...
ဆောင်းပြေလို့မဆိုသယောင်လေနုလေးအေးကဖွင့်ထားသည့်ပြတင်းပေါက်မှတဆင့်အိပ်စက်နေသည့်ကျွန်တော့ဆီသို့ စိုက်စိုက်မြိုက်မြိုက်ပင်တိုက်ခတ်လာလေတော့။အီးအီး အဲအဲ ဖြင့်လှုပ်လိလှုပ်လဲ့နှင့်နိုးထလာခဲ့၏။
'အင်း.....၀ါး....´
အပျင်းကြောဆန့်ကာ တ၀ါးဝါးဖြင့်သမ်းဝေ့လိုက်ပြီးမှအောက်ပိုင်းမှ ဆစ်ခနဲစူးချွန်နဲ့ထိုးသည့်အလားနာကျင်သွားသည့်အတွက်။
'အား?...လား လားသေပါပြီဟ´
ကျွန်တော်စိတ်ထင်နေတာပဲလား ။ ဒါမှမဟုတ်တကာ်လား.။
ကျွန်တော့ခြေချောင်းလေးတွေလှုပ်စိလှုပ်စိဖြစ်လို့နေသည်၊ လှုပ်ရွနေသည့်ခံစားမှု့ကိုမရရှိပေမယ့်တကယ်ကိုခံစားမိလိုက်တာအမှန်။
အခနိးထဲမျက်စ်ိကစား၍ လူကြီးကိုရှာကြည့်ပေမယ့်လူကြီးကမရှိပါ။ အာ ဟုတ်ပါရဲ့မနက်က သားလေးဆီကိုထွက်သွားခဲ့တာပဲ ။ ကျွန်တော်လဲပင်ပန်းပြီးအိပ်ပျော်သွားတာအခုမှနိုးလေရဲ့ ။ ကုတင်ဘေးရှိစားပွဲပုလေးပေါ်ကနာရီလက်တံတို့ဆီအကြည့်ရောက်တော့မှ ညနေ ၄နာခွဲသည်ဆိုတာကိုသိလိုက်ရလေသည်။
လူကြီးတစ်ချိန်လုံး သားလေးကိုထိန်းကျောင်းနေခဲ့ရတာလား။
'လူကြီးရေ လူကြီး...Arjuma လူကြီးရေ အပြင်မှာဘယ်သူမှမရှိဘူးလား´
ပြဲလန်နေသောကျွန်တော့အသံဖြင့်တကြော်ကြော်အော်နေမိသည်။ ကျွန်တော်မှလမိးလျှောက်လို့မရတာကို။
'baby Baby ဘာ ဖြစ်တာလဲ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဘယ်သူလာလို့လဲ´
သားလေးကိုလွယ်အိတ်ဖြင့်ရင်ခွင်ထဲသို့ထည့်၍လွယ်ကာ ။ Laptop ကိုလက်ကကိုင်ပြီးကြယ်သီးမတပ်ထားသည့်ရှပ်အင်္ကျီအဖြူအားလက်ခေါက်တင်ထားသည်မှာပုံမကျလှ ။အရင်ကသပ်ရပ်လှသည့်ဆံပင်ပုံစံအစား ရှုပ်ပွ၍ဘယ်အချိန်ကနောက်ဆုံးလျှော်ထားမှန်းမသိသည့်ဆံပင်တစ်သိုတ်။
BINABASA MO ANG
{ Infinitely Loved } (Complete)(zawgyi & Unicode)
FanfictionCHANBAEK Plus ဦးစားပေး၍ရေးသားထားသည်မို့ ရိုင်းသည့်စကားလုံးများပါနိုင်ပါသည်plus မဖတ်ချင်သည့်သူများကြော်ခွသွားနိုင်ပါ၏...ထန်နိုးစန့်လေးများကတော့ ဟွင်း ဟွင်း 😁 အချစ်ကို အယုံအကြည်လုံးဝမရှိလေတော့သည့်ကျွန်တော့ဘ၀ထဲကို အနှီးလူသားကလေး...