Yalaz| Texting

1.4

Can:Günaydın.

Yade: Günaydın.

Can: Nasılsın?

Yade:İdare ediyorum, sen ?

Can: Neyin var senin Yade

Yade: ya bir şeyim yok. Okullar bir hafta sonra açılıyor. Sadece bu beni üzüyor o kadar.

Can: Sanırım ben buna senin kadar üzülemiyorum.

Yade: neden

Can: Çünkü zaten sabırsızlıkta bekliyordum :)

Yade: Neyse Can. Daha sonra görüşürüz. Kendine dikkat et:)

Can: Hey! Ne oldu birden? Bir şey mi dedim?

Yade: Hayır sakin ol. Seninle alaklı değil :) Bizimkilerle gezeceğiz sadece o.

Can: Korkuttun beni Yade...

Can: Neyse sıkıntı yoksa iyi. Görüşürüz :)

Telefonu kapattıktan sonra hızlıca dolabımdan giyebileceğim bir şeyler aldım. Kırmızı günlük bir elbise giyip kafama beyaz şapkamı taktım ve vanslarımı giyip evden çıktım.Kapının önüne çıktığımda Faysal beni bekliyordu. Onu görünce yüzüme yalandan bir şaşırma ifadesi yerleştirip yanına ilerledim.

''Gözlerimi yaşarttınız bayım. Siz beni mi bekliyordunuz?''

''Evet. Çünkü ben harika bir kankayım değil mi?'' Beni yanına çekip kolunun altına aldığımda gözlerimi devirerek ona baktım. ''Ne istiyorsun?''

''Bunu da nereden çıkardın?''

''Faysal!''

''Ya tamam. Çocukları ikna etmem konusunda bana yardım et. Lütfen ya.'' Birden durup ona sorarca baktım. ''Hangi konuda?''

''Tatil.''

''Faysal farkında mısın haftaya okul açılıyor. Ne tatilinden bahsediyorsun?''

''Ya işte o yüzden diyorum bende. Sadece bir haftamız kaldı. Bugün hemen yola çıkmalıyız. Yade ne olur yardım et ya.'' Bana yavru köpek bakışlarını attığında dayanamayıp gülümsedim ve yanağını öptüm. ''Tamam deneyeceğim.'' Oda sevinçle zıplayıp bana sarıldı. ''Var ya sen harikasın.''

Dediğine gülümsedikten sonra Bulut'lara doğru ilerlemeye başladık.

Bulut'un evine geldiğimizde Faysal cebinden anahtarı çıkarıp kapıyı açtı. Hepimizde birbirimizin evlerinin yeden anahtarları vardı.

Salona ilerlediğimizde küfür sesleri geliyordu. Ama sinirli değil tam tersine neşeliydi. Kapıdan içeriye baktığımda Alaz ve Bulut'un NBA oynadığını gördüm. Onların buraya geleceğini bilmiyordum. Ama sanırım Vuslat bu işe sevinmişti çünkü bir köşede oturmuş İlker'le eğlenerek konuşuyorlardı. Faysal kolunu benim omzumdan alıp içeri girdi.

''Biz geldik!'' Bulut bakışlarını bize çevirip bana öpücük gönderdi. ''Hoşgeldiniz.'' Alaz'ın bakışları da bana geldiğinde beni baştan aşağı süzdü ve sonra tekrar oyununa geri döndü. Bu yaptığına anlam veremezken Faysal televizyonun yanına gitti ve televizyonu kapattı. Bu yaptığına Alaz ve Bulut dehşet gözlerle bakmaya başladı.

''Faysal sen ne yapıyorsun?''

''Dur hemen kızma.'' Benim yanıma gelip kolunu omzuma attı. ''Bizim size söylemek istediğimiz bir şey var.'' Vuslat bize bakıp kahkaha atmaya başladı. ''Bu ne tip oğlum. Sanki birazdan biz evliyiz ve Yade hamile demeye hazırlık yapıyor gibisiniz.'' Bu dediğine hepimiz kahkaha atarken Alaz öksürmeye başladı. Bulut sırtına vurmaya başladığında eliyle durmasını işaret etti.