İZMİR...
Üç,dört apartmandan oluşan bir küçük marketi olan İzmir'in en ücra köşesindeki mahalle.
Cinayet, uyuşturucu satımı, taciz ve daha bir çok illegal olay bu mahallede.
Ve mahalleye yeni taşınan iki güzel boksör kız. Kızlardan birisi çıktığı bi...
Sarılmasına izin verecektim. Ve öyle de yaptım. Tabi diye kısa kestim. Soğuk ellerini bedenime sardı ve sımsıkı sarıldı. Küçük elleri ile alkış yapmaya çalışan oğlumun el çırpma sesleri geldi kulağıma, berkenin de dikkatini çekmiş olucak ki o tarafa doğru baktı. Sımsıkı sarıldı, kokumu içine çekti ve kulağıma fısıldadı. ~Yemin ederim seni aldatmadım.~ Daha sonra soğuk ellerini sardığı bedenimden çekti. Seri bir hareket ile oğlumu çağırdım ve evden çıktım. Soğuk olan hava sayesinde buz gibi olan yüzüme sıcak bir damla yaş aktı. Ardından bir tane daha. Oğluma belli etmeden akan yaşlarımı elimin tersi ile sildim ve arabama bindim. Son sürat gaza bastım ve tozu dumana katarak gözden uzaklaştım. ~6 Ay Sonra~ Çok kolay bir doğumun ardından sarı saçlı kızımı kucağıma almıştım. Berke yanımızda onun kucağında oğlumuz tam bir aile tablosu sergiliyorduk, fakat bir yanlış vardı. Aile değildik. İkinci çocuğum olmasına rağmen kucağıma aldığım an hıçkıra hıçkıra ağlamıştım. Sağ omzuma da kapanmış ağlayan eski kocam da benimle aynı düşünce de olmalıydı. Evlat, evlattı isterse beşinci olsun aynı duyguyu veriyordu. Kucağımda bebeğim, sağ yanımda kucağında oğlum ile eski kocam. Ve hepimize patlayan bir flaş. İşte son aile karemiz. Bu günden itibaren bizi bir araya getiren bir kare olmayacaktı. En azından hepimizin gülerken ve en samimi şekilde bir fotoğrafı olmayacaktı. O benim için geçmişim ve sadece çocuklarımın babasıydı. Ama onun açısından hala evliydik yüzüğünü aksatmadan her gün takar soranlara evli olduğunu söylerdi. Ben ise 23 yaşında iki çocuk annesi işsiz bir kadındım. Kızımın bembeyaz yüzüne baktım kulağına fısıldadım ve ona ilk doğduğu gün bir söz verdim. "Sana söz veriyorum kızım, tekrar seveceğim ve bu sefer üzülmeyeceğim. Annen güçlü bir iş kadını olacak bebeğim" Berkeyi değildi elbette. Umarım bu sefer hayatıma düzgün bir insan girer diye düşünüp iç çektim. Girmezse de oğlum ve kızım bana yeterdi. Her şey güzel olacaktı. Söz veriyorum. ***SON***
Temmuzda başladığım hikayem kasımda son buldu. Umarım hiç kimseyi kırmamışımdır. Dediğim gibi ikinci kitabı yazmam için bu kitap bittikten sonra bile olsa yorum ve okunma sayısı yükselir ise yazarım. Ama aynı yeri sayar ise bir daha devam etmem. Siz seviyorum Büşerkler. Hep hafızalarınızda kalır umarım. Berke ve kızı Arya;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oğlu Ümit & Arya;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
