"Ne kadar büyüsem de içimdeki çocuk hep kovalamaca peşinde."
Bölüm şarkısı: Naughty Boy- La La La
.
.
.
.Günler geçiyordu ve onlara yavaş yavaş alışıyordum. Geçen her zaman o kadar iyidi ki içimden acısını bir gün çıkartacak gibi geçiyordu.
Mükemmel derecede güzeldi, vakit buldukça beraber takılmaya devam ediyorduk. Çok yakın hissettiğim Mehmet'ti. Onunla 7/24 beraber olacağımı bilsem hiç beklemeden kabul ederdim. Birbirimize çocukça şakalar yapıp eğleniyorduk. Onun yanında hiçbir şeyden çekinmiyordum. Bazen uykusu gelmiş gibi durarak başını omzuma yaslardı. İşte o anlarda hiç olmayan kardeşim benim yanımda hissediyordum, Tanrı'nın bir lütfu olmalıydı.
Arada aşkım falan derdi, ben de efendim yavrum diye karşılık verirdim. Ecem bize bakar bakar dururdu. Şakayla karışık kıskandığını söylerdi.
Çocuk parklarına beraber gitmeyi seviyordum. Nasıl oldu bilmiyorum ama her gün en az 1 saat orda buluyorduk kendimizi.
Salıncağa koşarak gitmem onu güldürüyordu, ama yine de salıncağı sallardı.
Ama en çok sevdiğim onun sırtına atlamaktı. Gözlerini kapatırdım ve kim olduğumu sorardım. Ismimi söyleyince ellerimi iki yana açarak etrafında döndürmesini sağlardım.
(Loya ve Mehmet)
.....____.....
"Loya, haydi bırak beni." birkaç gündür yaptığım şeyi yapıyordum.
Salıncağa koşarak kolundan tutuyordum, o da gülerek bırak diyordu."Hayır, olmaz."
"Lütfeeeeen." diye uzatarak yerinde duruyordu.
"Bak, valla uzun sürmeyecek. Sadece bir kere daha salla." dedim onu çekerek.
"Tamam, tamam." diyerek oturmamı bekledi. Oturduğumda salıncağı sallandırdı.
"Daha yukarı." dedikçe o da dediğimi yapıyordu.
....____......
Biraz daha salladıktan sonra parktan ayrıldık. O önde giderken ben de arkasından koşuyordum. Benden daha uzun olduğu için onun bir adımı benim 3 adımım demekti.
"Yavaşlasana be."
"Tamam, durdum.". dediğinde nefes nefese kalmıştım.
Ona yetiştiğimde kolunu omzuma attı. O halde bizim eve gidiyorduk.
Amcam bizi gördüğünde "Gene parktan mı?" diye sordu gülerek.
"Aynen Kemal Amca. Kolumdan bi' tuttu, hiç bırakmak bilmedi." dedi omuz silkerek.
Elinde anahtarları vardı, nereye gittiğini merak ettim.
"Nereye gidiyorsun amca?"
"Yaman'ın yanına gideceğim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞIN DİBİNDEKİLER
Novela Juvenil"Ben deliyim galiba şuan uçurumun kenarında gülerek koşuyorum. " demiştim ona. "Hayır, sadece herkesten farklısın ve benim şizofrenimsin. Onların hissetmediği her şeyi hissedebiliyorsun. Sen ölümün karanlıkta unuttuğu ruhunla beraber yaşıyorsun. Eğe...