Tweede Kans

Hoofdstuk 28.

Ondanks de boze opmerkingen overbrugde Mila toch de afstand naar de keuken en sloeg ze haar armen om Kyle heen.

Even spande Kyle zijn spieren aan maar ontspande vervolgens in Mila's armen. 'Het spijt me' fluisterde hij direct terwijl een traan zijn ooghoek verliet.

'Het is oké' antwoordde Mila terwijl ze zachtjes over zijn rug wreef.

Mila probeerde de jongen rustig te krijgen en leidde hem naar de bank in de woonkamer.

'Als je echt niet wilt dat ik kom. Dan blijf ik gewoon thuis' stelde ze hem gerust.

Kyle schudde zijn hoofd. 'Dat wil ik niet' fluisterde hij. Hij had Mila er graag bij. Maar hij had Mila ook graag bij zich voor de rest van zijn leven.

'Heb jij ook zo'n geheim, die niemand weet behalve je ouders en je broertjes?' Misschien was dit wel het moment om Mila eindelijk te vertellen wat er gebeurd was. De afgelopen weken was het er al een paar keer bijna bij hem uitgerold. Toch lukte het hem om zijn versprekingen altijd weer recht te zetten.

Mila dacht na over de vraag van Kyle en knikte vervolgens haar hoofd.

'Ik denk het wel.' Kyle knikte naar Mila dat ze het moest vertellen.

'Je moet beloven niet boos te worden' zuchtte Mila naar de jongen.

'Ik beloof het' glimlachte Kyle naar Mila.

'Ik ben eigenlijk voor FC Twente' bekende Mila. 'Al sinds ik klein ben. Niemand bij Ajax weet ervan. Ik heb het echt naar mijn zin daar maar als ze tegen Twente moeten, juich ik toch echt stilletjes voor hen. Dit seizoen hoop ik natuurlijk dat ze beide kampioen worden.'

Kyle lachte om de bekentenis van Mila. Haar geheim was veel onschuldiger dan die van hem, toch had hij hem niet zien aankomen.

Toen Mila's vader hem twee weken geleden overhaalde om de keukenkampioen wedstrijd van Twente te bekijken gingen er geen bellen bij hem rinkelen. Zelfs niet toen Mila ook mee keek terwijl ze bij hem nooit 's avonds voetbal wilde kijken. Ze zei dan altijd dat een voetbalclub als werkgever, en een vriendje als voetballer haar al genoeg voetbal bezorgde. Eigenlijk had ze al die tijd alleen maar belang gehad bij wedstrijden van die ene club.

'Vind je het niet erg?' vroeg Mila hem op haar lip bijtend.

Kyle schudde zijn hoofd. Wat had hij anders moeten verwachten van een Enschedese, dat die voor Willem II was?

'Ik vind het wel schattig' grijnsde hij terwijl hij een kusje achter haar oor plaatste.

Mila maakte zich los van de jongen en keek hem ernstig aan. 'Wat is jouw geheim Kyle?'

Kyle sloeg zijn ogen neer en slikte zijn speeksel weg. Mila's ogen stonden bezorgd. Veel bezorgder dan hij eigenlijk verdiende.

'Ik heb mijn beste vriend de dood ingejaagd' mompelde Kyle zachtjes terwijl er opnieuw een traan over zijn wang rolde.

Heel even stond de tijd voor Mila stil. Ze kon het haast niet geloven wat Kyle haar zojuist vertelde.

Kyle scrolde door zijn telefoon en liet het beeldscherm vervolgens aan Mila zien.

Een foto van twee omhelzende vrienden bereikte het netvlies van Mila.

'Dit is Sem' vertelde Kyle Mila waarna hij zichzelf verbeterde.

'Was Sem.' Mila knikte voorzichtig dat Kyle verder moest vertellen.

'Sem en ik kenden elkaar al van de basisschool. We deden alles samen, volgens de juf om gek van te worden.' Kyle glimlachte triest voor zich uit.