Ne güzel şeydi çocuk olmak...
Tozlu yollarda koşmak, oyunlar kurmak, gülmek en saf halinle. Ne güzeldi kirlenen eller, en temiz halimizde. Ne özeldi yaşanan her an, farkında olmadan. Çocukluk hayalleri, kurulan arkadaşlıklar.. Aşık olmak belki de, n...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elçin, son şansını da denedikten sonra artık o evden bir kaçışının olmadığını fark ediyor. Alışmaya çalışıyor ancak onu da başaramıyor. Fakat artık her şeyi akışına bırakıyor. Zamanla alışabileceğini düşünüyor ve böyle olmasını da tüm kalbiyle istiyor. En azından kardeşlerine bir şans vermek, onları tanımak istiyor. Derin'in öfkeli bakışlarını görünce yanına bile yaklaşamıyor, keza aynı şekilde Burkay'ın da düşündüğü tek şey şirket ve para olduğu için onunla da yakınlaşamıyor. Geriye bir tek Kutay kalıyor. O da kendini bir odaya kapatmış, psikolojik sorunlarının olduğunu öğreniyor evin hizmetçisi Nihal'den. Onunla konuşmak istese de başaramıyor.
Kahvaltı zamanı geldiğinde sofrada tek eksik yine Elçin oluyor. Evdekilere karşı tanıdığı şansın sonucunda attığı adımlar boşa çıkınca erken pes ediyor. Ancak Kuzey inadını devam ederek büyük bir azimle onu yine sofraya çağırıyor. Gelmeyeceğini öğrendiğinde hemen mutfağa girerek bir tepsi hazırlıyor. O sırada Derin yanına geliyor ve Kuzey'i izlemeye başlıyor.
"Bugün o kadar çok mutlu uyandım ki.. İyi ki buradasın Kuzey."
"Şimdilik buradayım.. Pek kalmaya niyetim yok."
"Konuşma böyle. Sen gidince burada kalmak için hiçbir sebep bulamıyorum."
"Benim de burada kalmak için bir sebebim yok zaten."
"Gitmeyeceksin Kuzey. Burada kalacaksın. Çünkü ben öyle istiyorum." Kuzey kalp kırmamak adına sessiz kalmayı tercih ediyor. "Doğum günü partimde giyeceğim elbiseyi seçmem için yardım edersin değil mi?" Kuzey tam gidecekken Derin önüne geçiyor ve engelliyor.
