A life with Bangtan

Chapter 39: Let's make it Official ❤

Lisa's POV

UNNIE!! UNNIE!! UNNIE! Tawag ng isang tao galing sa labas nasa sala kaming lahat

Unnie si Steph ata yun. Sabi ko

Wait i'll check. sabi ni Rosé lumabas si Unnie sumunod ako sa kanya binuksan niya yung gate nakasunod lang ako sa kanya si Steph nga yon at niyakap niya agad si Rosé unnie agad ako lumapit

What happened? I ask ngunit hindi nag salita si steph kaya tumingin ako kay unnie sumenyas siya sa akin na umiiyak si Steph

Let's go inside unnie, steph. Sabi ko pumasok nga kaming lahat

Ano nangyare? Tanong ni Jennie unnie umiling lang ako pinaupo namin si Steph at kinausap

Steph? Tell us what happened? Jennie unnie ask steph is not responding

Steph you can tell us. Sabi naman ni Jisoo unnie

Steph hindi namin malalaman kung anong nangyayare sayo at hindi namin alam kung anong gagawin namin sayo kaya sabihin mo na sa amin ang dahilan please. Sabi ni Rosé unnie

Unnie-- *insert sobs Jennie unnie pat her back

Ssshhhh! Tell us everything makikinig kami. sabi ni unnie

Sila Kuya unnie alam na nila i'm sorry. Sabi niya

What do you mean?

Kausap ko kanina si jennie unnie tapos hindi ko alam na nasa likod ko na banda si kuya nasa kusina kasi ako non *sobs* tapos nagulat nalang ako na nagsalita si kuya sabi niya alam mo? Yon yung sinabi niya tapos dahil hindi ako makasagot sinigawan ako ni kuya kasi ayaw kong sumagot kaya agad ko na din inend yung call ni unnie kanina hindi ko alam ang sasabihin ko sa kanila unnie tinanong nila ako kung bakit ko tinago kung bakit ko sila niloko at kung ano ano pa unnie ang sakit lalo pa ng si Namjoon na yung nag tanong sa akin tapos mas lalo akong nasaktan ng si Yoongi oppa na yung nag salita sinabi niya sa akin yung lahat lahat ng pinagdaanan nila kung paano sila nangungulila at nasasaktan na alam na alam ko naman at kitang kita ko din sinabi ko naman na wala akong choice eh kaya lang sinabi nila na may choice daw ako tapos kung ano ano pa pero unnie hindi ko naman sinabi sa kanila na nandito kayong seoul wala akong sinabi sa kanila na tungkol sa kung nasaan kayo i just asure them na okay kayo at babalik kayo in the right time. Sabi niya

Steph. Wala ka naman kasalanan kami pa nga ang dapat mag sorry sayo kasi nga dahil sa amin ay naiipit ka sa sitwasyon ng dahil sa amin ay nagalit sila sayo. We're really sorry steph. Sabi ko

Sorry steph. Sabi ni Rosé unnie

Sorry steph kami yung may kasalanan kaya pare pareho tayong nasasaktan ngayon kaya sana mapatawad mo kami kasi ng dahil sa amin nahihirapan ka ng ganito. Sabi ni Jennie unnie

No unnie i really understand you, all of you so don't say sorry i know that your doing this for your future and no matter what happen i will never get tired of supporting all of you. Sabi niya

Thank you steph. thank you. Sabi namin

Steph's POV

Ilang araw na ang lumipas malapit na ang birthday ni Kookie at ni Namjoonie pero hindi pa din kami nagkakausap usap until now ay nasasaktan pa din ako sa mga sinabi nila sa akin hindi ko naman kasalanan eh kinailangan ko lang itago pero hindi ko din naman yon ginusto hindi ko alam kung busy lang ba talaga sila o talagang ayaw lang nila akong kausapin nandito lang ako sa bahay ngayon at hindi ko alam kung may schedule ba sila ngayon dahil nga hindi naman kami nag kakausap ni Namjoonie kaya hindi ko alam mag isa lang ako dito sa bahay masyadong tahimik wala akong magawa kung hindi humiga lang dito sa sofa may training sila unnie wala tuloy ako makausap hayssss.