A life with Bangtan

Chapter 14: Jennie & Jimin ❤

Jennie's POV

Nakaupo kami dito sa mga sofa sa garden 😊 siguro 5 minutes na kaming nandito nakatingin sa langit ang ganda kasi eh ang daming stars ngayon 😊 wala kaming kibuan nagpapakiramdaman sino ang mauunang magshare ng kwento at naiinip na ako kaya i decided na ako nalang ang mauna

Ehem! Ahhm paano ko ba sisimulan to? Hmm ano ----

Unnie umpisahan mo na kay ano hahaha. sabi naman ni Lisa na ginatungan pa ni unnie

Oo nga Jennie. Tss naparoll eyes nalang ako mga abno talaga mga kaibigan ko eh no? Parang tinakasan ng mga tino lalo na si Hobi Oppa at Taehyung oppa hayss so back to the reality

Tss. Shut up i'll start ganito kasi yon nag umpisa ang lahat noong unang beses nating nagpunta sa bighit nagttrain sila non kasi nga mga trainees lang naman sila noong time na yon at isa pa nagbabakasyon lang tayo sa SoKor that time kasi nga simula bata pa lang tayo ay nasa pilipinas na tayo kaya nga super close tayong lima diba? Kasi magkakasabay tayong lumaki diba nga? Pero umalis ka Steph noong 11 years old ka pa lang. 1 year after ng bakasyon natin sa SoKor kasi gusto mo din maging trainee tapos ganito yon unang beses ko siyang makita ang liit niya yun agad napansin ko Hahaha kasi kung titignan mo mag kaheight lang sila ni Kuya tapos yung mga chubby cheeks niya actually si V talaga crush ko non kasi ang gwapo talaga niya pala ngiti din siya pero yung 1 month natin sa Seoul that time ay halos ini spend natin sa panonood ng practice nila remeber tapos minsan nakakasabay pa natin silang kumain unti unti na akong nagkaka gusto sa kanya kasi kapag nakikita ko siyang sumayaw dati bawat galaw niya ay swaeg! Haha bawat galaw niya ay sobrang smooth and actually i found it sexy also his facial expressions at yung mga mata niya na hindi mo maintindihan pa minsan ang pinapahiwatig doon ko narealize na i have a crush on him kaya ng bumalik tayo ng Pinas noon ay medyo nakakalungkot kasi nasanay ako na lagi silang pinapanood sa training nila pero thankful ako na araw araw ko pa din nakikita yung mukha at ngiti niya kasi always tumatawag sa atin sila kuya pagkatapos ng practice nila bago sila kumain ng dinner kaya medyo hindi na ako nalulungkot kase diba nakikita ko pa naman siya eh kahit malayo parang nanjan lang siya 2 years na laging ganon until binalita nila sa atin na finally ay magdedebut na sila June 12, 2013 That time sinabi nila sa atin yon ay June 5, 2013 masyado pa nga tayong naexcite noon kaya ng ibalita nila ay kinulit na agad natin si manang rosa na ipagbook tayo ng flight papuntang korea hanggang 15 tayo doon dahil 20 pa naman ang pasukan sa school kaya okay lang na pumunta tayo ng korea sa sobrang kulit nga natin non ay walang magawa si manang rosa remember? Haha

Oo unnie ang ginawa niya tinawagan nalang sila mommy para makapagbook atska umalis dahil hinidi kinaya yung kulit nating apat sabi ni Lisa

Your right tapos tinawagan ni rosé si Steph nag video call tayo at binalita namin sayo na pupunta kami ng Seoul sabi mo pa sige susunduin ko kayo sa Airport tapos ganon nga ang nangyari dahil 6 palang ay nasa Seoul na kami ay naisipan namin mag gala gala sa Seoul bago dinala din kami ni Steph sa Busan kung saan sila pinanganak ni Jimin nakita ko din yung mga baby pictures niya na sobrang cute bumalik tayo ng seoul ay June 11 kasi nga debut niyo is 12 pinuntahan natin sila noon sa backstage para i cheer tuwang tuwa pa nga sila that time after ng debut ay nagcelebrate tayo medyo awkward nung una since close naman tayong lahat sa kanila through video call matagal din kasi tayong di nagkita kita kaya naman nag adjust pa tayo konti sa isa't isa hanggang nung gabi din na yon ay na ka paga adjust naman tayo nag daldalan na tayo non kausap natin yung bangtan tapos nag umpisa na din yung mga pasimple naming bangayan ni Jimin 😊 hanggang sa bumalik nanaman tayo sa pinas at kailangan natin mag focus sa studies another year has come its our 8th Grade madalas pa natin sila nakakausap hanggang sa nag Grade 9 tayo masyado naging komplikado dahil sobra na silang busy at sumisikat pa sila ng sumisikat tapos tayo din apat ay naging busy because of the campaign at election para sa SSCG tapos naging official officer na tayo ay mas lalo pa naging hectic ang sched ng BTS at natin na din dahil nga sa mga school works at school papers na inaasikaso natin then nagkaroon tayo ng freetime nung christmas vacation ng Grade 9 tayo nagpunta tayong Seoul ng hindi nila alam sinurprise natin sila una natin pinuntahan si steph dahil same building lang naman sila nakatira Atska tayo pumunta sa dorm ng BTS gulat na gulat pa nga sila ng makita tayo miss na miss pa nga natin yung bawat isa tapos nagumpisa na po doon yung medyo intense na Asaran namin ni Pandak hanggang sa uuwi nanaman tayo sa pinas nakakachat ko pa din si jimin minsan nagoopen up siya sa akin kung gaano nakakapagod yung oractice kung gaano kasakit yung katawan niya yung mga typical na usapan about sa pagod dahil sa mga ginagawa pero alam niyo kung saan ako sobrang humanga sa kanya o sa kanila yun yung kahit anong sakit at pagod ni isang beses hindi niya pinakita yon sa iba lalong lalo na sa mga A.R.M.Y dahil sa dahilan na ayaw nilang nakikita tayong mga ARMY na nahihirapan at nasasaktan para sa kanila masyado silang nasasaktan everytime na may nakikita silang ARMY na umiiyak because of them parang okay na kami na yung mahirpan wag lang kayo ganon yung nararamdaman ko kaya sobra ang hanga ko sa kanila kahit naman sino aminin niyo hinangaan niyo din yon sa bawat member tapos sobrang busy na sila gumagawa sila ng paraan para makasama tayo matatapos ang tour nila ay first week of march kaya hanggang last week ng april ay vacation day nila nagpunta sila dito sa pilipinas at tumira kasama natin sa bahay kung nasan tayo nakatira permant adress natin ilang taon ba tayo ng magdecide tayo na tumira sa iisang bahay na tayo lang para magpakaindependent ahhh naalala ko na 15 si unnie ako 14 tapos 13 kayo masyado pa tayong bata pero dahil desidido tayo ay wala din silang nagawa in the end sa bawat araw na nakakausap ko siya through phone ay nahuhulog ako sa kanya kahit sa bandang huli ay nag aasaran kami ni Jimin bago iend ang call. nahulog ako sa kanya until one day back when we are starting our last year as junior high Ay nawala na parang bula yung mga chat or text o kaya tawag ulitimo send pics ay nawala ng bigla naging malungkot yon para sa kin kaya nga ng umuwi sila dito nalaman ko kaagad ng bigla nalang naaalala pa pala niya ako sobrang saya ko non pero pinipigil ko ang sarili ko dahil ayoko! Ayoko mahulog sa kanya baka kasi wala akong mapala kaya tinago ko yon hanggang sa present time which is ngayon itinago ko o tinatago ko ang nararamdaman ko ngayon dahil ayokong umasa ayoko din guluhin siya masyado silang nakafocus sa career na meron sila at ayoko naman na may makasira kaya ngayon hindi ko alam kung sasabibin ko ba sakanya o itatago nalang itong nararamdaman ko.