Her mevsim ayrı ayrı güzeldir. Her ay ayrı bir anlam taşır. Ocak başlangıçtır sevgili. Nisan neşedir. Mayıs nisanın kardeşidir, sevindirir. Haziran sıcaktır denizi vardır eğlendirir. Ve temmuzla ağustosta haziranın peşini kovalar. Yeni aşklar edinir bazı tutarsızlar. Yaz aşkı derler, bir de bununla övünürler. Eylül. Eylül vardır bir de, seninle güzelleşen gidenleri döndüren ay. Sonbahar mevsimi, sonbaharın rengi..
Eylülde kahveleşiriz. Yudumlar insanı eylül. Telvesine kadar sıyırır. Bir nevi arındırır hüzünden seni. Giden gitmiştir. Koy bir fincan kahve bir de müzik olursa, giden gelmese de keyfimiz yerinde ha gelmiş, ha gelmemiş.. Ekim coşkudur. Eylülün hüznünden koparır seni. Aralık yeniliktir. Yeni bir sayfayı açabileceğiniz en güzel aydır aralık. Pofuduk panduflalarımızla yeni yılı bekleriz. Kimimiz arkadaşıyla kimimiz ailesiyle kimimiz sevgilisiyle. Tekrar yaşamak isteriz eğer sevgilimizleysek. "Nice beraber yıllara" deriz. Ne beraber yıllarımız oldu seninle, ne beraberliğimiz. Ben hep tektim bende sen eksiktin. Umarım bu eylülde geri gerlirsin sevgili. Bilirsin en iyi şiirler, Eylüldekilerdi. Sen ve ben gibi..
Bakabileceğim en güzel manzaraydı gözlerin. Tutabileceğim en güvenilir eldi ellerin. Ve görebileceğim en çirkin şehirdi, kalbin. Kalabalık..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Artık Tekiz
Non-FictionArtık tekiz. Sen ve beniz. Artık tek iz, kalbimdeki bitişimiz. Öncelikle unutulamayanıma yazdım bu yazıları. Sonra unutmak için yazdım. Fark ettim ki unutulmuyormuş. Bende hatırlamak için yazdım. Ama unutulmayanlar, hatırlanmazlar. Bende ezberlemek...
