Bir kadın hakettiğin kadar sevmez. Denizdir kadın. Yani, gidebileceğin en derini sunar. Istediğin yere gitmene izin verir, gidebileceğinden fazlası derinliktir. En berrak en temiz denizdir. Çok sever kadın. Eğer karşıdaki "adamsa" kadına değil, sevişine tutulur kadının. Öyle güzel sever ki kadın onda kendini bulursun. Ve öyle güzel gider ki gerektiğinde, dalgasında boğulursun.
Sende ki yüreğin zayıflığından belliydi boğulacağın. Bir küreğin vardı bir de kayığın. Ve birde limanın. Limanın ve varacağın bendim. Sanırım kayığı kullanmayı bilmiyordun, ondan varamadın.
Senin her gelmeyişin aklıma geldiğinde hüzün kaplar bedenimi. Sahiden sevdin mi gittiğin kalbi? Sevdiysen, unutma bende seveceğim birini. Ama sen diye seveceğim yenisini. Belki gözleri seni hatırlatacak ve onun omuzlarında sen diye ağlayacağım. Kim bilir belki de bir gün farklı omuzlarda birbirimize ağlarız. Kim bilir belki bir sokakta karsılaşıp bizi hatırlar, sarılırız. Kim bilir..
Özlediğimi hissettiğinde mutlaka gel, seni hep özleyeceğim. Ve emin ol özlediğim her dakika daha çok seveceğim.
![](https://img.wattpad.com/cover/21446606-288-k927194.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Artık Tekiz
Non-FictionArtık tekiz. Sen ve beniz. Artık tek iz, kalbimdeki bitişimiz. Öncelikle unutulamayanıma yazdım bu yazıları. Sonra unutmak için yazdım. Fark ettim ki unutulmuyormuş. Bende hatırlamak için yazdım. Ama unutulmayanlar, hatırlanmazlar. Bende ezberlemek...