12

7.5K 178 4
                                    

KHLOE



"My arrival time is around seven in the evening. Baka mag karoon ng delay. I still don't know."

A conversation with my mother asking me to go home, terrifies me.

Ayoko ko pa umuwi! I need more time! But she keep on insisting and going home is the only way to stop her from being so annoying. Uuwi ako pero babalik din naman ako agad. I won't stay there for good. Not now.

"Okay. Susunduin ka na lang namin sa Ceb –

"Ma, hindi ako sa Cebu didiretso. My arrival is in Manila. Kinabukasan pa ako uuwing Cebu." I cut her off.

I heard her deep sigh again. Hindi naman yun nawawala kapag nag kakausap kami. Napapabuntong-hininga na lamang siya kapag hindi nya nagugustuhan ang sagot ko. Ngunit at the end of the day I find my self doing what she said. Pathetic right?

"See you in Cebu then. Have a safe flight." She ended the call.

I look around, para magbakasakali na may makitang kakilala na maaring kasabay ko sa flight. Ngunit wala. Nag simula na lamang akong mag scroll sa social media account ko.

"Marami na talaga nag bago." I murmured

Nakita ko ang post ni Jasmin kung saan nag palit sya ng profile picture. She change a bet. She look mature now. I do hope siya pa rin ang Jasmin na kaibigan ko noon, my housemate and my little sister by heart.

Simula kasi ng umalis ako ng manila ay hindi na kami nagkita. We keep in touch before pero sa pagdaan ng panahon unti-unti ding naglaho iyon.

She moved out in the condo noong nalaman nya na pupunta ako ng America. I told her na pwede sya manatili doon as long as she want pero, hindi sya nagpapapigil. Nahihiya daw siya na tumira pa doon dahil sa wala na rin naman ako. She'll find a dorm near her school na lang daw. Simula noon madalang na lang kami mag-usap. Masyado siyang busy sa kolehiyo habang ako naman ay abala sa pag-aapply para sa masters ko. Ang huling balita ko na lamang sa kanya ay yung nabagsak niya ang isang subject niya.

"Kamusta ka na rin kaya Jas?"

Pumunta ako sa message area para imessage sya but she's active 30 munites ago. Mag-iiwan na lamang ako ng minsahe.


To Jasmin Lorine Salaraz:


"Hey Jas! Miss you. How are you? Matagal na tayong hindi na kapag-usap. I'm going home today hope I can meet you before my flight in to Cebu."


Sakto lamang na na send ko ang mesahe at tinawag na ang flight ko na mag boboarding. Hila ang isang maliit na suitcase ay sumunod ako sa agos ng taong makakasabay ko sa flight. Sana lang maging maayos ang pag-uwi kong ito.

I positioned my self on my sit. Tinanaw ko ang tanawin sa labas. Hindi nagtagal ay nag simula ng mag instructs ang attendant ng pro's and con's sa loob ng eroplano.

"For anyone kindly turn off your phone as we take off" sabi pa ng attendant. Hinagilap ko ang cellphone ko upang ma lagay ito sa flight mode.

To my surprise Jasmine's reply pasted on my screen.


From Jasmin Lorine Salaraz:


"Omg! You're not kidding right! I miss you too Ate. I badly want to see you, but I don't think I can do it when you arrive. Kinda busy in work. Will you stay long?"


I off my phone. I'll reply her later pag nakarating na ako sa stop over.

I close my eyes the moment I felt the plane taking off.

"Fight 167S bound to Philippines will land any minute. Ladies and gentleman kindly fasten your seatbelts."

I opened my eyes. Muli akong sumilip sa bintana at mula doon ay tanaw ko na ang naliliwanag na mga ilaw ng Manila. I slept the whole flight. Ganun ko talaga siguro namiss ang pagtulog. Humikab ako at nag unat ng bahagya para magising.

A busy NAIA terminal 1 welcomed me. A small suitcase with me I waited for the taxi outside. Wala din namang susundo sa akin dahil sa biglaang pag-uwi ko and all of them ay nasa probinsya.

Hindi nagtagal dumating na din yung taxi.

"Saan po tayo Ma'am?" magalang na tanong nito.

"Sa Marriot Hotel po Kuya." Doon na lamang ako magpapalipas ng gabi kesa sa airport ako matulog which I never imagined.

"Sige po Ma'am."

Hindi kalayuan lang din naman ang hotel kaya nakarating ako agad. Binayaran ko si Kuya at hinila ko na papasok ang suitcase na dala ko.

Hotel staffs greeted me as I enter. I approach the receptionist about sa pinareserved kong room. They give me the key card and escorted me on the exact floor.

Binagsak ko ang katawan ko sa kama. I wanna sleep pero hindi ko magawa! Jet lag!

I look around and saw my hand bag bigla kong nalala yung cellphone ko, hindi ko pa na replyan si Jasmin!

Patakbo kong tinungo iyon para i-on. Sunod-sunod na mensahe ang natanggap ko yung iba galing kay Mama but I ignored it. I open my messenger at nakita ang isa pang mensahe ni Jasmin


From Jasmin Cristane Salaraz:


"Ate what time ka darating? Where you're staying? Sa condo or sa hotel?"


"I'll out to work early just tell me where you are and I'll meet you there."


"I have an important announcement make... and you played a big part of it. I'm so excited to tell you. Parang right timing pa kasi umuwi ka. I hope you'll stay until September. Oh no, I hope you're staying for good."


"I'm waiting for your reply Ate. Nasa plane ka na ba?"


Wooooo so many messages Jas. At ano na naman itong announcement? I hate that. Kinakabahan ako sa mga ganyan eh.

"I have an important announcement make... and you played a big part of it.....

I played big part of it?

This making me crazy!



-----------------------------

Sorry for this very short update readers. If ever I have......hahahaha

Bawi na lang sa next chapter. medj busy pa sa school and sadyang tigang ang utak ko ngayon hehehe....


DON'T FORGET TO VOTE AND COMMENT YOUR THOUGHTS ABOUT THIS STORY <3


MERCI BEAUCOUP!

CHANCES OF FATE: Sandro Marcos (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon