ေဆာင္းေျပလို႔မဆိုသေယာင္ ေလႏုုေလးေအးကဖြင့္ထားသည့္ျပတင္းေပါက္မွတဆင့္ အိပ္စက္ေနသည့္ကြၽန္ေတာ့ဆီသို႔ စိုက္စိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ပင္တိုက္ခတ္လာေလေတာ့။
အီးအီး အဲအဲ ျဖင့္လႈပ္လိလႈပ္လဲ့ႏွင့္ႏိုးထလာခဲ့၏။
'အင္း.....၀ါး....´
အပ်င္းေၾကာဆန္႔ကာ တ၀ါး၀ါးျဖင့္သမ္းေ၀့လိုက္ၿပီးမွ ေအာက္ပိုင္းမွ ဆစ္ခနဲစူးခြၽန္နဲ႔ထိုးသည့္အလားနာက်င္သြားသည့္အတြက္။
'အား?...လား လား ေသပါၿပီဟ´
ကြၽန္ေတာ္စိတ္ထင္ေနတာပဲလား ။ ဒါမွမဟုတ္တကာ္လား.။
ကြၽန္ေတာ့ေျခေခ်ာင္းေလးေတြလႈပ္စိလႈပ္စိျဖစ္လို႔ေနသည္၊ လႈပ္ရြေနသည့္ခံစားမႈ့ကိုမရ႐ွိေပမယ့္ တကယ္ကိုခံစားမိလိုက္တာအမွန္။
အခနိးထဲမ်က္စ္ိကစား၍ လူႀကီးကို႐ွာၾကည့္ေပမယ့္လူႀကီးကမ႐ွိပါ။ အာ ဟုတ္ပါရဲ႕ မနက္က သားေလးဆီကိုထြက္သြားခဲ့တာပဲ ။ ကြၽန္ေတာ္လဲပင္ပန္းၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားတာအခုမွႏိုးေလရဲ႕ ။ ကုတင္ေဘး႐ွိစားပြဲပုေလးေပၚကနာရီလက္တံတို႔ဆီအၾကည့္ေရာက္ေတာ့မွ ညေန ၄နာခြဲသည္ဆိုတာကိုသိလိုက္ရေလသည္။
လူႀကီးတစ္ခ်ိန္လံုး သားေလးကိုထိန္းေက်ာင္းေနခဲ့ရတာလား။
'လူႀကီးေရ လူႀကီး...Arjuma လူႀကီးေရ အျပင္မွာဘယ္သူမွမ႐ွိဘူးလား´
ျပဲလန္ေနေသာကြၽန္ေတာ့အသံျဖင့္တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ေနမိသည္။ ကြၽန္ေတာ္မွလမိးေလ်ွာက္လို႔မရတာကို။
'baby Baby ဘာ ျဖစ္တာလဲ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဘယ္သူလာလို႔လဲ´
သားေလးကိုလြယ္အိတ္ျဖင့္ရင္ခြင္ထဲသို႔ထည့္၍လြယ္ကာ ။ Laptop ကိုလက္ကကိုင္ၿပီးၾကယ္သီးမတပ္ထားသည့္ ႐ွပ္အက်ႌအျဖဴအားလက္ေခါက္တင္ထားသည္မွာပံုမက်လွ ။ အရင္ကသပ္ရပ္လွသည့္ဆံပင္ပံုစံအစား ႐ႈပ္ပြ၍ဘယ္အခ်ိန္ကေနာက္ဆံုးေလ်ွာ္ထားမွန္းမသိသည့္ ဆံပင္တစ္သုိတ္။
YOU ARE READING
{ Infinitely Loved } (Complete)(zawgyi & Unicode)
FanfictionCHANBAEK Plus ဦးစားပေး၍ရေးသားထားသည်မို့ ရိုင်းသည့်စကားလုံးများပါနိုင်ပါသည်plus မဖတ်ချင်သည့်သူများကြော်ခွသွားနိုင်ပါ၏...ထန်နိုးစန့်လေးများကတော့ ဟွင်း ဟွင်း 😁 အချစ်ကို အယုံအကြည်လုံးဝမရှိလေတော့သည့်ကျွန်တော့ဘ၀ထဲကို အနှီးလူသားကလေး...