Tweede Kans

Hoofdstuk 18

'Dus vertel op! Waarom heb jij je dag vandaag niet?'

Een luide zucht van Mila was hoorbaar ik het kleine autootje van Kyle.

'Het is niets belangrijks' klonk de zachte stem van het meisje.

'Als jij er een rot dag door hebt is het wel belangrijk' drong Kyle langzaam aan.

'Het komt door Jasmijn' begon Mila voorzichtig.

Kyle kon zich niet herinneren dat ze het ooit eerder over Jasmijn had gehad en was daardoor nog nieuwsgieriger geworden.

'Ze is boos omdat ik niet op haar verjaardag kan komen.'

Kyle keek even opzij naar Mila's gezicht waarna hij zijn ogen weer op de weg hield. 'Wil je niet komen of kan je niet?'

'Eigenlijk allebei' gaf ze toe. 'Jasmijns broertje komt ook op haar verjaardag en hij -nou ja- hij wil niet accepteren dat het over is tussen ons.'

Kyles ogen verwijdden zich. 'Jasmijns broertje is jouw ex?'

'Ja en Jasmijn is mijn beste vriendin. Je hebt haar die ene keer gezien tijdens de pubquiz. Ze probeerde je te versieren.' Dat laatste fluisterde Mila er zo zachtjes achteraan dat ze hoopte dat Kyle het niet hoorde.

Echter herinnerde Kyle zich Jasmijn daardoor wel. Ze had toen veel te veel gedronken en het lieve karakter van Mila was ver te zoeken bij haar beste vriendin. Hij had Mila nog nooit te veel zien drinken. Zo zag je maar dat het waar was. Tegenpolen trokken elkaar nu eenmaal aan.

'Hij is de reden dat je niet naar Jasmijns verjaardag wil' gokte Kyle.

Onverschillig haalde Mila haar schouders op. 'Dat niet alleen. Ik kan ook niet. Het is volgende woensdag, de avond van de bekerwedstrijd. Ik ben dan ingeroosterd om de pers te begeleiden.'

'Maar dan ga je toch gewoon die dag erna naar haar toe.' Kyle snapte niet waarom vrouwen altijd zo moeilijk deden. Het was maar een verjaardag.

Mila glimlachte voorzichtig. 'Dat heb ik ook voorgesteld, alleen toen werd ze boos dat ik geen vrij had genomen voor haar verjaardag.'

Kyle schudde zijn hoofd. 'Laat het toch los, waarschijnlijk draait ze wel bij' adviseerde hij Mila.

Mila wist dat Jasmijn niet zo gemakkelijk bij draaide. Waarschijnlijk was haar vriendin bezig met een poging om het weer goed te maken tussen haar en Thijs. Nu zij niet kwam zou dat plannetje niet doorgaan.

Kyle parkeerde de auto waarna hij het portier opensloeg en zijn hand uitstak. 'Kom we gaan wat leuks doen'

Mila stapte uit de auto en keek verbaasd om zich heen. In dit deel van Amsterdam kwam ze nooit. Meestal hield ze het bij de Arena of de binnenstad. Amsterdam west liet ze meestal links liggen.

'Wat gaan we hier doen dan?' vroeg ze nieuwsgierig.

Kyles ogen glommen 'Je gaat je frustratie eruit gooien doormiddel van een potje AirHockey.'

Hij pakte Mila's hand vast en begeleidde haar naar de Ton Ton club. De sneeuw maakte het koud buiten maar binnen stond de verwarming gelukkig aan.

Kyle gooide wat geld in de automaat waarna de puck vrij kwam uit de automaat.

'Klaar om ingemaakt te worden?' grijnsde hij arrogant naar Mila.

Mila schudde lachend haar hoofd. 'Wacht maar af Bosman, ik ben al lang blij dat we geen tafelvoetbal doen!'

Kyle pakte de puck en schoof die Mila's kant op

'Begin jij maar' zei hij erachteraan.

Dankbaar pakte Mila de puck aan waarna het spel begon. Al snel wist Mila behendig bij Kyle te scoren en kon hij de puck uit het bakje vissen.

'Beter dan ik had gedacht' mompelde hij voor zich uit waarna hij de puck weer Mila's kant op schoot.

Mila won uiteindelijk met 6-3 al kon het Kyle niet veel schelen. De glimlach die bij elke goal op het gezicht van Mila kwam, waren alle tegengoals waard geweest.

'Ik zal wat drinken voor je halen.' Bij de bar bestelde Kyle twee bekers warme chocolademelk. Als hij Mila goed kende, dan was zij niet één van die meiden die constant aan de lijn was. En als dat wel het geval was, dan was dit zijn geluksdag en had hij gewoon twee bekers chocolademelk. Als topsporter kon hij gemakkelijk van alle zoetigheden afblijven. Alleen chocolademelk was daar een uitzondering op. Minimaal één keer per week trakteerde hij zichzelf erop waarna hij de volgende training 5 extra rondje liep. Dat dan wel weer.

Dankbaar nam Mila de chocolademelk van Kyle in ontvangst.

'Al iets minder gefrustreerd?' vroeg hij het meisje.

Mila haalde grijnzend haar schouders op. 'Ik denk dat ik nog een potje nodig heb om er helemaal overheen te zijn'.

Kyle liet zijn hoofd hangen. 'Ja hoor wrijf het er nog maar eens in dat ik van je verloren heb.'

Mila grinnikte zachtjes en haalde een euro uit haar tas. Opnieuw begon de klok op de AirHockeytafel af te tikken en schoof Mila de puck richting Kyle.

Na de hele middag doorgebracht te hebben in de Arcadehal liep het tweetal weer richting Kyles auto. Toen Kyle de auto startte gaf de klok op de radio aan dat het al half zeven was. Het liefste was hij nog ergens samen gaan eten maar de tijd ging altijd sneller als hij bij Mila was.

'Kut' vloekte Kyle dan ook hardop. Gelijk keek Mila hem bezorgd aan.

'Is er iets?' vroeg ze bezorgd. Kyles schudde zijn hoofd en streelde Mila's wang.

'Niets waar jij je zorgen om moet maken. Ik moet over een halfuurtje training geven, waarschijnlijk ga ik te laat komen.'

Kyle kuste Mila haar wang waarna hij haar met tegenzin losliet en de versnellingspook in z'n achteruit zette.

Over de ring van Amsterdam reed Kyle richting Mila haar huis. Toen Mila merkte welke kant Kyle op reed, legde ze haar hand zachtjes op Kyles arm.

'Je mag me ook wel bij deze tramhalte afzetten. Dan kom je misschien nog op tijd.'

'Geen sprake van' klonk de stem van Kyle resoluut.

'Kyle' protesteerde Mila. 'Als je mij eerst nog af moet zetten en dan terug moet rijden naar de club kom je gegarandeerd te laat.'

'Het kan me niet schelen of ik te laat kom of niet. Ik ga je hier nu niet mijn auto uitgooien alsof vanmiddag niets voorstelde. Wij zijn meer dan dat. Veel meer.'

'Oké dan' stemde Mila in omdat ze wist dat het op dit moment toch geen zin had om tegen Kyle in te gaan.

Kyle liet zich achterover zakken waarbij zijn hoofd de autostoel raakte. 'Ik weet best dat je ook zelf thuis kunt komen, maar ik heb er gewoon een beter gevoel bij als ik je breng.'

'Dat is lief van je' moest Mila toch toegeven waarna de vertrouwde grijns op Kyles gezicht terugkeerde.

Voor het huis van Mila stopte hij waarna Mila vlug uitstapte. Hoofdschuddend draaide Kyle zijn raampje naar beneden.

'Bel je me na de training?' Mila's stem klonk onzeker wat Kyle haatte dus wenkte hij haar terug.

Met zijn hoofd en arm door het raampje streek hij een blonde haarlok achter haar oor.

Zijn gezicht bracht hij dichter bij die van Mila waarna hij liefdevol zijn lippen op die van haar plaatste. Zijn tong drukte hij tegen haar lip waarna ze deze snel opende en ze nog meer met elkaar waren verbonden.

Veel te snel voor zijn gevoel liet hij Mila weer voorzichtig los. 'Ik bel je na mijn training, niet aan twijfelen' fluisterde Kyle tegen Mila's lippen waarna hij nog vlug een kus op haar neus drukte.

Mila glimlachte flauw terug waarna Kyles hart een slag oversloeg. Mila was gewoon pure perfectie.

'Ga nu maar snel naar binnen voordat ik me bedenk en de hele training aflas' knipoogde Kyle.