A life with Bangtan

Chapter 60: We meet again

Jherzy's POV
2018/11/12

Nilabas na yung MV ng SOLO ni Jennie then sa December ilalabas naman yung Blackpink in your area japanese album nakakastress din sa dami ng dapat asikasuhin plus idagdag mo pa na may pag ka pasaway sila at yung madalas na pananakit ng ulo ko jusko naiistress na ang lola mo 😂 nagrelase din pala ang BTS ng japanese version ng Fake love at Airplane pt. 2 this week din ata yon.

Hayssss ang daming dapat gawin naiistress na talaga ako baka pumanget ako neto huhuhuhu 😭😭 so ayun nga since sunday nga yon ay ligtas kami sa stress dahil wala silang practice kaya naman ngayon lang din ako may pahinga kahit konti i need to go to the hospital para sa check up ko at sa reseta para sa mga pain killers ko.

Unnie? Tawag sa akin ni Lisa

Oh? Waeyo?

Diba aalis ka bakit nandito ka pa baka nandoon na si Nami. Sabi niya

Ayy oo nga sorry dito muna kayo. Babalik kami before dinner okay?

Sige unnie ingat kayo ha. Sabi ni Jennie

Kaya umalis na ako hayssss ewan ko ba bakit na papa dalas ang pag sakit ng ulo ko ngayon hayssss so ayun nga malapit naman na ako sa hospital doon na lang din kami mag kikita ni Nami.

>>>>>>> Fast Forward

Nanggaling na kami sa hospital bibili na muna ako ng gamot so yung findings ng check up ko is kaya daw madalas nananakit ang ulo ko is marami daw memories na sabay sabay na balik sa utak ko malabo pa din daw yun sa ngayon dahil nga sabay sabay ang pagbalik ng mga ito kaya kailangan ko daw talaga ng mga pain killers para sa mga pagkakataon na ganon

Unnie.

Waeyo?

Bibili lang ako ng Sweatshirt doon ha? Pupuntahan na lang kita hintayin mo nalang ako doon sa may park jan malapit sa bibilihan mo ha? Sabi ni Nami

Okay sige. Pag ka sabi ko noon ay umalis na ako nakarating ako sa bilihan ng gamot kaya bumili na ako bago pumunta sa park ng may maka bangga ako.

Ouch! Ano ba naman kasi yan ayaw tumingin sa dinadaanan tsk. Sabi ko

Eh kung sana nakatingin ka din sa dinadaanan no edi sana di tayo mag kaka bangaan diba!? Sabi pa nito nakakainis tong lalaking to ha. Tsk agad ko naman siyang tinignan well tinulungan niya din kasi ako pulitin yung mga dala ko bahagya kaming natigilan ng magkatinginan kami sa mga mata alam mo yung pakiramdam ng nagungulila ganon na ganon yung pakiramdam ko at yun din ang nakikita ko sa mga mata niya di ko ma ipaliwanag ang nararamdaman ko ng mga oras na yon para bang yung lalaking nasa harap ko ngayon ay matagal ko ng kilala pero diko maalala sobrang familiar siya sa akin yung mga mata niya kahit yun lang ang nakikita ko dahil naka face mask siya ay para bang siguradong sigurado ako na nakita ko na ang dalawang pares ng mga matang iyon ngunit hindi ko alam kung saan. bigla na lang sumakit yung ulo ko dahil may biglang mga alaala ang pumasok sa isip ko.

AHHHH!!! SHIT TAMA NA! TAMA NA!! ANG SAKIT NG ULO KO!!! ARRGGGHHH HELP MEEE PLEASE HELP ME. Sigaw ko hanggang sa naramdaman ko nalang na may yumakap sa akin

Unnie!? Unnie!? Ito oh inumin mo muna to kumalma ka lang eepekto din agad yan. Sabi ni Nami sabay sinubo sa akin ang gamot at pinainom ako ng tubig sobrang sakit pa din ng ulo ko.

Unnie. Halika na tayo ka aalalayan kita kaya mo na ba lumakad? Sabi ni  Nami medyo na tataranta siya narinig ko naman na tinawag siya noong lalaki na yon hindi ko na nga lang masyadong narinig ang sinabi ni Nami dahil sa sobrang sakit ng ulo ko naramdaman ko nalang na inaakay ako ni Nami pa punta sa sasakyan and everything went black.

Someone's POV

Naglalakad ako sa Park pabalik doon sa restaurant kung nasaan yung iba pa may binili lang ako kaya ako lumabas nagchachat na sa akin sila Namjoin kaya ni replyan ko sila ng biglang may nakabanggaan ako na pa upo siya at nahulog yung mga gamit niya

Ouch! Ano ba naman kasi yan ayaw tumingin sa dinadaanan tsk. Sabi niya familiar sa akin yung boses niya

Eh kung sana nakatingin ka din sa dinadaanan no edi sana di tayo mag kaka bangaan diba!? Sabi ko sa kanya pero agad ko din siyang tinulungan ano tong mga to? Mga pain killers? Ang dami naman ata nito masyado natapos na namin pulutin yung mga gamit niya at iba pang dala ng bigla kaning mag katinginan hindi ko alam kung nananaginip lang ba ako o kung totoo ba ito yung dalawang pares ng mga matang ito alam ko kung sino ang nag ma may ari nito kilalang kilala ko hindi ko maialis ang titig ko sa kanya nagulat nalang ako ng bigla siyang sumigaw.

AHHHH!!! SHIT TAMA NA! TAMA NA!! ANG SAKIT NG ULO KO!!! ARRGGGHHH HELP MEEE PLEASE HELP ME. Sigaw niya nakahawak pa siya sa ulo niya halos namimilipit na siya sa sakit pero di ko alam kung ano bang gagawin ko hanggang sa may bigla nalang yumakap sa kanya  isang babae pero di ko makita ang mukha niya kasi nakatungo siya

Unnie!? Unnie!? Ito oh inumin mo muna to kumalma ka lang eepekto din agad yan. Sabi noong babae sinubo niya sa kanya yung pain killer bago siya pinainom ng tubig tumunghay bahagya yung babae kaya namukhaan ko siya hindi ako pwedeng mag kamali si Nami yon

Unnie. Halika na tayo ka aalalayan kita kaya mo na ba lumakad. Sabi ni  Nami tinawag ko siya dahil sigurado akong siya yon

Nami! Sandali tulungan ko na kayo. Sabi ko

Hindi ko ho kayo kilala, salamat na lang po pa sensya na sa abala atska hindi po Nami ang pangalan ko baka nagkakamali lang po kayo. Sabi niya at nagmamadali silang umalis alam kong si Jherzy at Nami yon hindi ako pwedeng magkamali kilalang kilala ko na sila kaya imposible na hindi sila yon pero bakit sinabi ni Nami na hindi siya si Nami? Anong nangyayare at para saan yung mga pain killers na yon? May hindi ba ako nalalaman?  Ano bang nangyare noong umalis ako? Mag mula noon ay nawalan na ako ng balita sa kanila? At bakit parang hindi niya ako kilala?

-------------------------------------------------------------

So short Update lang wala na talaga akong magandang maisip sorry guys diko na din alam isusulat ko di ko alam anong dapat kong gawin para mapagtagpo ulit sila hayssss nakaka stresssssss 😭😢

~Jherzykookie ❤💕💞