Tweede Kans

Hoofdstuk 6

'Zijn we er al bijna?' Vanuit zijn achteruitkijk spiegel keek Kyle naar Lucas, die ongeduldig uit het raam staarde.

'Bijna.' Hij drukte de richtingaanwijzer aan en nam de afslag richting de toekomst. De plek waar hij vroeger zo vaak was geweest.

Eenmaal bij de parkeerplaats aangekomen parkeerde hij zijn tweedehandse auto naast een duur uitziende auto van wel meerdere tienduizenden euro's. Ooit was dat ook zijn droom geweest. Deze parkeerplaats op rijden met een dure auto. Best grappig eigenlijk dat hij nu voor het eerst in zijn leven deze parkeerplaats zelf op reed in een auto waarin menig voetballer nog niet eens dood in gevonden wilde worden.

Voorzichtig hield hij de achterdeur voor Lucas open zodat hij uit kon stappen en er daarbij geen krasjes kwamen op de zwarte BMW naast hen.

Verwonderd keek het jochie om zich heen. 'Is dit...? 'Gaan we een wedstrijd van Ajax kijken?' Zijn oogjes begonnen te glunderen bij het idee.

Kyle schudde zijn hoofd begeleide Lucas naar de ingang van het sportcomplex. 'Nee we gaan de training bekijken.'

Snel veroverde Kyle nog een plekje vooraan zodat Lucas alles goed kon zien. De training op woensdag middag was blijkbaar een drukbezochte gebeurtenis. De supporters die om hen heen stonden begonnen te fluisteren. Kyle kon wel raden dat ze het over hem hadden. Het was immers de eerste keer na meer dan vier jaar dat hij hier weer stond. Misschien was het ook wel geen slim idee geweest om hier vandaag heen te gaan. Toch vond hij dat Lucas moest zien hoe een aanvoerder zich gedroeg. Toen Matthijs de Ligt het veld op kwam wees hij hem dan ook direct aan.

'Goed letten op hoe hij omgaat met de andere spelers en hoe hij de ballen afstaat aan zijn teamgenoten.' Lucas knikte braaf en volgde met zijn ogen de blonde jongen.

De blessure van Matthijs was meegevallen. Toen hij die vrijdag weer terug naar het ziekenhuis was gegaan voor een controle, had de dokter al een duidelijk herstel geconstateerd. Door de juiste fysiotherapie kon hij na een kleine week al weer voorzichtig mee trainen. Een wedstrijd spelen zat er nog niet in, maar dat vond hij ook niet erg.

'Meneer Bosman? Moet ik net als Matthijs mijn duim opsteken als mijn teamgenoten een goed voorzetje geven?'

Kyle boog zich over het jochie. 'Dat kan je doen Lucas. Zie je dat Matthijs blindelings vertrouwt op zijn teamgenoten? Hij vertrouwt erop dat de bal die hij naar Donny speelt uiteindelijk in de goal beland. Dat moet jij ook uitstralen als aanvoerder. Jij bent, bijwijzen van, de coach in het veld. Jij bent degene die in moet grijpen als er iets verkeerd gaat, degene waar het team op kan leunen.'

Lucas knikte. 'Ik moet gewoon minder aan mezelf denken en meer aan het team' mompelde het jongetje.

Ook Kyle keek naar het veld met de voetballende spelers. Toen Matthijs zijn kant op wees en Daley zijn mond daardoor open ging hangen, ging er een steek van pijn door zijn buik. Misschien was het verstandig geweest om eerst op Daley zijn facebook berichten te reageren voordat hij een training ging bijwonen.

Na anderhalf uur begon het zachtjes te miezeren en dwaalde de meeste toeschouwers af naar de kantine of hun auto's. Kyle haalde een uitklapbare paraplu uit zijn rugtas en hield deze boven het hoofd van het jongetje. Strak bleef Lucas naar voren kijken. Hij wilde geen moment missen van het wedstrijdje, wat de spelers hielden. Nog nooit van zijn leven had hij profvoetballers in het echt gezien. Dat de rest van de supporters inmiddels niet meer naast hem stonden had hij niet eens door.

Na een half uur begon het nog harder te regenen en kreeg ook Kyle het inmiddels koud. Hij wist dat de spelers op het veld hier nauwelijks last van hadden, maar bewegingloos langs de kant staan was met dit weer geen pretje.

'Zullen we in de kantine wat te drinken halen?'

'Ik blijf liever hier kijken' mompelde Lucas terug.

'Oké dan ga ik wel wat halen? Wil jij chocolademelk?

'Ja.' Lucas had nauwelijks tijd om te reageren want net op dat moment schoot Daley Blind de bal op het doel. Onana haalde de bal knap uit de linkerhoek.

Kyle gaf de paraplu aan Lucas waarna hij zelf naar de kantine rende.

De warmte die hem tegemoet kwam toen hij naar binnen liep deed hem goed. Zijn handen werden langzaam weer warm en zijn tenen werden weer voelbaar en begonnen te gloeien. Bij de bar aangekomen bestelde Kyle twee warme chocolademelk.

Terwijl hij stond te wachten op de chocolademelk werd hij bemoedigend op zijn schouder geklopt. Hans de Jong, één van de oudste supporters, liep glimlachend langs hem heen en ging verderop aan een tafeltje zitten. Het verbaasde hem dat iedereen hem hier nog leek te herkennen. Niemand sprak hem aan, waar hij het overigens zelf naar gemaakt had, maar toch waren ze blij hem weer te zien.

Terug aan de kant van het veld nam Lucas zijn chocolademelk dankbaar in ontvangst. Erik ten Hag had blijkbaar ook niet veel zin om nog langer in de regen te staan, want eerder dan normaal sloot hij de training af.

Teleurgesteld keek Lucas toe hoe zijn helden richting de kleedkamers liepen. 'Ik neem je nog wel een keer mee' beloofde Kyle toen hij het teleurgestelde gezichtje zag.

Samen met Lucas liep hij het sportcomplex af waar hij vlak voor de ingang tegen werd gehouden door een vermoeide en beregende Matthijs de Ligt. Zijn shirt zat vastgeplakt tegen zijn lichaam en de druppels water dropen uit zijn haar.

'Je bent gekomen?' hijgde hij enthousiast.

'Ik denk niet dat het goed voor je been is om er zulke sprintjes mee te trekken' antwoordde Kyle tegen Matthijs die de helft van de training niet mee kon doen.

Matthijs wuifde het commentaar weg en nodige Kyle uit om nog wat te praten in de kantine.

'Sorry ik moet hem zo naar huis brengen.' Kyle knikte naar Lucas die naast hem stond.

'Je broertje?' gokte Matthijs. 'Nee hij zit bij mij in het team, ik ben zijn coach!'

'Neem hem mee, hij wil vast wel op de foto met de selectie' opperde Matthijs.

Lucas knikte enthousiast met zijn hoofd waardoor Kyle moeilijk nee kon zeggen.

'Oké eventjes dan. Anders vraagt je moeder zich af waar je zo lang blijft.'

Druk pratend over het aanvoerderschap liep Lucas achter Matthijs aan richting de kantine.