*GELECEK BÖLÜMLERDEN BİR KESİT*
Uzağa çok uzağa baktım. Kar taneleri birbirleriyle yarışarak savruluyorlardı. En az onlar kadar gözyaşlarım da birbiriyle yarışıyordu. Ardı arkası kesilmeyerek peşi sıra geliyorlardı.
Gözlerimi kapattım ve derin bir nefes aldım. Birkaç damla da o esnada yuvarlanmıştı. Yutkundum ama yutkunabilmek denirse. Yutkunma fiilli neydi ki nasıl yapılıyordu? Yutkunmak az önce yaptığım şeyse bir daha asla yapmamayı diliyordum. Bir daha asla yutkunmak istemiyordum. Bütün acılarımı da o esnada yutmuş gibiydim. İşte yarışan birileri daha. İçimde savrulan acılar.
Daha ne kadar bu vaziyette kaldım bilmiyordum. Dudaklarımın da ağlamaktan şiştiğini hissediyordum. Soğuğu hissediyordum. Karların üzerinde olan ellerimin donmak üzere olduğunu hissediyordum. Savrulan karların içinde saatlerce dans ettikten sonra yığılarak kaldığım bu karların içinde donmak üzere olduğumu hissediyordum. Ama hissetmediğim bir şey vardı. Artık acıyı hissetmiyordum. Artık boşlukta sürükleniyor gibiydim.
Sırt üstü kar yığınlarının üzerine uzandım. Artık kar taneleri yüzüme değerek gözyaşlarıma karışıyordu. O sıra bedenim o kar yığının üzerindeydi ama ruhum uzayın karanlık sonsuzluğunda sürükleniyordu.
Ben Kim Jongin. O sıra Jongin değil de acının ta kendisiydim.
*
*
*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANONİM:AYI
Short StoryBilinmeyen: Yağmurda hasta olmadan çabuk ol da git Biradetayınini: Sen kimsin? Bilinmeyen: Ben mi şey ben ayı Biradetayınini: Dalga mı geçiyorsun? Bilinmeyen: Sanırım dolaylı yoldan öyle oldu kkkk Biradetayınini:Seni engelliyorum.
