CHANCES OF FATE: Sandro Marcos (COMPLETED)

8

KHLOE

Nakatutok lahat ng mata sa group namin. Nasa unahan namin si Sandro at Tannika habang nakasunod kami ng mga magulang niya sa kanila. Gulat na mga titig ng mga kamag-anak nila ang sumalubong sa amin. Nag sisitayuan ang iba at binati sila. Pinakilala ni Sandro si Tannika, habang ito naman ay masayang naka ngiti sa harap ng mga kamag-anak ni Sandro.

"The same school kayo?" one of his relative asked

"No tita, but we have common friends. She's a chief." Si Sandro. Tumango ang ginang sa narinig, para bang na satisfied ito sa sagot ng pamangkin.

"That's nice, sya ba ang nag turo sayo magluto?" she added

"Dad is the one who thought me how to cook."

"I see, Bong is a good cook too. Nice to meet you Tannika." Nagpaalam ang ginang at bumalik sa pwesto nito. Habang nagsilapit naman ang iba upang mag pakilala sa bagong bisita.

Everyone is enjoying habang nagpapakilala sa kakarating na si Tannika.

"I grow up here in Philippines, I studied my high school here. I was born in Ireland but we live here because of my Dad's business."

"Really that's nice." It was Sofia she seems to be so fond of Tannika, when she never talk to me that way.

Sandro never left her side hanggang sa naka balik na kami sa table namin. Tita Liza is still with me habang si Tito Bong naman ay pumunta sa table ni Lola Imelda.

Nag serve ng wine ang waiter at nilagyan nito ang baso ko. Tiningnan ko iyon, I can't drink this one. Bakit ba kasi bawal sakin. I want some alcohol. Nakatingin din si Tita Liza sa akin na para bang alam niya ang plano ko. She look away kaya nag karoon ako ng pagkakataon na kunin ang wine glass, I smelled the wine and it seems so good, I was about to take a sip ng biglang may umagaw ng glass na hawak ko.

"You can't drink this!" It was Sandro. "This contained alcohol!" he added

Duh! I know.

"What are you doing here? Why did you leave Tannika there?" instead na mag reklamo ako sa ginawa niya ay iyon ang tanong na lumalabas sa bibig ko.

"She'll be fine. If I didn't leave her, you might drink this one.'" Tugon niya sabay paikot ng baso at ininom ang laman nito.

Hindi na ako umimik, umupo sya sa bakanteng upuan na nasa tabi ko. I feel so awkward with his presence Tannika is out of nowhere maybe nakahanap ito ng mga kaibigan sa pamilya ni Sandro.

Parang nakaupo na lang ata ako buong araw at halos nakakapagod din ang walang ginagawa. Sandro is busy on his phone habang ang iba ay nag usap pa din. Naramdaman ko ang kalabit ni Ate Cara.

"You seems so tired, umakyat ka na and get some rest." She whispered.

Ngumiti lamang ako "I'm okay Ate." I assured her.

Sandro took a glance on us pero binalik din ang mata sa cellphone.

A guy came close to our table, agad nitong tinapik ang balikat ni Sandro, parang close talaga sila.

"Bro! Umuwi ka pala!" he greeted

"Yes, kararating ko lang." sagot naman ni Sandro.

"How about you? parang ngayon lang kita nakita dito? Ngayon ka lang rin ba dumating?"

"Yeah I waited for Mama." That exact moment a classy lady came towards us.

Agad na tumayo si Tita Liza para batiin ito.

"Irene, buti naka habol ka, I thought hindi ka na makakarating."

"Of course I won't missed this event." She said at agad na binalingan si Sandro " It's nice you're here. I heard you're expecting a child? Your mom always told us na you'll be married soon."

Sandro laugh as he heard her aunt. "Maybe." He answered and look at me.

My spine went shiver. Why he look at me?

"Don't settle for that answered Sandro. Marriage is not a maybe thing."

He just laugh at muling bumalik sa lalaking kausap nito na panganay na anak pala ni Ma'am Irene, Alfonso Araneta.

Umayos ang lahat sa pagkakaupo. Nagsimulang magsalita si Lola Imelda, at nakikinig ng mabuti ang lahat. Nagpasalamat siya sa pagdating ng lahat, at nag request na sana maulit muli itong pagkakataon ito.

Agad din na natapos ang pagsasalita niya at nag-umisapang tumugtog ang mahalamyos na musika. Nagsimulang makakayayaan ang mga pares na sumayaw sa bakanting espasyo sa gitna. Nagsitayuan na din ang mga nasa table namin at naiwan lamang kami ni Sandro doon.

"Do you want to dance?"

Halos mabingi ako sa tanong niya. He asked me to dance with him.

Bago pa ako makasagot ay hinila nya na ako papunta sa gitna. Wala akong nagawa ng hawakan niya ang bewang ko, naramdaman ko ang pag-init ng mukha ko. Siguradong namumula na naman ako ngayon. He search for my hand at nilagay ito sa balikat niya. Napayuko na lamang ako habang sumasayaw kami. Ayokong tumingin sa kanya, natatakot ako na sa oras na magtama ang aming mga mata ay bigla na lang akong manlabot at makalimutan kung ano ba talaga ako sa kanya.

"Stop looking down, ano bang tinitingnan mo dyan?" He lift my chin.

"You don't need to do this. You supposed to be with Tannika, sya dapat ang sinasayaw mo."

"Why you keep on insisting na I should be with Tannika. I want to dance with you."

Our eyes met and suddenly the colored lights from the sky flash.

I can't stop looking at him...

I hope we can be like this forever....

I wish this moment won't end....

Hindi ko alam kung saan ako nakahanap ng lakas na ilapit ang katawan ko sa kanya. I rested my head on his shoulder, he let me do that habang sya naman ay nanatiling nakahawak sa aking bewang.

"Sorry if I didn't tell you na Tannika will be with me. Last minute she insisted to go with me and I thought she'll be heading to their home but she come with me instead."

"It's okay. Mabuti nga yun at makilala sya ng family mo." I answered.

He took a deep breath. "I hope she's not stressing you out." Sabi niya.

She do, pero I won't complained, ayoko din na manimbang pa si Sandro sa aming dalawa.

Tumigil ang kanta at sinundan ito ng hatawan. Inalalayan nya ako pabalik ng table namin. Nakangiti akong tinitingnan ang mga nagsasayawan and I caught him looking at me.

"What?" I asked.

"If you have any plans to dance like that, I warn you. You can't." gusto kong tumawa sa sinabi niya pero parang masyadong seryoso ang mukha nya.

Hindi ko na lamang siya kinibo.

"CR lang ako." Paalam ko sa kanya. Wala pa ding bumabalik sa table namin simula ng nag mag umpisa ang tugtugan. Tumango sya. I went inside at mabilis na pumasok sa CR. Palabas na ako ng pinto ng biglang sumalubong ang nakabusangot na si Tannika.

"I saw the both of you dancing earlier. It seems that you also like it. Let me remind you, Sandro is mine, and he loved me. You're just woman happened to carry his child. For him you're nothing! Remember that!" sabi nito sabayan ng bahagyang pagtulak sakin. Mabuti na lang at hindi nawala balance ko.

She flipped her hair at padabog na sinara ang pinto ng banyo.

----------------------------

Sorry for the errors...

Is anyone still reading this? let me know your thoughts guys. 

Leave your vote, comment or suggestions for this story.

THANK YOU :)