Sensizliği sevmedim hiç. Sensizlik ne zordu be sevgilim. Çaresizce özlemek, yerine sevmek başkalarını. Ne zordu.. Gündüzleri başkalarının gözlerine senin gözlerin diye bakarken, geceleri sen diye ağladım. Unuttum dese de dilin, unutamadı yüreğin. Gece olduğunda koşa koşa gelicek derinliğin, en için. Bi seni sevdim. Bi seni özledim. Elini tutmak istedim, belki 2 saniye sarılmak istedim. Çok istemedim. Geceleri öldüm. Öldüğüme üzülmedim. Kollarında olmadığıma/ölmedigime üzüldüm.
Şimdi sor "Gece olurda, ben ölmezmiyim, özlemezmiyim?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Artık Tekiz
Non-FictionArtık tekiz. Sen ve beniz. Artık tek iz, kalbimdeki bitişimiz. Öncelikle unutulamayanıma yazdım bu yazıları. Sonra unutmak için yazdım. Fark ettim ki unutulmuyormuş. Bende hatırlamak için yazdım. Ama unutulmayanlar, hatırlanmazlar. Bende ezberlemek...
