Ne güzel şeydi çocuk olmak...
Tozlu yollarda koşmak, oyunlar kurmak, gülmek en saf halinle. Ne güzeldi kirlenen eller, en temiz halimizde. Ne özeldi yaşanan her an, farkında olmadan. Çocukluk hayalleri, kurulan arkadaşlıklar.. Aşık olmak belki de, n...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bundan yaklaşık 20 sene önce.. Soğuk ve sessiz bir kış günü.
Biri 8, diğeri 4 yaşında iki kız kardeş..
Bir yanda ablasını çok seven bir kardeş, öte yanda kardeşini deli gibi kıskanan abla..
Dışarısı o kadar soğuk ki, sokakta incin top oynuyor. Elçin'in o çok sevdiği kediler de gelmiyor artık bahçeye. Kendine bir oyun arkadaşı da bulamıyor. Babası işten gelene kadar oturup tek başına oyuncaklarıyla oynamaya başlıyor. Ancak bir süre sonra çok sıkılıyor ve Derin'in odasına gidiyor. Kapısı kilitli.. Açması için yalvarıyor, çok ağlıyor. Kapıya vuruyor minik ellerini ama fayda etmiyor.
Akşam büyük bir gök gürültüsü kopuyor. Boyu da yetmediği için ışıkları açamayan küçük kız bir duvarın köşesine siniyor ve ağlamaya başlıyor. Bir süre sonra nihayet babası geliyor. Koşarak babasına sarılan Derin, elindeki pastayı ve hediye kutusunu görünce kıskançlıktan çatlıyor. Babası, Elçin'i doğum günü partisi için hazırlamasını rica ediyor Derin'den. Babasını kimseyle paylaşmak istemeyen Derin'in aklına bir şey geliyor. Elçin'i odasına götürür gibi yapıp dışarıya çıkarıyor. Onu evin biraz uzağındaki fazla derin olmayan ama küçük bir çocuğun çıkamayacağı kuyuya itiyor hiç tereddüt etmeden. Sonra da arkasına bakmadan eve doğru ilerliyor.
"Abla? Abla neredesin? Burası çok karanlık. Ne olur gel abla. Çok üşüyorum. Oyuncağını aldım diye mi kızdın? Tamam abla, geri vereceğim onu sana. Bir daha hiç dokunmayacağım."
Gecenin bir vakti çığlık atarak gözlerini açan Derin, hıçkırarak ağlamaya başlıyor. Rüyasında o geceyi görmek ve yeniden yaşıyormuş gibi hissetmek mahvediyor onu. Küçük kardeşinin söylediği sözler kulağında yankılanıyor. O kadar pişman ki, utancından ne yapacağını şaşırıyor. Elçin de karşı odadan gelen çığlık sesini duyup hemen Derin'in yanına gidiyor ve yatağın kenarına oturup onu sakinleştirmeye çalışıyor.
"Ne oldu? İyi misin?"
"Git yanımdan."
"Hayır, gitmeyeceğim. Sen iyi olmadan hiçbir yere gitmeyeceğim. Geçti tamam mı? Bir rüyaydı sadece. Yanındayım." diyor ve sarılıyor ablasına. Derin hıçkırarak ağlamaya devam ediyor.
"Ne yaptım ya ben? Ne yaptım? Çok pişmanım."
"Bak.. Ne yaptığını bilmiyorum ama hayat pişman olmak, keşke demek için çok kısa." kendisi için ağladığını bilmeden teselli etmeye çalışıyor.
**
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
