Gülüşünü görmek için uyandığın kişiyi unutamazsın ki. Yada bugünde nefes aldığını bilmek için uyandığın kişiyi. Unutamazsım be. Hele bir de gittiyse güzel gülen "aşk", geçmiş olsun kardeşim. Yaralısın. O yara her an kanamayacak, ara ara kaşıyınca kanayacak, üstüne tekrar düşersen kanaycak. Bir şarkı kanatacak yaranı. Eskiye götürüp, yaranın nedenini hatırlatacak. Ee ağlayacaksın, yaşlanacaksın, bir parça büyüyeceksin. Unutmaya çalışsanda unutamayacasksın ya, sızlayacak için. Unutulmak hiç bu kadar acı vermeyecek. Ağlayıp rahatlıyım diyeceksin. Ağlamak rahatlatmayacak, daha çok yoracak. Sonra ne olacak? Ne olursa olsun o kanayan yarayı saracaksın! Sen güçlüsün, köpek gibi unutacaksın!
Kahve kokardı hep gidişlerin.
Acılısından
En sıcağından
Ondandır böyle canımın yanışı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Artık Tekiz
Non-FictionArtık tekiz. Sen ve beniz. Artık tek iz, kalbimdeki bitişimiz. Öncelikle unutulamayanıma yazdım bu yazıları. Sonra unutmak için yazdım. Fark ettim ki unutulmuyormuş. Bende hatırlamak için yazdım. Ama unutulmayanlar, hatırlanmazlar. Bende ezberlemek...
