CHANCES OF FATE: Sandro Marcos (COMPLETED)

SPECIAL CHAPTER

"Hey! Wake up." Gising ko kay Sandro. Madaling araw pa lang but I woke up because I want to eat a freaking toasted siopao.

"Hmmm." He answered. Halata pa sa boses niya ang antok at pagod. He came home late this past few weeks because his hectic meetings in congress.

Laglag ang balikat ko ng bumalik sa pagkakahiga, still thinking of that toasted siopao. Gusto ko man na gisingin siya para maghanap noon but my husband is too tired to be disturb. I can ask our driver to buy it for me but he's probably sleeping pa. I can still drive ako na lang siguro ang bibili.

Marahan akong bumangon, iniwasang makalikha ng kaunting pag galaw sa kama. I grab my coat and keys.

"Saan ba meron noon dito?" tanong ko sa sarili habang pababa ng hagdan. I carefully opened our main door.

"Ma'am!" nasapo ko ang dibdib ng marinig ang sigaw ng guard mula sa gate. Patakbo itong lumapit sa akin.

"May problema po ba?" tanong nito ng tuluyan ng nakalapit at medyo hinahabol pa ang paghinga niya.

Mabilis akong umiling "Open the gate may bibilhin lang ako sa labas." I said.

"Pero wala po kayong kasama." Puna niya. Napahinga ako ng malalim mahirap ba sundin yong utos ko na buksan ang gate kasi lalabas ako at may bibilhin lang.

Tiningnan ko siya ng masama. Napakamot naman siya ng ulo at nakuha ang ibig kong sabihin.

"Ako malalagot nito eh." Sabi pa nito habang palayo.

Sumakay ako sa sasakyan naka abang na ang bukas na gate sa aking paglabas. I stop the car for awhile at tiningnan ang kabuohang imahe ng bahay mula sa labas.

Dalawang linggo pa lang kaming nakakalipat pero pinagawa na ni Sandro itong bahay bago pa kami ikasal practically noong habang nasa Antique pa ako. Saka ko na lang nalaman na may bahay pala siyang pinapagawa noong nahuli ko siyang may kameeting sa isang restaurant malapit sa condo namin that was a month after our marriage, I thought he's cheating on me pero architect lang pala yon. A month after when we knew that I was pregnant pinabilisan niya pa lalo ang pagpapagawa para makalipat na daw kami agad. I told him na okay na lang din naman kung sa condo kami mag stay. Dalawa lang naman kami and ang laki-laki ng bahay na pinagawa niya. It has eight rooms hindi pa kasama doon ang maids quarter at masters bedroom. May pool din pero hindi pa natatapos sa ngayon dahil mas inuna ang buong bahay. Parang kasing lawak lang ito ng bahay ng mga magulang, which is few blocks away from here.

Gusto niya na habang nagbubuntis ako ay hindi puro building sa labas ang nakikita ko. Mas mabuti daw na nandito kami at makakapaglakad-lakad ako kahit hindi lumalabas ng bakuran at malapit ako sa mga magulang niya incase of emergency lalo pag nasa trabaho siya.

Maliwanag pa din ang poste ng Maynila at wala pang bukas na mga kainan pwera sa mga 24 hours na fast food. I took one more round para maghanap ng bwesit na toasted siopao.

Bumalik akong inaantok at ang masaklap ay walang dalang toasted siopao na gustong gusto ko talangang kainin.

"Where the hell have you been?" pagbukas ko ng pinto agad ng sumalubong ang nakabusangot na mukha ni Sandro. He's worried voice seems to wake the whole house.

"Calm down okay, I just went out to find some toasted siopao."

"A what?...." it was high pitch again.

"Lower your voice ano ba! Saway ko sa kanya." He sighed deeply.

"Bakit kasi hindi mo ako ginising o kahit si Manong Tony na lang sana inutusan mo." He said.