Oğuz ölen karısı Nisa'nın organlarını bağışladığı ailenin, kendisi ile ısrarla görüşmek istemesi karşısında nihayet pes eder ve onları evine davet eder. Yalnız tek bir şart koşmuştur;
Karısının gözlerini ve kalbini taşıyan kızlarının gelmesini istem...
Selamlar..geciktim biliyorum. Ama biliyorsunuz yoğunum. Yoğunken de iki ayrı hikayeye zamanında bölüm yetiştirmek zor oluyor. Vazgeçme Benden'e yazılabilecek en güzel şeyleri yazdık ve bir sonraki bölüm final yapma kararı aldım. Biliyorsunuz kısa tutmak istemiştim hikayeyi ancak 30 bölüme kadar geldik. Tatmin edici bir final olacağına emin olabilirsiniz, diğer bütün bitmiş hikayelerimi okuyan okuyucularım bilirler. (: Ve hikayeyi bitirme kararımın Peri ve Kuzgun ile alakası yok, kafamda zaten az çok finali belirlemiştim ve 30'da bitireceğiz inşallah. Final bölümü olacağı için bölüm geç gelebilir, sizi uyarmam gerek. Katlandığınız için teşekkür ederim. Yorumlarınızı bekliyorum. Bölüm adını, Soner Avcu ve Gözde Öney'in şarkısı olan "Aşk Bilir" den aldı. Şarkıyı dinleyebilirsiniz güzeldir, Meleklerin Aşkı adlı dizinin müziği idi. Diziyi izlemedim ama müziğinin güzel olduğunu söyleyebilirim. (:
Bu bölüm 18 bir bölümdür, ona göre okumanız tavsiye olunur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Genç kadın bir anlık bir hisle hareket etmediğini biliyordu, içinde bir yerlerde ona neden karşı koyduğunu düşünüyor ve mantıklı sebepler aramaya çalışıyordu. Olmasa bile o sebebi bulacaktı. Aralarında biraz zaman olmasını istiyordu, kendini öyle kolay teslim etmeye hazır değildi. Onun biraz sürünmesini, aralarındaki bu aşkı hak ettiğini göstermesini istiyordu ama bütün bunların ötesinde Oğuz'un reddedilemez varlığı genç kadının bütün savunma mekanizmasını yerle bir ediyordu.
Onun elini tutup kalmasını söylerken aklından ne geçiyordu kesinlikle emin değildi. Bütün koyduğu yasaklara rağmen işte Oğuz onun yanında, onun yatağındaydı ve aralarındaki ilişkinin henüz o anlamda boyut atlamasına izin vermek gibi bir niyeti yokken işte, onun elini tutmuş ve kalmasını istemişti.
Oğuz'un arkasında sesli nefesler aldığını duyabiliyordu. Kendisinin de ondan bir farkı yoktu.
Ona yanlış bir izlenim vermekten kaçınarak kısık sesle ekledi. "Uyuyalım."
Oğuz'un iç çektiğini duydu ve genç kadın elini çekerek yorgana sarıldı. Onun gidip gitmeyeceğini bekliyordu. İşkence dolu iki dakikadan sonra -Havin gerçekten de geçen iki dakikayı saymıştı- Oğuz yorganı kaldırdı ve arkasında hareket ederek yeniden yatağın içine girdi. Vücudunun sıcaklığı Havin'in belini yeniden ısıttı. O kadar güzel bir duyguydu ki. Bu soğuk kış aylarında ona sokulup ısınmayı, onu yorganın değil Oğuz'un ısıtmasını çok isterdi fakat beynine engel olamıyordu. Beyni ve kalbi mantıklı olanla - mantıklı olmayan hareketler arasında bir savaş veriyordu. Havin hangisinin kazanacağından bihaberdi.
Yatağın ısınmaya başladığını fark etti ve sıcaklığı içine çekmek istercesine yorgana tutundu. Pek uykusu yoktu ve uyuyana kadar bu sessizliğe, arkasındaki adama nasıl katlanacağını bilmiyordu.
Oğuz da en az onun kadar heyecanlı olmalıydı. Genç adam daha yatağa uzanır uzanmaz bunun iyi bir fikir olmadığını söyleyip gitmeye kalkmıştı.
