Tweede Kans

Hoofdstuk 9.

'Kijk dan!' Zoey drukte haar mobiel in de handen van haar broer. 'Liam heeft mijn berichtjes gewoon gelezen maar antwoord niet.'

Kyle schudde zijn hoofd. 'Hij is het niet waard Zoey.' Zijn ogen gingen naar de ingang van de kroeg waar Donny omringd door zijn vrienden naar binnen liep.

Kyle keek vlug weg maar het was al te laat. Donny van de Beek had Kyle al gezien en kwam rechtstreeks zijn kant oplopen.

'En? ben je al begonnen met trainen? Je hebt nog maar drie en een halve week.' Donny was bij de familie Bosman komen staan en leunde met zijn hand op de houten tafel.

'Je hoeft mij niet te vertellen welke dag het is Donny, dat doet mijn agenda al.' Donny rolde met zijn ogen en vervolgde zijn weg richting hun standaard tafel.

'Mooi schot trouwens gisteren tegen Heerenveen. Jammer dat die er alleen niet in ging.' Die laatste opmerking had Kyle beter niet kunnen maken want Donny draaide zich boos weer om. Net op het moment dat hij een rot opmerking terug wilde zeggen, trok Mila hem naar zijn tafel.

'Doe nou niet zo dom van de Beek. Als je zo door gaat kan je die basisplek volgende week zaterdag wel vergeten. Dan is het niet meer Donny van de Beek, maar Donny op de Bank.' Donny balde zijn vuist en haatte het dat Mila uitgerekend op dit moment ook in deze kroeg was. Toch had de persverantwoordelijke van Ajax gelijk en liet hij zich zuchtend op de houten stoel vallen. Soms baalde hij er gewoon van dat hij altijd en overal aan zijn imago moest denken.

'Waarom is iedereen toch zo weg van die Kyle Bosman?' gefrustreerd draaide Donny een bierviltje in zijn hand.

'Hij was het grootste talent van Nederland en is plots gestopt na zijn eerste wedstrijd.' Mila's ogen begonnen te glimmen terwijl ze terugdacht aan het filmpje waarbij Kyle de bal perfect in de kruising schoot.

'Niemand bij Ajax weet waarom hij gestopt is, al heb ik een vermoeden dat Daley het wel weet. Hij was gewoon uniek in zijn soort Don, zoals hij de bal langs zijn tegenstander speelt doet niemand hem na. Barcelona wilde zelfs in zijn jeugd al vijf miljoen voor hem betalen. Iedereen ziet hem gewoon weer graag terug in het veld.' Donny begon het iets meer te begrijpen en zijn boosheid vloeide al iets weg. Toch bleef hij het raar vinden dat iedereen bij Ajax Kyle na die vier jaar nog steeds op handen droeg. Het leek wel alsof hij een verloren kind van Ajax was.

'Hoe weet je dit eigenlijk?' Donny was verbaasd dat Mila zoveel wist over een speler die al ver voordat zij bij Ajax kwam gestopt was.

'Toen ik vorig jaar bezig was met afstuderen bij Ajax, wees een klasgenootje van me erop dat het wel een interessant onderwerp kon zijn voor mijn scriptie. Iedere journalist smult van zo'n verhaal. Ik kwam er alleen niet verder mee. Niemand wilde er iets over kwijt.' Mila glimlachte terwijl ze zag dat de vaste vragensteller van de pubquiz inmiddels zijn plaats in nam op het kleine podiumpje.

'Uiteindelijk ben ik blij dat ik er niets mee gedaan heb. Ik sprak laatst met hem weet je? Hij is best tof. Doe gewoon een beetje normaal tegen hem Donny, dan jaag je de Ajax fans ook niet zo op je af.'

Donny knikte afwezig om de woorden van Mila, die weer terugliep naar het tafeltje van Kyle.

Direct begon Zoey enthousiast tegen Mila te praten totdat Kyle hen aanstootte om aan te geven dat de quiz begon. Als die meiden zo door kibbelden kon hij die vragen nooit verstaan.

Een gedeelde eerste plek met het team van Donny die zaterdag, zorgde ervoor dat het team van Kyle en Zoey een plek inhaalden in de jaarranglijst. Van de derde plek klommen ze naar de tweede plaats, al had het team van Donny duidelijk meer punten. Wellicht dat ze de afstand naar de eerste plaats volgende week iets konden verkleinen, wanneer Donny niet aanwezig was doordat de eredivisiewedstrijd op zaterdagavond plaats vond.

Na de quiz zette Kyle Zoey af bij hen thuis en reed vervolgens door naar zijn eigen appartement, waar hij moe in slaap viel in zijn bed.

De volgende ochtend werd hij wakker door het klinken van zijn bel. Nog altijd even moe haalde Kyle zijn mobiel onder zijn kussen vandaan. Terwijl de getallen half acht aangaven klonk het snerpende geluid van de bel nogmaals door het appartement. Zuchtend trok hij een sportbroekje aan en vervolgende zijn weg richting de woonkamer.

Doormiddel van zijn tablet, die in de woonkamer lag, zag hij dat zijn vader John voor de deur stond. Zonder verder op het spraakknopje te drukken, liet hij direct de deuren open gaan en kon John het appartementencomplex in lopen.

In een compleet sportkostuum liep John even later de woonkamer binnen. 'We gaan hardlopen' deelde hij zijn zoon mee, wetende dat die niet kon weigeren nu hij weer in vorm wilde komen.

Kyle ging dan ook niet tegen zijn vader in en knikte alleen. In een T-shirt en een hardloopbroek renden de twee mannen door het vondelpark.

'Als je echt weer terug prof wilt worden, weet je dat je dat best kan zeggen toch?' John rende achter zijn zoon aan. De conditie van Kyle verbaasde hem enigszins nog. Ze waren al een halfuur aan het rennen en er was nog geen spatje vermoeidheid op zijn gezicht te bespeuren.

Kyle knikte en hield even in om de twee meter tussen hen te verkleinen. 'Ik wil eerst kijken hoever ik kom als ik weer hard ga trainen.'

John had altijd achter zijn zoon gestaan maar wilde vooral dat Kyle gelukkig werd. Hij was goed in dat fysiotherapie gebeuren maar met een bal aan zijn voeten zag je dat er iets in hem veranderde. Het liefste zag hij hem dan ook zo snel mogelijk weer terug op dat veld. Helaas was het niet aan hem om dat te beslissen.

Toen vader en zoon de straat van Kyles ouderlijk huis in renden begon het zachtjes te miezeren. Nu het oktober was, werd de herfst langzaam merkbaar.

Zoals gewoonlijk op zondag was de tafel al gedekt en rook de keuken naar verse ovenbroodjes. John liep direct door naar boven om zich te douchen terwijl Kyle plaatsnam aan de tafel. Zoey lag als elke andere zondag nog haar roes uit te slapen, wat betekende dat Kyle en zijn moeder als enige aan de ontbijttafel zaten. Sommige dingen veranderden nou eenmaal nooit.

'Ik hoorde van Zoey dat je een meisje hebt ontmoet?' glimlachend legde Elly een verse croissant op Kyles bord.

'Mila' bevestigde Kyle zijn moeders vraag. 'Ze is wel aardig, we hebben gisteren staan praten.' Mila was anders dan de meeste meisjes, die hij normaal altijd sprak. Mila was geduldig en erg lief. Hij kon zich mateloos irriteren aan het feit dat ze hem compleet tegensprak toen hij zei dat hij de nieuwste hit van Ed Sheraan afschuwelijk vond. Toch was haar woedende blik de meest sexy blik die hij ooit had gezien.