Jin's POV
7 Months na pala agad ang nakakalipas mula ng simulan namin ang Tour at pa 8 months na simula ng nawalan kami ng communication sa mga kapatid at babaeng napakahalaga sa buhay namin sa loob ng ilang taon namin magka kasama ng bawat member ng Bangtan simula trainee hanggang sa nag debut kami ay palagi namin silang kausap walang araw na hindi kami nag video call kahit sobrang pagod sa training o sa practice hindi namin hinayaang lumipas ang araw na hindi sila nakakausap pero ngayon.
Almost 8 months na ang nakakalipas hanggang ngayon ni ha ni ho ay wala kaming balita na ultimo konting clue kung nasaan sila ay wala kaming makuha sobrang hirap para sa amin to minsan ay nakakapagod na talaga ang maghintay at umasa pero araw araw yung pagod na yon ay hindi pa din napupunta sa pagsuko kasi naniniwala pa din kami na babalik sila sa amin.
Hyung? Wala ba tayong gagawin?
Ha?
Nakakapagod na kasi ng ganito eh.
Ano bang ibig mong sabihin ha Taehyung? Tanong ni Yoongi
Napapagod na akong walang gawin para hanapin sila na nakakapagod ng maghintay sa araw araw habang iniisp na babalik sila! Sabi ni Taehyung
Babalik sila!
Talaga!? Kailan!! Sabi niya kaya na patigil ako dahil kahit ako ay wala naman talagang ka ide- ideya kung kailan at ano nga bang plano nila?
Its been almost 8 fucking months and yet we still don't have ANY news about them. Where are they, what are they doing? wala tayong alam!!
Wala naman tayong magagawa eh. Sabi ni Namjoon
Wala!? Lagi nalang wala. Sabi ni Taehyung
Ano bang kina gagalit mo jan ha? Akala mo ba ikaw lang nahihirapan dito!? Akala mo ikaw lang nasasaktan na kahit ano tungkol sa kanila ay wala tayong narinig? Akala mo ba madali na sabay mawala ang Kapatid mo at ang babaeng pinakama mahal mo na parang bula? Hindi madali! Kaya huwag kang umasta na akala mo ikaw lang ng nasasaktan! Sabi ko nag walk out siya alam naman namin na nasasaktan siya lahat naman kami ay nasasaktan pero bakit kailangan pang dumating sa point na halos kailangan magtalo talo
oo nakakapagod na talaga kung tutuusin pero anong magagawa namin kung talagang ayaw nilang mag paramdam kahit sabihin manlang na nasa Pinas sila o di kaya ay kung nasaan man silang bansa atleast malalaman namin na okay sila diba? Ang kaso wala hindi namin alam yung tunay nilang dahilan na minsan talagang nakakainis na palagi nalang bang ganito kami? Hindi ba pwedeng bumalik na kayo kasi hirap na hirap na kami.
Jisoo's POV
Kumakain kami ng tahimik nila Jennie kasama namin sila Jherzy at Nami nandito kami sa bahay pahinga namin ngayong araw sa training umaga lang kami nag training then afternoon ay rest day na muna namin naisipan namin na sa bahay nalang kumain magluluto nalang daw si Jherzy nagluto siya ng Adobo tinuruan ko kasi siya lutuin yon close na kasi kami sa kanilang mag pinsan alam na nga nila lahat lahat sa amin eh
Alam na niya na may something na kami ni Taehyung at Kuya ko si Jin alam na nila yung mga ganong kwento pati yung mga nangyare at mga naging desisyon namin noong una ay akala nila nag jo joke kami kasi na sanay sila na palagi kaming nag bibiro , nagpapatawa kaya akala nila ay isa lang iyon sa mga Jokes namin kahit hindi naman talaga. Habang kumakain ay tahimik lang kaming lahat ng mapatingin ako sa kanilang lahat nakatitig kasi sila sa akin.
Waeyo? I ask them
Your crying Jisoo. Sabi ni Jherzy
Ani. Sabi ko di naman ako naiyak ah
BINABASA MO ANG
A life with Bangtan
FanfictionPagsasamahang na buo Pagmamahalang di ma ikakaila Masasayang alaala Hanggang kailan kayang pang hawakan? Nag ka layo at muling nagkita Maibabalik pa kaya Dating pagsasamahan Mga alaalang nawala Masasakit na pagkikita Pagkakamaling nagawa Maayos pa k...
