أبغض الحلال للكاتبة دينا عماد

الحلقة 2

" ( #الــحــلــقــة_2) "

===========================

بعد 6 سنين
الباب بيخبط على بيت سمير
نوال بتفتح الباب
"ازيك يانوال"
"الحمدلله ياعمتو"
دخلت مديحة ومعاها بلال ابنها "8 سنين"
مديحة"فين ماما يا نوال"
نوال"فى الحمام بتحمى نسمة"
نادية تيجى من جوه
"ازيك ياعمتو"
مديحة بعد ما تقعد"ازيكم يا بنات...وبابا مش هنا"
نادية"لا بابا فى الشغل"
نوال"مامااااااااااااااااا... عمتو جت"
صوت سعاد"اقعدى يا مديحة شوية وجيالك"

تيجى سعاد ومعاها نسمة "سنتين"...وبعد ما يسلموا على بعض
مديحة"انا كنت نازلة اجيب لبس المدرسة لبلال... قلت اعدى عليكى لو عايزة تنزلى معايا تجيبى حاجة لنادية ونوال"
سعاد"هتصل بسمير اسأله"
واخدت سعاد تليفون البيت على حجرها واتصلت بسمير ف الشغل
"الو... ازيك يا سمير...بقولك مديحة هنا ونازلة تجيب لبس المدرسة لبلال...انزل معاها اجيب حاجة البنات... ليه بس ما احنا هنبقى مع بعض...خلاص طيب ماشى... مع السلامة"
مديحة"مرضاش"
وسعاد ردت والدموع بتتلألأ فى عينيها
"كالعادة قال لأ"
"وانتى هتعيطى ليه دلوقتى"
ونزلت الدموع من عين سعاد
"نااااادية... خدى اخواتك وبلال وادخلوا العبوا جوه"
نادية"حاضر ياماما"
بعد دخلوا البنات وبلال...مسحت سعاد دموعها
"ايه يا سعاد...حصل حاجة جديدة"
"محصلش جديد يا مديحة بس انا تعبت واتخنقت...كل حاجة لأ لأ ...انزل لأ... اروح اشترى حاجة لأ... انى اقرر اى حاجة مفيش...انا تعبت من القهر اللى انا عايشة فيه ده... كل كلمة بعمل حسابها قبل مااقولها ...عايشة ف رعب الطلقة التالتة"
"معلش يا سعاد... اهو كده انتى عاقلة... علشان ال3 بنات اللى روحهم ف ابوهم وابوهم روحه فيهم...وبعدين سمير مش وحش اوى يعنى"
"هو مش وحش... سمير حنين وطيب وبيحبنا... بس غيرته وعصبيته دى خلتنى بخاف منه والخوف ده لغى شخصيتى"
"هو ينفع الكلام ده دلوقتى... انتى بتحافظى على بيتك"
"وهو لازم انا اللى احافظ لوحدى... هو كمان ليه ميتغيرش شوية"
"يا سعاد انتى لسه هتعرفى سمير النهاردة... معلش كل راجل ف الدنيا ليه عيوب...استحملى علشان خاطر بيتك وعيالك"
"انا بفضفض معاكى وخلاص...انما غير كده بحط جزمة ف بؤى واسكت"
"لا اله الا الله... استعيذى بالله كده من الشيطان الرجيم... روقى يا سعاد وانا هتكلم معاه"
"لا اوعى الله يخليكى مش ناقصة عكننة وييجى يقولى بتحكى وبتتكلمى"
"خلاص اللى يريحك...هقوم انا علشان متأخرش...بلااااااااااااال"

بعد شهر... ويوم عيد جواز سمير وسعاد العاشر
رن تليفون البيت... ردت سعاد
"الو"
"الو... ايه عاملين ايه"
"كويسين الحمدلله"
"والبنات فين"
"اهم بيتفرجوا على التليفزيون"
"طيب متخليهومش يناموا الا لما اجى"
"حاضر.. بس ليه"
"كل سنة وانتى طيبة... انا جايب عشا جاهز وتورتاية علشان نحتفل بعيد جوازنا"
"وانت طيب يا حبيبى... حاضر هخليهم ميناموش"
"نفسك ف ايه اجيبهولك وانا جاى"
"تيجى بالسلامة مش عايزة حاجة تانية"
"طيب انا عاملك مفاجأة "
"ايه هى"
"لما اجى بقى"
"انت جاى امتى"
"قدامى ساعتين كده"
"تيجى بالسلامة... مع السلامة"