လင္းေခတ္ေန 's POV
ကြၽန္ေတာ္ေလ မွဴးသက္တန္႔ဆိုတဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို အမ်ားႀကီး ယံုၾကည္ၿပီး ခ်စ္ခဲ့မိတယ္ ။ သူေျပာသမ်ွစကားတိုင္းကို သံသယ တစ္စေတာင္မ႐ွိဘဲ ယံုၾကည္ခဲ့ပါတယ္ ။ ဘာလို႔ဆို ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ ။ သူက ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေပမယ့္လည္းေပါ့ ။ သူေျပာခဲ့တဲ့ခဏေစာင့္ေပးပါဆိုတဲ့ စကားေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုအခ်ိန္ေပးၿပီး ဆံုးျဖတ္ခိုင္းခဲ့တယ္ ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို silent အျဖစ္ သည္းခံေပးပါဆိုလို႔လည္း သည္းခံေပးခဲ့ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ေကာင္မေလးေ႐ွ႕မွာ သူငယ္ခ်င္းလို ဟန္ေဆာင္ေနျပရတာ ပင္ပန္းတယ္ ။ ကိုယ့္မ်က္စိေ႐ွ႕မွာ တျခားသူနဲ႔ ၾကည္ႏူးေနတာမၾကည့္ႏိုင္ဘူး ။ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ရဲ႕ေရြးခ်ယ္မႈကို အျမန္ဆံုး သိရမွျဖစ္ေတာ့မယ္ ။ မဟုတ္ရင္ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဘက္ေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့မယ္ ။ သူကြၽန္ေတာ့္ကို ပစ္ထားခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူေပ်ာ္မယ္ဆို ကြၽန္ေတာ္ေက်နပ္ပါတယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ထားမေပးႏိုင္ေလာက္ဘူး ။ သူေပ်ာ္တဲ့ရင္ခြင္မွာပဲ ေနပါေစေလ ။
"ငမွဴး ငါမင္းကိုဆံုးျဖတ္ထားခိုင္းတဲ့ ကိစၥ အေျဖရၿပီလား "
"Baby ဘာကိုေျပာတာလဲဟင္ "
"ငမွဴး မင္း႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလား မင္းတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေရြးခ်ယ္ဖို႔ အခ်ိန္ေပးခဲ့တယ္ေလ ငါ့ေစာင့္ေနရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ ငါဆက္ၿပီး သည္းမခံႏိုင္ေတ့ာဘူး မင္းအခုအေျဖေပးပါေတာ့ "
"ကိုယ္ေလ မင္းကိုပဲေရြးခ်ယ္မွာပါကြာ ဒါေပမယ့္ ဟိုဘက္ကိုျဖတ္ဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္မွမ႐ွ္တာကြာ ကိုယ္ဘယ္လိုထားခဲ့ရမလဲ သူ႔မွာအျပစ္မ႐ွိဘူးေလ "
"ဒါဆို အျပစ္႐ွိတာငါေပါ့ ငါနားလည္သြားၿပီ ဟုတ္ပါတယ္ ငါဇြတ္မိုက္ခဲ့မိတယ္ ငမွဴး ငါမျဖစ္ႏိုင္တာကို ေမ်ွာ္လင့္ခဲ့မိတယ္ မင္းအတြက္သူက ပိုလိုအပ္မွာပါ "
"Baby ကိုယ္ေျပာခ်င္တာ အဲ့လိုမဟုတ္ဘူးေလကြာ "
"ငါတို႔ဒီမွာတင္ လမ္းခြဲလိုက္တာ ပိုေကာင္းမွာပါ အရင္လိုေတာ့အခင္မင္မပ်က္ေနသြားၾကတာေပါ့ ငါတို႔ၾကားမွာ ဘာမွမ႐ွိခဲ့သလို သေဘာထားလိုက္ၾကရေအာင္ "
"လင္းေခတ္ေန မင္းဘာလို႔ ဒီလိုစကားေျပာတာလဲ ငါ့စိတ္ကိုမင္းနားမလည္ပါဘူးကြာ "
"ဟုတ္တယ္ ငါနားမလည္ဘူး မင္းဘာေတြျဖစ္ခ်င္ေနလဲ ဆိုတာ ငါနားမလည္ဘူး မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ငါ့မ်က္စိေ႐ွ႕မွာ ေပ်ာ္ေနၾကတာျမင္ရတိုင္း ငါရင္နာတယ္ ေအးအဲ့လိုပဲ တစ္ဖက္ကမိန္းကေလးကလည္း မင္းငါ့ဆီမွာ ႐ွိေနတာသိရင္ သူလည္းရင္နာမွာပဲ အဲ့ေတာ့ ငါ့လုပ္ရပ္က အျဖစ္သင့္ဆံုးပါ နဂိုကတည္းက ငါမင္းတို႔ၾကားမွာမ႐ွိခဲ့သင့္တာ "
"မင္းကိုငါခ်စ္တယ္ေလ baby "
"လူႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္ေနရံုေလးနဲ႔ အရာရာျပည့္စံုႏိုင္ၿပီမထင္နဲ႔ ငမွဴး ခ်စ္တယ္ ဆိုတာ အေျပာသာလြယ္တာ မင္းတကယ္လက္ေတြ႔ၾကံဳရမယ့္ အခက္အခဲ ေတြ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ပါ့မလား ပတ္ဝန္းက်င္က လက္ညိဳးထိုးၿပီး ကဲ့ရဲ႕မွာ ခံႏိုင္ရည္႐ွိရဲ႕လား "
"ငါတို႔ၾကားထဲမွာ အဲ့စကားေတြေျပာေနဖို႔ မလိုဘူးေလ မင္းဘာေတြေတြးေနတာလဲ ေခတ္ေန "
" ငမွဴး ငါေျပာေနတာေတြက တစ္ခ်ိန္မွာ တကယ္ၾကံဳလာရမယ့္ ကိစၥေတြကြ မင္းက အရမ္းကိုေပါ့တန္လြန္းတယ္ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ ႏိုင္တယ္ မင္းငါတို႔ရဲ႕ relationship ကို အေပ်ာ္သေဘာမ်ိဳး သတ္မွတ္ထားတာလား "
"ငါ ဘယ္တုန္းကမွ အဲ့လိုမေတြးဖူးဘူး လင္းေခတ္ေန "
"မင္းမေတြးဖူးဘူး ဆိုရင္ေတာင္ မင္းလုပ္ရပ္ေတြက သက္ေသပဲေလ မင္းငါ့ကိုေရာ သဇင့္ကိုေရာ အ႐ူးထပ္မလုပ္ခ်င္ပါနဲ႔ေတာ့ သဇင္ကမင္းရဲ႕ အရင္ကတည္းက ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့တာပါ ငါကၾကားထဲက အ႐ႈပ္ထုတ္မို႔လို႔ ငါထြက္သြားရင္ အားလံုးၿပီးသြားလိမ့္မယ္ မွဴးသက္တန္႔ ငါတို႔ဒီမွာပဲ အဆံုးသတ္ၾကတာေပါ့ "
