Captured by a vampireprince (compleet)

New book(s)

Neen, nog geen Rebelliousnews, maar dat komt er echt wel snel. :) 

Deze keer hebben we jullie hulp nodig voor iets anders, want wij twinnies hebben besloten nog een boek naast Rebellious te gaan schrijven! En we hopen natuurlijk dat jullie daar even blij om zijn als wij ;) 

Nu hebben we wel een probleem, want we hebben twee ideeën, en kunnen maar één nu uitvoeren. :s 

Dus je hoort de vraag al aankomen, voor welk idee gaan jullie?

Oké goed, eerst en vooral idee numero uno: 

Bounded by the moon (éérste cover aan de zijkant) 

Dit is in het fantasy-thema en zal over een zeemeermin gaan, en heeft ook te maken met weerwolven. Dat klinkt nog tamelijk vaag, maar we stellen voor dat je gewoon dit voorstukje al eens leest: 

De bubbels om ons heen kleurden zilver. Opgewonden glimlachend draaide ik rondjes onder water tot de zilverkleurige sluier die rond ons zweefde in mijn staart veranderde. Mijn prooi was door de schoonheid van het proces betoverd, net als ik door een ander proces. Hij bloede, ik kon het ruiken en daardoor lag er een klein stukje vlees bloot. Het deed me watertanden. Ik blies wat lucht in zijn longen, zodat hij onder water kon ademen en wierp mijn hoofd in zijn schouder om er met mijn tanden over heen te schrapen. Toen ik speels wat in zijn schouder aan het happen was, genietend van mijn voorgerecht, hoorde ik plots een woeste zeegolf klinken en mijn ketting met de zeeschelp trilde. Dat betekende  dat er thuis een belangrijke mededeling ging komen en ik terug moest. Doordat ik afgeleid was, werd mijn beduusde slachtoffer weer klaarwakker. Hij trappelde naar boven en vocht om lucht. Mijn lippen vormden een scheve grijns, dacht hij nu echt dat hij zelfs een minieme kans had om te ontsnappen? We zaten veel te diep in het water en ik was een van de snelste roofdieren in het water. Ik grinnikte om zijn poging en bewoog de vinnen van mijn staart. In minder dan een seconde had ik hem beet en nam de hap, uit die verrukkelijke schouder, waar ik de hele tijd op gewacht had. Ik had mijn slachtoffer al een paar dagen gevolgd om er zeker van te zijn dat ik wel het juiste en gezonde vlees in de kuip had. Met al die rotzooi die die jongeren tegenwoordig aten, waren sommige oudere exemplaren zelfs beter van smaak. Mijn ketting rinkelde weer en er kwam een storm aan. Ik zuchtte, best, maar het was te hopen dat het belangrijk was. Misschien kon ik een stukje meenemen voor onderweg? Het rotding rinkelde weer. Chagrijnig ging ik de knappe sporter achterna en draaide zonder enig gevoel van spijt zijn nek om. Nog één knabbeltje… Net voor ik mijn tanden weer in zijn lekker zachte vlees kon laten zinken, ging die kloteketting weer. Gefrustreerd wou ik het ding weggooien, maar ik moest wel gehoorzamen. Er was maar een iemand naar wie ik moest luisteren en me verantwoorden en die was me nu aan het oproepen, namelijk de koning, mijn vader.

En dan is er nog idee twee, dat wordt eens niet in het fantasy-genre omdat wij ook best wel van actie en spanning houden wordt het meer een soort misdaadthriller over een moordenaar die nogal doorgedraaid is, en zijn slachtoffers als kunstwerken ziet, maar opnieuw stellen we voor dat je gewoon even onze proloog leest :D : 

The artist (Tweede cover aan de zijkant)

Ze was perfect. Perfect, tot in de dood. Haar lichaam vormde een meesterwerk, alsof een groot kunstenaar haar naar zijn hand had gezet. Gebogen naar zijn wil. Haar lippen vormdem een mooie, bloederige boog. Haar haren lagen als een rode stalenkrans om haar hoofd gespreid. Haar mooie, dode turkooizen ogen keken levenloos naar boven. Ze leek net een engel. Een dode, bloederige engel, maar desalniettemin een engel. Eentje die zo naar de hemel op kon stijgen, etherisch. Het enige wat met deze engelachtige uitstraling een contrast vormde, waren de vele tatoeages die haar huid versierden en interessanter maakten. Ze was een kunstwerk, een marcaber kunstwerk, maar desalniettemin een kunstwerk.

Als je het woord kunstenaar in de ruime betekenis nam, kon je wel beweren dat hij er een was. Hij schikte al zijn slachtoffers op hun best. Deed ze mooier uitkomen. Eigenlijk was het een eer om door hem uitverkoren te worden. Hij bewees ze een gunst. Schikte ze mooier dan ze ooit tijdens hun leven geweest waren. De eerste zonnestralen schenen al door de glasramen op haar zachte gelaat. Hij moest voortmaken, de eerste dienst kon elk moment beginnen. Hij gooide liefdevol wat witte rozenblaadjes over haar heen. Hij hield van elk van zijn kleine projectjes en gebruikte enkel het beste materiaal, zoals deze beeldschone, jonge vrouw. Glimlachend keek hij op naar zijn laatste, nieuwe project. Het was zowel goddelijk als goddeloos. Zowel een eerbetoon aan God, als een lastering aan zijn huis. Het was zelfs beter uitgepakt dan gedacht, hij hield van tegenstrijdigheden en contrasten. Het was perfect, zij was perfect. Perfect in de dood.

Ta-da! Dit zijn onze twee nieuwste creaties, en we zullen er plezier in hebben om de beste tot een verhaal uit te schrijven, nu enkel nog jullie mening horen natuurlijk!

Als je hieronder in een comment idee 1, of 2 zet of gewoon de titel dan zullen wij al jullie reacties bekijken en het 'winnende' idee eruitpikken. 

Nu al nieuwsgierig naar jullie keuze, 

The wattpadtwins x x x