Göğün Sıfırıncı Ruhu (+18) [TAMAMLANDI]

Sürtük Şeytan

"temel dursuna demiş ki burada turşuları ben satarım. Dursun da demiş ki sen onu bi dr benim gözümle gör. Temel de demişki ne diyon amk"

Ah, bu ankedotlar tam olarak beni anlatıyor. Sikik sikik düşüncelere kapılmam için nir bahane bulamıyorum kendi tenimde. Üzülüyorum, üzüldüğüme üzülüyorum. Bu benim hikayem fakat kalem başkasının elinde.

Bağırsam duyar mısınız çığlıklarımı? Ya sussam? Peki söyleyin bana, eğer susarsam, bu kadın susarsa, o zaman duyacak mısınız çığlıklarımı?

Duymayacaksınız. Duymayacaksınız.

Ama unutmayın şunu, bir kadının sustuğu yerde ölüm başlar. Ve ölüm, siyahtır. Neden siyahtır ölüm biliyor musun? Çünkü siyah benim rengim. Ve ben yaşayan bir ölüyüm. Yaşamıyorum aslında. Sadece ruhum, dans ediyor tenimde. Sevişiyor dalga dalga saçlarımla, yayılıyor.

Sahi, neydi aşk? Tanrıya duyulan sevgi miydi? Peki kim bizim tanrımız? Yoksa her gün sürterken etrafa yolda gördüğümüz Tanrı ve tanrıçaların kadehlerine şarap doldurup kanattıklarımıza mı aşık oluyoruz?

Bilmiyorum.

Bilmiyoruz.

Tanrı, günahlarımızı bağışlamak için yarattıysa bizi, o zaman neden sevap diye bir şey vardı?

Düştüm...

Ama biliyorum ki porchesi olan yakışıklı biri beni kaldıracak. Ah, gülme hemen neden olmasın ki?

Tam bir sürtüğüm...

Neyse işte, FIRLADIM!!!!!