Ne güzel şeydi çocuk olmak...
Tozlu yollarda koşmak, oyunlar kurmak, gülmek en saf halinle. Ne güzeldi kirlenen eller, en temiz halimizde. Ne özeldi yaşanan her an, farkında olmadan. Çocukluk hayalleri, kurulan arkadaşlıklar.. Aşık olmak belki de, n...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nihat'ın tek bir sözü Elçin'i paramparça etmeye yetiyor. Önce idrak edemiyor duyduklarını. Kaskatı kesiliyor. Ne konuşabiliyor, ne gidebiliyor. Tüm gözler onun üzerindeyken o sadece Kuzey'e bakıyor ve neler olduğunu anlamaya çalışıyor. Bambaşka duygular içerisine giriyor. Sevinse mi üzülse mi bilemiyor.
Nihat'ın şefkatli kollarını açtığını görünce derinden sarsılıyor. Kalbi çok hızlı atmaya başlıyor. Hissediyor sanki. Babasıyla arasında farklı bir çekim gücü oluyor. Gidip sımsıkı sarılmak istiyor ama yapamıyor. Dizlerinin bağı çözülüyor, az kaldı bayılacak. Yıllar sonra ailesine kavuşmasının bu şekilde olacağını tahmin etmemişti hiç. Hatta bir ara umudunu yitirmişti. Şimdi ise mutlu olacağını düşündüğünün aksine hiç dinlemeden yargılıyor babasını. Meğerse içinde yıllar boyu öfke biriktirmiş.
"Yağmur'um.." diyor babası, minik kızına koyduğu isimle sesleniyor. "Güzel kızım benim. Ne kadar büyümüşsün, çok güzel bir kız olmuşsun." zar zor konuşuyor Nihat Sezen. "Hadi.. Sarıl babana. Seni çok özledim kızım." tam sarılacakken geri çekiliyor Elçin. Ağlamamak için kendini sıkarken en sonunda başaramıyor ve serbest bırakıyor yıllarca biriken gözyaşlarını. "Bak kardeşlerin.. Sen hatırlamazsın belki, çok küçüktün. Abin Burkay, ablan Derin ve kardeşin Kutay.." tek tek tanıtıyor kardeşlerini. Ancak Elçin için karşısında gördüğü insanlar birer yabancıdan farksız.
"Bunca zaman neredeydiniz? 20 yıl sonra mı geldi aklınıza bir kızınızın olduğu?" kelimeler boğazına düğümleniyor, yine de güçlü durmaya çalışıyor.
"Aradım.. Gece gündüz her yerde seni aradım kızım. Affet beni. Çok geç kaldım biliyorum. Ama artık beraberiz. Geçen yılların telafisini yapacağım, söz veriyorum."
"Sizin, benim neler yaşadığımdan haberiniz bile yok! Ne sanıyordunuz, bunca yıl sonra çıkacaksınız karşıma. Ben de hiçbir şey olmamış, hiçbir şey yaşamamış, acı çekmemiş, yapayalnız kalmamış gibi unutacaktım her şeyi, mutlu mesut yaşayacaktım sizinle. Öyle mi sandınız? Yağmur değil, Elçin benim adım. Ve üzgünüm ki bir ailem de yok." tam gidecekken Kuzey önüne geçip durduruyor.
**
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
