Tweede Kans

Hoofdstuk 25.

'Weet je zeker dat je niet naar je familie wilt vanavond?' Mila wist hoe gehecht de Bosmans waren als familie en als hij daar oud en nieuw wilde vieren ging ze er graag mee naar toe. Ze kon het tevens goed met zijn familie vinden.

Kyle schudde daarentegen zijn hoofd. 'Bij jou is de enige plek waar ik nu wil zijn.'

Aankomende zaterdag zou hij naar Florida vliegen voor het trainingskamp. Hij moest Mila dan al lang genoeg missen dus wilde hij nu ieder mogelijke minuut met alleen haar doorbrengen.

'Komt Zoey nog langs?' vroeg Mila vervolgens. Kyle schudde daarop zijn hoofd.

'Die is met vrienden de stad in.' Hij vond het eng dat Zoey daar liep en Stijn misschien ook wel, toch kon hij haar ook niet tegenhouden.

Rond middennacht liep het tweetal naar buiten waar ze elkaar een gelukkig nieuwjaar kusten en vervolgens van het kleurrijke vuurwerk genoten. Vanaf Mila's huisje zag je al het vuurwerk wat in de drukke stad werd afgestoken.

'Ik kan echt niet zonder je' fluisterde Mila tegen Kyles lippen.

'Ik ook niet zonder jou' vertrouwde Kyle Mila toe.

Veel eerder dan andere jaren zocht Kyle zijn warme bed op, of eerder gezegd Mila's bed. Dit nieuwe  leven beviel hem uitermate goed.

Op zaterdagochtend stapte Mila in haar autootje om Kyle naar Schiphol te rijden.

'Heb je alles?' vroeg ze de jongen.

'Mobiel, oplader, paspoort?'

'Check, check, check' grijnsde Kyle terwijl hij de verwarming van Mila's auto harder aan zette. Het was koud buiten. Het verbaasde hem dat de ruiten van Mila's auto niet bevroren waren. Al was hij blij geweest dat hij de ruiten niet hoefde te krabben.

De rit naar de luchthaven verliep soepel. Er was weinig verkeer op de weg waardoor ze lekker konden doorrijden.

Eenmaal bij de parkeerplaats haalde Kyle zijn beide koffers uit de kofferbak. In de ene koffer zaten zijn sportspullen terwijl in de andere koffer alleen zijn persoonlijke spullen zaten.

'Veel succes' fluisterde Mila waarna ze Kyles lippen kuste. Het zou de eerste keer in hun relatie zijn dat ze elkaar langer dan een aantal dagen niet zagen, en daar zag ze vreselijk tegen op. Wat nou als hij het helemaal niet erg vond om kilometers bij haar vandaan te zijn?

'Is dat alles wat ik krijg?' jammerde Kyle vervolgens.

'Ik moet je een week missen.'

'Wil je meer dan?' grijnsde Mila naar de jongen.

'Ik krijg nooit genoeg van jou' liet Kyle haar weten waarna hij haar aan haar pols dichter naar zich toe trok. Hij nam haar hoofd tussen zijn handen en streelde voorzichtig met zijn duimen over haar wangen.

'Je bent perfect Mila. Ik ben echt de gelukkigste man met jou als mijn vriendin.'

Mila kon niet anders dan glimlachen. Haar glimlach was adembenemend.

'Wil je me volgende week hier komen ophalen?' vroeg hij Mila, nog steeds haar wang strelend.

'Ik zou niets liever willen.' Het liefste liet Mila hem helemaal niet gaan.

'Geef me dan eens een kus die de moeite waard is om naar uit te kijken' daagde hij Mila uit.

In een milliseconde trok hij Mila opnieuw tegen zich aan. Kyles hart sloeg over en zijn lippen tintelden in afwachting van wat het meisje voor hem ging doen. Als Mila hem niet zou kussen zou hij helemaal gek worden van verlangen.

Het leek alsof Mila de tijd nam. Ze bestudeerde eerst de perfect in model gebrachte zwarte haren waarna haar ogen zich verplaatsten naar zijn ogen.

Toen kuste Mila hem op de manier die hij wilde.

De beweging van haar lippen was zo zacht en heerlijk dat hij tegen haar lippen aan kreunde. Door zijn hoofd te kantelen zorgde Kyle ervoor dat de twee nog dieper met elkaar waren verbonden.

Mila's handen lagen losjes op de winterjas rondom zijn schouders, maar hij verlangde er hevig naar om haar handen op zijn huid te voelen.

Toen Mila tegen zijn lippen aan begon te glimlachen stopte hij. Als ze de verlangende blik niet in zijn ogen had gezien, had Mila gedacht dat het Kyle niets deed om de kus te stoppen.

'Ik moet gaan' fluisterde Kyle knikkend naar zijn teamgenoten verderop.

Mila knikte teleurgesteld waardoor er een steek door Kyles hart ging. Hij kon alle pijn van de wereld verdragen, maar zodra hij Mila verdrietig zag knapte er iets in hem.

'Ik ben terug voordat je me gemist hebt' beurde hij haar op.

Mila knikte liefjes en klopte Kyle op zijn schouder. 'Ga nu maar, ze wachten op je.'

Voor de ingang had zich inmiddels een groepje Ajaxspelers verzamelt, die duidelijk op Kyle aan het wachten waren.

'Kan me niets schelen' mompelde Kyle. 'Desnoods mis ik die verdomde vlucht. Ik ga niet weg voordat ik dit heb gedaan.'

Kyle verplaatste zijn mond naar Mila's nek waar hij eerst een kusje gaf en vervolgens zachtjes aan haar huid begon te zuigen. Met een zelfvoldane grijns liet hij het rood geworden plekje los.

'Nu weet iedereen deze week tenminste dat ze bij je vandaan moeten blijven.'

'Weet je hoe moeilijk het wegwerken van die plek is?' verweet ze Kyle zuchtend. Haar sjaal lag in de auto. Als ze die om haar hals heen sloeg, zal niemand de zuigzoen gelukkig zien.

Kyle beantwoorde haar vraag niet maar trok Mila in een knuffel. 'Weet je hoe erg ik je ga missen?' pruilde hij.

'Niet zo erg als dat ik jou ga missen' vertelde Mila hem.

'Kyle jongen. Laat die chick nou eens los, het is hier koud.'

Kyle keek op naar de grijzende Ajaxspeler. 'Dan ga je maar alvast naar binnen Eiting' riep hij terug.

Hij sprak Carel wel weer wanneer hij eens een vriendin kreeg.

'Ik bel je wanneer we aangekomen zijn' beloofde hij Mila terwijl hij een kus op haar voorhoofd plantte.

'Doe je best' riep Mila hem wuivend na.

'Hé, hé werd tijd Bosman' gaapte Carel toen hij Kyle aan zag komen bij de incheckbalie.

'Vertel me het me maar wanneer jij een vaste relatie hebt' riep Kyle terug.

Carel gniffelde zachtjes waarna hij de dame achter de balie een knipoog gaf. Na een vlugge paspoortcontrole kon Carel zijn koffers achterlaten en door lopen naar de security check.

'Je bent in ieder geval niet de laatste Bosman' grijnsde Carel knikkend naar het einde van de rij. Donny probeerde met een vriendelijke glimlach en een excuses voorbij de incheckende reizigers te geraken.

'Verslapen Don?' Matthijs kon het niet laten om zijn teamgenoot te plagen.

'Valt het op?' vroeg Donny zich schuldbewust.

'Nee je haar zit alleen een beetje..' Matthijs wees met zijn vingers naar zijn eigen hoofd waar hij uitbeeldde hoe verwilderd het haar van Donny eruitzag.

Donny glimlachte om de aanvoerder en streek met zijn handen zijn haren in model.

'Nog bedankt trouwens dat je me wakker belde. Je wilt niet weten hoeveel gezeik je me daarmee gespaard hebt.'

Matthijs haalde nonchalant zijn schouders op. 'Geen dank. Daar ben je aanvoerder voor.'

De Ajaxspeler wilde doorlopen naar de security check, maar draaide zich op het laatste moment toch om.

'Van wie was trouwens die vrouwenstem die ik hoorde.' Matthijs moest moeite doen om niet in lachen uit te barsten toen hij het geschrokken gezicht van Donny zag.

'Gewoon een vriendin' stamelde hij terug met rood aangelopen wangen.