"Nakikinig ka ba sa'kin, Xyra?" Napakurap siya at binalingan ang kaibigang si Zara.
"A-anong sinabi mo?" Hilaw na ngumiti siya sa kaibigan.
"Lumipad na naman 'yang utak mo!" Napakamot siya sa kanyang ulo at napatawa.
"S-sorry, May iniisip lang." She explained.
"Nagtataka na talaga ako sa'yo." Ngumiti lang ulit siya kay Zara.
"Oh! Kuya!" She accidentally bit her lower lip when she saw Zandro walking towards.
"Can we talk?" Sabi nito habang nakatitig sa kanyang mga mata. Nagdalawang isip siya kung papayag ba siya o hindi.
"Iiwan na muna kita, Xy." Napalunok siya nang biglang hawakan ni Zandro ang kamay niya at hinila siya palabas ng cafeteria.
"W-where are we going?" Kinakabahan niyang tanong kay Zandro but he just remain silent and drag her to the nearest school garden.
Nang makarating 'ron ay agad siyang niyakap nito. Biglang bumilis ang tibok ng puso niya. Napapikit siya at ninamnam ang sandali. Minsan lang maglambing ang best friend niya.
"I missed you." Wala sa sariling napangiti siya sa sinabi ni Zandro.
"Nawala ka ng dalawang buwan, and you didn't told me na nasa Paris ka pala. I waited for your chat and calls pero wala akong natanggap." He said while holding her cheeks.
"I'm sorry, na aliw kasi ako.." At nakalimutan kita, pero joke lang. Nagpa-miss lang naman ako. Gusto niya sanang idagdag pero 'yon lang ang sinabi niya.
"Bakit hindi ka man lang nag paalam?" Napakamot siya sa ulo.
"A-ano kasi.. Nagmamadali si Kuya." She lied. Kaya hindi siya nag paalam ay para makalimutan nya rin ang sakit na nararamdaman niya para dito.
"It's okay, you're forgiven." Ngumiti ito sa kanya ng matamis at yumakap ulit sa kanya.
Bakit ba ang rupok ko pagdating sa'yo?
"Sabay tayong uuwi mamaya ah?" Nakangiting tumango siya.
Magpapaka-tanga ka na naman.
"Good." Kumawala ito sa yakap at hinalikan ang noo niya.
"I'll go ahead, ihahatid ko lang si Cheska sa room niya. See you later." Tumango lamang siya dahil mukhang may bilig na nakaharang sa lalamunan niya.
Sila na ulit. Hays.
"Hintayin mo ako sa gate mamaya ah?"
"S-sige." Pero joke lang. Alam ko namang uunahin mo si Cheska. Nakilala mo lang siya kinalimutan mo na ako. Again, she wanted to tell him that but sino ba siya? Best friend lang. Na hindi na virgin. Psh!.
"See 'ya!" Tumakbo na ito palayo sa kanya at naiwan naman siya sa school garden na nag-iisa. Napailing sila. Tanga na naman siya.
HAPON na, uwian. She fix her things and went out to her classroom. Nasa labas si Zara naghihintay sa kanya. This semester ay hindi sila classmate ni Zara sa isang subject dahil may bagsak ito.
"Nakakapagod ang school year na 'to para sakin, Xy." Naiiyak na saad ni Zara sakanya.
"Sabi ko naman sa'yo, study hard."
"Para sa mga lalaki lang 'yon, wala akong t*ti." Binatukan niya ito dahil sa sinabi nito at tumawa lamang din si Zara sa ginawa niya.
"Take it seriously, Zara. College na tayo." Ngumuso si Zara at napapakdyak sa semento.
"Nakakapagod kayang mag-aral." She agreed, nakakapagod naman talaga pero gusto niyang makapagtapos kahit mayaman sila. Education is the key of success sabi nila pero hindi naman talaga iyon ang basehan.
Gusto niyang taposin ang pag-aaral niya dahil hindi lahat ng kagaya nila ay nabibigyan nang pagkakataon na mag-aral.
"Let's go, kahit na anong sabihin ko sayo'y hindi ka naman makikinig." Ngumisi ang kaibigan niya at umakbay sakanya at sabay silang naglakad palabas ng campus.
"You sounds like Kuya, sabagay best friends naman kayo." Sabi nito sabay tawa. Napailing nalang siya. Na aalala na naman niya si Zandro.
"Ano palang pinag-usapan nyo? Pustahan, na missed ka ng gago na 'yon." Pailing-iling na sabi ni Zara.
"Mabuti na lang pala at hindi ko sinabi sa kanya na pumunta kang Paris. Ang gago, laging high blood araw-araw. Tigang eh." Tinakpan ko ang bibig niya pero tumawa lang si Zara.
"I don't know why you agree with that set up.." Malungkot na sabi ni Zara.
Zara knows everything. Kahit na labag sa loob ni Zara ang set up nipang dalawa ni Zandro ay wala na rin itong magagawa.
"I-I love him, Zara.." Mahina kong sagot.
"Oo, mahal mo siya pero hindi naman tama na ibigay mo lahat. Magtira ka naman sa sarili mo, Xy." Hinawakan ni Zara ang kamay niya ng mahigpit.
"He's my brother but you're my friend, you're like a sister to me. I like you for him pero hindi ko siya kukunsintihin sa mga ginagawa niya sa'yo."
"O-okay lang ako, Zara."
"You are not! Hindi ako tanga, Xy para hindi makita 'yang lungkot sa mga mata mo, kaibigan kita." Pilit na ngumiti siya kay Zara. Isang ngiti na nagpapatunay na kaya niya pa.
Zara sighed and look up in the sky.
"If I were you, I'll stop. Kasi mas masasaktan lang tayo kapag ipinilit pa natin ang sarili natin sa taong ayaw naman sa'tin." Alam naman nya iyon but her heart is so stubborn, ayaw makipag cooperate sa utak niya.
"S-sometimes you really need to take the risk, the consequences. Kapag mahal mo ang isang tao wala ka ng paki-alam pa.." Sagot niya.
"Sabagay, pero kapag hindi na kaya andito lang ako, I won't leave you. I'll support you for now. Kung saan ka masaya." She smiled at Zara. She's so thankful to have her talaga. Si Zara ay sobrang understanding.
"We're friends, and sister. Andito lang ako palagi sa'yo. Kahit ano man ang magyayari. Kasangga mo sa kahit ano." Tumigil siya sa paglalakad ay niyakap si Zara.
"Thank you, Zara." Sabi niya.
"Ang drama natin, bilisan na nga natin. Naiiyak ako!" At sabay silang tumawa habang patuloy na naglalakad.
