Tweede Kans

Hoofdstuk 14

'Doei Marga, tot volgende week'. Marga groette Kyle terug waarna hij het Amsterdamse ziekenhuis uitliep en de parkeerplaats op liep. Hij had geluk dat hij vanmorgen met de auto was gekomen want hij moest er niet aan denken om nu nog dat stuk in de regen naar huis te fietsen.

In de auto zette hij de radio aan waar al kerstmuziek klonk. Hoofdschuddend verschoof hij de pook naar de eerste versnelling. Het was nog maar begin november. Het leek alsof ze ieder jaar eerder begonnen met die kerstmuziek.

Op automatische piloot reed hij door het drukke Amsterdamse verkeer. Rond dit tijdstip was het nooit prettig om in Amsterdam te rijden, vooral niet in de regen. Je deed er sowieso een half uur langer over dan normaal.

Eenmaal in de straat van zijn appartement keek hij verbaasd op toen hij een groep mensen voor de ingang van het appartementencomplex zag staan. Wellicht gaf één van de bewoners van het complex een feestje of was het brandalarm afgegaan. Dat gebeurde de laatste tijd veel vaker terwijl er niets aan de hand was.

Toen Kyle de parkeerplaats op reed merkte hij op dat het niet zijn buren waren voor de deur, maar dat een groep journalisten zich voor de deur hadden verzameld. Met wijd opengesperde ogen bekeek hij het hele tafereel. Zijn geluk was dat de journalisten hem nog niet hadden opgemerkt en hij eerst nog rustig in de auto kon blijven zitten.

Morgen na de training was hij best bereid geweest om interviews te geven. Mila had hem gisteren overtuigt dat dat er nu eenmaal bij hoorde. Ook overweeg hij serieus om op een toekomstig aanbod in te gaan. Vandaag wilde hij nog gewoon met rust worden gelaten, slapen en uitrusten.

Na een kwartier zag het er niet naar uit dat de groep journalisten weg zouden gaan. Hij pakte zijn mobiel erbij en drukte op Mila haar naam om haar te bellen.

'Kyle?' klonk de stem van het meisje vrolijk in zijn oren.

'Dat ben ik' grijnsde hij terug.

'Wat is er aan de hand?' vroeg Mila bezorgt. Hoe ze het kon wist hij niet maar Mila wist altijd precies wat er in hem omging. Voor haar kon hij niets verbergen.

'Er staat een groep journalisten voor mijn deur' bekende hij.

Een zachte vloek van Mila klonk door de telefoon heen.

'Rijd maar naar de Toekomst' zei Mila resoluut.

Door de telefoon heen klonk wat gestommel en het schuiven van een gordijn waarna Mila opnieuw door de telefoon heen praatte.

'Toch niet zo'n goed idee, ze staan hier ook al. Rijd maar naar mijn huis dan kom ik daar ook.'

Kyle legde de telefoon weer neer en schoof opnieuw de pook in de eerste versnelling. Nu er nog voor zorgen dat hij onzichtbaar van de parkeerplaats verdween.

De hele rit had hij voortdurend in zijn achteruitkijkspiegel gekeken. Telkens was er geen auto te zien op de afgelegen weggetjes. Het leek erop dat hij niet achtervolgt werd. Toen hij het adres bereikte wat Mila hem had door geappt was hij dan ook weer enigszins gerustgesteld.

In de deuropening van het kleine huisje wachtte Mila hem al op.

'Je woont hier leuk' complimenteerde hij haar terwijl hij achter haar aan naar binnen liep.

'Bedankt. Gaat het?' vroeg ze bezorgd.

'Gaat prima' glimlachte hij terug.

'Leuke kleren' Mila moest moeite doen om haar lach in te houden toen het witte ziekenhuiskostuum zichtbaar werd onder Kyles dikke winterjack.

Vragend trok Kyle zijn wenkbrauwen omhoog. 'Zit je me nu uit te lachen?'

'Nee joh' proestte Mila het nog net niet uit.

Hoofdschuddend legde Kyle zijn tas op de bruine bank neer. 'Wacht maar tot je je enkel breekt miss Koning. Dan ben je blij dat ik zo vriendelijk ben om jou te helpen. Ze zeggen dat ik magische handjes heb.'

Nu hield Mila haar lach helemaal niet meer in. Plagerig gaf ze Kyle een zetje die onschuldig zijn handen de lucht in stak.

'Dus vertel op, waar kan ik mijn magische handjes voor gebruiken. Ik wil je niet tot last zijn.'

'Dat ben je niet. Ik heb je tenslotte zelf uitgenodigd.'

'Toch wil ik je helpen.'

Mila dacht na waarna haar felgroene ogen begonnen te twinkelen. 'Je kunt me helpen met koken. Ik wil graag zo eerst nog douchen.'

Kyle trok zijn jack uit en legde hem over een stoelleuning. 'Koken? Dat kan ik wel' loog hij terwijl hij Mila volgde naar de keuken.

Kyle pakte de aardappels en boontjes van Mila over en begon ze te schillen en te doppen. Het ging hem gemakkelijk af maar meestal mislukten zijn gerechten ook pas wanneer de pan op het vuur stond.

'Red jij je? dan ga ik nog even snel douchen.' Kyle knikte waarna Mila naar boven liep en onder de warme stralen van de douche ging staan.

Genietende van de warmte waste ze haar haren en zong het refrein van Coming Home van Sheppard.

In de keuken beneden liep Kyle wat minder te genieten. Moest je de groente nu wel of niet in water koken? Kyle kon het zich niet meer herinneren en gokte maar van niet. Toch dacht hij dat hij de verkeerde keuze had gemaakt nu de onderste boontjes een beetje bruin begonnen te worden.

Met een pannenlap pakte hij de pan van het fornuis en hield hem onder de stromende kraan waarna hij de pan weer terug zette op het vuur. Het leek erop dat hij er net op tijd bij was geweest.

Toen Mila even later in een spijkerbroek en extreem zacht uitziend vestje de keuken binnen kwam lopen glimlachte hij trots naar haar.

Nadat ze haar natte blonde haren in een rommelig knotje boven op haar hoofd had vastgebonden, liep ze naar het fornuis waar ze een deksel van een pan af trok.

Goedkeurend knikte ze haar hoofd. 'Ziet er goed uit hoor.'

'Ik zei toch dat ik een prima kok was' antwoordde Kyle arrogant terwijl hij in de kastjes opzoek was naar wat kruiden.

Toen hij het juiste potje gevonden had legde hij deze op het aanrecht waarna hij de boontjes afgoot in de gootsteen.

Toen hij de kruiden over de boontjes wilde strooien hield de hand van Mila hem tegen. Met opgetrokken wenkbrauwen keek hij haar aan.

'Wat?'

'Dat is kaneel gek, op boontjes hoort nootmuskaat.'

'Oh.' Kyle legde het potje terug op het aanrecht. 'Wist ik wel hoor.'

Mila grinnikte zachtjes. 'Ik zei toch dat ik een prima kok was' imiteerde ze Kyle zijn stem.

Hoofdschuddend strooide hij de nootmuskaat over de boontjes. 'Wacht maar Mila Koning!' waarschuwde hij haar.

Na het eten namen ze plaats op de bank waar Mila als gewoonlijk haar favoriete serie Gossip Girl opzette. Kyle begreep er niet veel van maar genoot van de momenten waarop Mila in de lach schoot.

Toen Mila twee afleveringen verder was keek ze verbaasd opzij. Kyles hoofd was iets achterover gaan hangen en zijn ogen waren gesloten. Omdat ze hem niet wakker wilde maken en morgen een belangrijke dag voor hem was, zette ze de televisie uit. Ze legde een fleecedeken over hem heen en liep zelf naar de tafel bij de keuken.

Achter haar laptop antwoordde ze nog op een aantal mailtjes voor haar werk. Daley Blind plande ze in voor een interview met een aantal studenten voor de Universiteit van Amsterdam en Kaj Sierhuis liet ze aanwezig zijn bij de opening van de nieuwe Niké winkel.

Toen ze haar laptop had afgesloten wierp Mila nog een laatste blik op Kyle die nog altijd even vredig lag te slapen op haar bank. Met een glimlach op haar gezicht liep ze vervolgens zelf naar boven om in haar warme bedje te kruipen. 

Omdat het oudejaarsdag is, en wellicht voor sommigen al 2019 als ze deze update niet op tijd zien. Ik had een extra update beloofd dus hier is die.
Bij deze wil ik jullie ook een heel te gek 2019 wensen waarin al je dromen waar worden.