Ben seni hiç beklemedim. Bekleseydim gelirdin. Gelmedin. Sen ne zaman yalnız kaldın, hep o zaman geldin. Şimdi yalnız değilsin. Başkasına seni seviyorum diyorsun, başkasına huzur veriyorsun. O başkasının da canını yakacaksın. Sonra, bana geleceksin. Bu hep böyleydi. Sen istemediğinde biter, istediğinde başlardı. Bense, senin beni sevdiğinden çok sevdim seni. Öyle ya, ne zaman gelsen kabul ettim. Seni, beni "biz" ettim. Şimdi sor, bir gram mutlu değilim. Ben çabaladım, sen yıktın. Yoruldum sahiden, yoruldum. Alıştımda. Sensizliğe değilde, yalnızlığıma. Sayende aşka olan inancımı kaybettim. Şikayetçi değilim. Umut her zaman vardır. Bir gün senin yerinde ben olacağım ve işte o gün yalnız kalacaksın.
Sensizliğe alışmış kadını ve aynı zamanda sana aç bir kadını, varlığınla doyurup, benliğine susatabilirmisin? Yeniden.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Artık Tekiz
No FicciónArtık tekiz. Sen ve beniz. Artık tek iz, kalbimdeki bitişimiz. Öncelikle unutulamayanıma yazdım bu yazıları. Sonra unutmak için yazdım. Fark ettim ki unutulmuyormuş. Bende hatırlamak için yazdım. Ama unutulmayanlar, hatırlanmazlar. Bende ezberlemek...
