?" Sorusu ile camdan dışarı bakarken gözlerimi bir noktaya odakladım. "Daha önce hiç aşık olmamıştımve bu yeni duygularla bunun cevabını bilmiyorum."
Evlilik kolay bir şey değildi eğer bu deklemin içerisine babam da katılırsa daha da zorlaşırdı.
"Bu yüzden ondan zaman istedim, her şeyi iyice düşeneceğim. İlk olarak onunla yeniden birlikte olmak hakkında düşüneceğim." Çantamı arka koltuktan alarak arabanın kapısını açtım. "Görüşürüz." Onunla vedalaşıp arabasından indiğimde eve doğru kısa yolu yürümüştüm.
Kapının önüne gelip anahtar ile açarak kulpu aşağı çektim. İçeri girdiğimde salondan gelen konuşma sesleri arasında yakaladığım tanıdık aksan ve ses tonu kaşlarımın yavaşça çatılmasına sebep oldu. Dudaklarımı ıslatıp küçük adımlarımla salona geçtiğimde koltukta oturan beden beni şaşırtmamıştı.
Ama burada olmasının iyi olduğunu da söyleyemezdim, o evimizdeyken ben mantıklı kararlar veremezdim.
"İyi akşamlar."
Kendimi farkettirmek için konuşarak ileri yürüdüğümde Zayn, kafasını yavaşça çevirerek ela gözlerini benim üzerime hapsetmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
