Oğuz ölen karısı Nisa'nın organlarını bağışladığı ailenin, kendisi ile ısrarla görüşmek istemesi karşısında nihayet pes eder ve onları evine davet eder. Yalnız tek bir şart koşmuştur;
Karısının gözlerini ve kalbini taşıyan kızlarının gelmesini istem...
Selamlar. Nihayet bölümü yazabildim. Zamanımın olmayışı vs derken biraz gecikti bölüm, kusura bakmayın o yüzden. Uzun mu uzun bir bölüm oldu. Tamı tamına 9 bin kelimelik bir final. Ben hakkını verdiğimi düşünüyorum, umarım sizler de öyle düşünürsünüz. Bu hikayem diğerleri kadar ilgi görmedi, ama önemli değil. (: Ben onların hikayesini çok sevdim ve sanırım her zaman olduğu gibi zorlu aşklar yazmayı sevdim - yazabildim de. Benimle birlikte bir hikayenin daha sonuna geldiniz. Keyifli, güzel bir zamandı ve ben her anından mutluluk duydum. Arada tökezlediğim anlar oldu ancak bir hikayeyi daha bitirmiş olmaktan dolayı kendimle gurur duyuyorum. Benim için çok önemli bir şey bu. Hikaye yazmak müthiş bir deneyim benim için ve ben her anını çok seviyorum. Sizlerin de geri dönüşleriyle yaptığım şeyden daha çok keyif alıyorum. İyi ki varsınız ve iyi ki benimle birlikte Oğuz ve Havin'in hikayesine şahit oldunuz. Umarım onları çok sevmişsinizdir. Her hikayemin finalinde de dediğim gibi, onları arada ziyaret edin ve hallerini hatırlarını sorun. Umarım özel bölüm yazabilme fırsatım olur. Bugüne kadar olan yolculuğumuzu değerlendiren her türlü yorumunuzu sabırsızlıkla bekliyor olacağım. HEPİNİZE KOCAMAN SEVGİLER. VE TEŞEKKÜRLER!
Allah'a emanet olun efendim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Genç kadın hastane bankında oturmuş, elini karnına koymuş, derin düşüncelere dalmış bir şekilde sessizce bekliyordu. Az önce bütün dünyasını değiştirecek bir haber almıştı. Anne olacaktı! Üstelik Oğuz ile evli bile değildi. Ancak düşündüğü tek şey, hatta hissettiği tek şey katıksız bir heyecandı. Bu mucizenin başına geldiğine inanamıyordu. Oğuz'dan bir parça taşıyordu. O geceden sonra artık ona teslim olmuştu ve çektiği acıları düşünmemeye çalışıyordu.
Bu konuda neredeyse hiç sıkıntı yaşamıyordu çünkü Oğuz, Havin ona nihayet teslim olduktan sonra onu adeta bütün aşkıyla sarıp sarmalamıştı. Bir kez bile Havin'i kötü hissettirmemişti.
Aradan altı ay geçmişti. Altı koca ay. Oğuz hemen onun evine taşınmak istemişti. Havin doğal olarak paniklemişti ama Oğuz bir haftalığına şehir dışına çıktığında ve birliktelikten sonra ilk kez ayrı kaldıklarında Havin onu o kadar çok özlemişti ki, çıldıracak duruma gelmişti. Oğuz şehire ayak bastığı an direkt Havin'in evine gelmişti.
Havin onun bir daha gitmesini hiç istemediğini söylemişti.
Şu an da ülke dışındaydı. Önemli iş bağlantıları sağlamak için Amerika'ya gitmişti ve bir haftadır da yoktu. Havin onu özlemekten deliriyordu. Gelmesine iki gün daha vardı.
Ona bu haberi vermeden nasıl bekleyeceğini bilemiyordu. Oğuz'un bunu nasıl karşılayacağını da bilmiyordu. Acaba sevinir miydi?
Havin çok ama çok sevinse de, yine de Oğuz ile birlikte bir süre vakit geçirmek isterdi. Belki birlikteliklerinden iki yol kadar sonra çocuk düşünürlerdi ancak bu beklenmedik bir anda gelen bebeklerinin haberiyle de çok mutlu olmuştu.
