If we meet again.... [ ChanHun OTP ] Completed

💔 4. 💔

​ဆယ်​ဟွန်​း​ရေချိုးပြီးထွက်​လာ​တော့
ကုတင်​​ပေါ်တွင်​သူ၀တ်​ရန်​အတွက်​
တင်​​ပေးထား​သည်​ထင်​ရ​သော
အင်္ကီျနှင်​့​ဘောင်​းဘီကိုလဲ၀တ်​လိုက်​သည်​......

အဖြူ​ရောင်​​တွေ.......ဟက်​......
မုန်​းဖို့​ကောင်​းလိုက်​တာ.......

အခန်​းပြင်​ကိုထွက်​လိုက်​​တော့......
ထမင်​းစား စားပွဲ​ပေါ်တွင်​
ဟင်​းအမယ်​များအဆင်​သင်​့ပြင်​ထားကာ
သူ့အား​စောင်​့​နေ​သော ထိုလူ......

စ​တွေ့သည်​့အချိန်​မှပင်​ ယခုအချိန်​ထိ
နာမည်​ကိုမ​မေးခဲ့.....သူကလည်​း
မ​ပြောခဲ့သလို.....ဆယ်​ဟွန်​းသည်​လည်​း
မလိုအပ်​ဘူးဟု ယူဆမိ၍ဖြစ်​သည်​......

" ဟွန်​း......လာ.......ကိုယ်​လည်​း ဟွန်​း
ဘာကြိုက်​တတ်​မှန်​းမသိတာနဲ့....ဟွန်​း
ကြိုက်​မယ်​ထင်​တာ​လေး​တွေ​ရွေးချက်​ထားတာ....
​ဆေး​သောက်​ဖို့နည်​းနည်​းစားလိုက်​ဦး​နော်​ "

ထိုင်​​နေရာမှထကာ လက်​မှဆွဲ​ခေါ်ကာ
ခုံတွင်​ထိုင်​​စေပြီး ဇွန်​းတစ်​​ချောင်​းအား
လက်​ထဲထည်​့လာ​ပေးသူ......

" မ......စား......ချင်​......ဘူး.... "

စကားလုံးတစ်​လုံးစီကို ပီသစွာ
​ပြောလိုက်​သည်​......

" ​​ဆေး​သောက်​ရမှာမို့ နည်​းနည်​​လောက်​​တော့
စားလိုက်​ပါကွာ....ဟွန်​း​နေမ​ကောင်​းဖြစ်​မှာကို
ကိုယ်​ကစိတ်​ပူလို့ပါ..... "

ချန်​း​ယောလ်​စိတ်​ကို အတတ်​နိုင်​ဆုံး
ထိန်​းကာ​ချော့ရသည်​......

သူ့ကိုလူကြမ်​းကြီးဟုထင်​မြင်​သွားမှာ
စိုးထိတ်​၍ဖြစ်​သည်​......

" ချန်​း​ယောလ်​.......ကိုယ်​့နာမည်​က
၀ူချန်​း​ယောလ်​.....မင်​း​လေးနာမည်​က
ဆယ်​ဟွန်​းမလား...... "

" အိမ်​ပြန်​ချင်​တယ်​.......ခုချိန်​ဆိုကိုကြီး
ဟွန်​းကိုစိတ်​ပူ​နေ​လောက်​ပြီ.....ခင်​ဗျား
လိုချင်​တာလည်​းရ​နေပြီပဲ...ဟွန်​းကို
ပြန်​လွှတ်​​ပေးပါ​တော့......... "

​ဒေါသတကြီး​ပြောလိုက်​မိသည်​.....

ဒုန်​း!!!!