"အဲ့ဒါ အမွန္ပဲလား ရႊန္း "
ငမွဴးက ရႊန္းကို အားကိုးတႀကီးနဲ႔ ေမး႐ွာတယ္ ။
"ဟုတ္တယ္ ငမွဴး ဒါေတြက အမွန္ေတြပဲ နင့္ကို အမိဖမ္းခ်င္လို႔ အကြက္ဆင္ထားတာ "
"မင္း မင္းကြာ တကယ့္ကို ယုတ္မာတဲ့မိန္းမပဲ "
"ရႊန္း နင္က ငါ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ဖ်က္ဆီးတာပဲ "
" ငါက အမွန္တရား ဘက္က ရပ္တည္ေပးရံုတင္ပါ ကိုသုတက နင့္ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္သလဲ နင္မို႔လို႔ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရက္တယ္ နင့္ဘဝအတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ နင္စဥ္းစားပါသဇင္ "
"ငါတို႔ရဲ႕ မဂၤလာပြဲဆိုတာ ႐ွိလာစရာ မ႐ွိေတာ့ဘူးေနာ္ သဇင္ မင္းဘဝကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးျဖတ္သန္းႏိုင္ပါေစကြာ "
◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾
ဆိုင္ထဲက ျပန္ထြက္လာေတာ့ မွဴးသက္တန္႔ မ်က္ႏွာႀကီးကိုၿဖီးလို႔ ။
"ကိုယ္ေတာ္ ကိုယ့္႐ုပ္လည္း ကိုယ္ျပန္ၾကည့္ဦး ျပံဳးၿဖီးေနလိုက္တာမ်ား 😂😂 "
"ေအးဟယ္ နင္နဲ႔ဟိုမိန္းမ ေစ့စပ္ပြဲ တုန္းကလည္း အဲ့လိုျပံဳးပါလား "
"ေတာ္ပါေတာ့ အဲ့မိန္းမအေၾကာင္းမေျပာပါနဲ႔"
"ေအးပါ ငါတို႔မေျပာေတာ့ပါဘူးေနာ္ အခုဘယ္သြားမွာလဲ "
"Baby ဆီကိုသြားမွာေပါ့လို႔ ငါအရမ္းလြမ္းေနၿပီဟ "
"အာ့ဆို ငါတို႔လိုက္လို႔ျဖစ္ပါ့မလား နင္တို႔အလြမ္းသယ္ၾကတာ မၾကည့္ႏိုင္ဘူးေနာ္ ငါတို႔က ႐ွက္တတ္တယ္ "
"မလိုက္ဘဲေတာ့ မေနၾကပါနဲ႔ နင္တို႔မပါရင္ ကေလးကေပးမေတြ႔ဘဲေနဦးမယ္ "
ေခတ္ေနတို႔အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေခတ္ေနရဲ႕ေမေမက ျခံထဲမွာ ထိုင္ေနတယ္ ။ မ်က္ႏွာက ႏြမ္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့နဲ႔ ေခတ္ေနစိတ္ေၾကာင့္ထင္ပါရဲ႕ ။ အန္တီက ရႊန္းတို႔ကို ျမင္ေတာ့
"သမီးတို႔ပါလား ေမာင္မွဴး သားလည္းပါလာတယ္ "
"ဟုတ္တယ္ အန္တီ အေရးျကီးကိစၥ႐ွိတယ္ေလ "
"ဟဲ့ ငမွဴး နင္ အန္တီ့ကို ႐ွင္းျပလိုက္ ငါတို႔ ေခတ္ေနဆီသြားမယ္ "
ေခတ္ေနက သူ႔အခန္းထဲမွာ ေခြေခြေလးလွဲေနတယ္ ။ ရႊန္းနဲ႔ျမင့္မိုရ္ ကို ျမင္ေတာ့မွ ထလာၿပီး
"နင္တို႔ ဘယ္ကေနလာတာလဲ "
"ငါတို႔က မွဴးသက္တန္႔ မဂၤလာေဆာင္ ကိစၥနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ကူညီေပးေနတာဟ အခုအဲ့က အျပန္ နင့္ဆီဝင္လာတာ "
"Aww သူေရာ ေနကာင္းရဲ႕လား "
"သူမ်ားကို စိတ္မပူနဲ႔ နင့္ကိုယ္နင္ ျပန္ၾကည့္ဦး လူက ေပ်ာ့ေခြေနၿပီ မ်က္ႏွာေလးက ေခ်ာင္က်သြားလိုက္တာ "
"ငါ အခုခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုစိတ္နဲ႔ အားတင္းထားရမလဲဟာ ငါသူ႔ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ အရမ္းလြမ္းတယ္ အရမ္းေတြ႔ခ်င္တယ္ ဒါေပမယ့္ သူနဲ႔ထပ္မေတြ႔ႏိုင္ေတာ့ဘူး သူလည္း ငါ့ကို သတိရေနလိမ့္မယ္လို႔ ငါထင္ပါတယ္ "
"နင္ သူနဲ႔အခုေနေတြ႔ရင္ ဘာလုပ္မွာလဲ "
"ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲဝင္ၿပီး ထပ္မထြက္သြားပါနဲ႔ဆိုၿပီး ဆြဲထားမိမွာပဲ "
"တကယ္လား baby "
အခန္းေ႐ွ႕မွာ ရပ္ေနတဲ့ မွဴးသက္တန္႔ ေၾကာင့္ ေခတ္ေန ေၾကာင္သြားတယ္ ။
"ကိုကို အာ မွားလို႔ မွဴးသက္တန္႔ မင္း ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ "
"အြတ္ "
အတင္းဆြဲနမ္းလိုက္တဲ့ မွဴးသက္တန္႔ ေၾကာင့္ ေခတ္ေနလန္႔သြားၿပီး ႐ုန္းတယ္ ။ မၾကာခင္ မဂၤလာ ေဆာင္ေတာ့မယ့္ သတို႔သားတစ္ေယာက္ဆီက အနမ္းေတြကို လက္မခံသင့္ေတာ့ဘူးေလ ။
"ဟာ ငမွဴး နင္ကလည္း ငါတို႔ေ႐ွ႕ႀကီးမွာ "
အဲ့ေတာ့မွ လူခ်င္းခြာလိုက္ၿပီး
"နင္တို႔ေ႐ွ႕နမ္းေတာ့ေရာ ဘာျဖစ္လဲ နင္တို႔က ႐ွက္တတ္တဲ့မိန္းမေတြမွ မဟုတ္ဘဲ "
"မွဴးသက္တန္႔ ငါတို႔ရဲ႕ ကေလးေလး ေခတ္ေနကို နင့္လက္အပ္တယ္ေနာ္ ကေလးကို ေပ်ာ္ေအာင္ထားပါ "
"နင္တို႔ ဘာေတြေျပာေနၾကတာလဲ ဘာေတြလဲ "
ေခတ္ေနက နားမလည္ဘဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ေလးနဲ႔ ေမးေနတယ္ ။
"ေခတ္ေန နင္နဲ႔ ငမွဴးၾကားမွာ ဘာအေႏွာက္ယွက္မွ မ႐ွိေတာ့ဘူးသိလား သဇင့္ရဲ႕ ကိစၥကလည္း ငါတို႔ကို တမင္ဂ်င္းထည့္ၿပီး အမိဖမ္းခဲ့တာဟ အခ်စ္စစ္မွန္ရင္ အခက္အခဲ ေတြကို အကုန္ေက်ာ္လႊားႏိုင္တယ္ဆိုတာ ယံုသြားၿပီ သိလား "
"ငါ့ကို ေသခ်ာနားလည္ေအာင္ ေျပာျပၾကပါဦးဟာ "
ျမင့္မိုရ္က အေၾကာင္းစံု အထုပ္ေျဖျပၿပီးေတာ့မွ ေခတ္ေနရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာ အျပံဳးေလးေတြ တျဖည္းျဖည္း ထင္ဟပ္လာတယ္ ။
"ေမေမ့သားေလးဆီက ဒီအျပံဳးမ်ိဳး ျပန္ျမင္ရတာ အရမ္းဝမ္းသားတယ္ သားရယ္ ေမာင္မွဴး ကလည္း သားေလးကို ဂ႐ုစိုက္ေပးပါ ေနာ္ အန္တီတို႔မွာ သားအမိႏွစ္ေယာက္တည္း႐ွိတာ သက္တမ္းအရဆို အန္တီက အရင္သြားရမယ့္သူပဲ အဲ့ေတာ့ သားေလးကို စိတ္ခ်ထားခ်င္တယ္ ေမာင္မွဴးနဲ႔သာဆို သူ႔အတြက္ အစစအရာရာစိတ္ခ်ပါတယ္ "
ဇာတ္ေပါင္း ခန္းေလးက အရမ္းေတြ ၾကည္ႏူးဖို႔ေကာင္းေတာ့ Fujoshi မတ္မတ္ႏွစ္ေယာက္ တအားေတြေက်နပ္ေနၾကတာ ။
